تجربه یک زن کارآفرین در روستایی کوچک/ روستایی‌ها را به ماندن و کار در زادگاهشان تشویق می‌کنیم

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نشست حلقه مطالعات مسائل اجتماعی زنان انجمن جامعه شناسی ایران، با محور اشتغال و کارآفرینی زنان و با تاکید بر نقش تعاونی ها، بعدازظهر دوشنبه 8 شهریور در سالن اجتماعات انجمن جامعه شناسی برگزار شد.

در این نشست دکتر فریده حمیدی عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، بعنوان یکی از موسسین سمن زنان کارافرین توانمند، محمدعلی طالبی عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور و جامعه شناس و همچنین مینا رامه، به عنوان یکی از زنان کارافرین موفق در زمینه تعاونی ها و تشکل‌های مردم نهاد از گرمسار سمنان حضور داشتند که هریک از جنبه‌ای به مسئله اشتغال‌زایی برای زنان و نقش تعاونی‌ها، شیوه راه‌اندازی تعاونی ها و اهمیت تفکر در موفقیت‌های جمعی مردمی خصوصا گروه‌های زنان پرداختند.

دغدغه معيشت پايدار در روستا

مینا رامه، مدیرعامل تعاونی روستایی زنان رامه، در استان سمنان گرمسار و آرادان، به صورت مفصل به آنچه در مسیر کارآفرینی و راه اندازی تعاونی ها همراه با 50 نفر از زنان روستای خود بر آنها گذشته بود گفت و تجارب زیسته این زنان که امروز موفق و شناخته شده در سطح جهانی هستند را بیان کرد. این گروه از زنان، در واقع با پتانسیل منطقه خودشان و بدون هیچ کمکی و با تاکید بر آنچه به صورت تاریخی محصول موفق این منطقه بوده، یعنی عسل، به درامدزایی و سپس گرفتن وام و ایجاد تعاونی در زمینه محصول عسل، خشکبار و پرورش زنبور عسل پرداخته اند.

رامه درباره تجارب خود و زنان همراهش در این اقدام، گفت: شروع فعالیت از سال ۱۳۷۸ با آغاز پروژه هبله‌رود بین ایران و سازمان ملل متحد بود که یکی از اهداف آن در رابطه با جلوگیری از تخریب محیط زیست و کمک به منابع طبیعی و محیط زیست بود. به علت سختی زندگی در تهران تصمیم به بازگشت به روستای خود گرفتم تا در آنجا فعالیتی را کنار فرزندانم آغاز کنم. در ابتدا با برگزاری جلسه به همراه پنجاه خانم به بررسی مسئله جلوگیری تخلیه جوانان و معیشت پایدار در روستا پرداختیم، با توجه به سختی کار زنان در روستا و بافت سنتی روستا با مشکلات زیادی روبه رو بودیم اما در نهایت در زمینه زنبورداری با کمک کارشناسان منابع طبیعی و دفتر هبله رود و با سرمایه هر زن، به مقدار نفری پنجاه هزار تومان کار را شروع کردیم.

این زن كارآفرین توضیح داد: در سال اول به قدری کار رونق گرفت که هریک از این زنان عضو، از پس هزینه خانواده برآمده و پول خوبی به دستشان آمد. سال دوم طرح مدیریت مرتع را با هدف کشت گیاهی که در منطقه ما منحصر بفرد بوده به دفتر عمران سازمان ملل فرستاده و این طرح پذیرفته شد و دو هزار هکتار زمین برای کشت این گیاه اختصاص داده شد. در سال ۱۳۹۰ تعاونی روستا را به ثبت رسانده و پروژه های دیگری با سازمان ملل انجام دادیم. زمینه زنبورداری را نیز رونق داده و دو نمونه از عسل ما در سال گذشته در کشور برتر شد، هم اکنون نیز یازده عضو فعال و ۳۳پشتیبان و واحد اعتباری در تعاون داریم که با دادن وام به روستاییان آنان را به کار در روستا تشویق میکنیم. تعاونی‌های دیگری نیز در روستاهای مختلف ایجاد و با سفر به شهر های مختلف سعی کردیم اهالی را به ایجاد تعاونی و کار گروهی تشویق کنیم.

تعاونی‌ها، مشاركت اقتصادی زنان را افزایش می‌دهند

دکتر فریده حمیدی در این نشست با بیان این كه وضعیت اشتغال برای مردان رو به رشد بوده اما برای زنان تغییری نکرده است، گفت: همکاری صنعت و دانشگاه و میزان سرمایه گذاری افراد در ایران پایین بوده و راهکار برون رفت از این مشکلات رسیدگی به وضعیت بخش تعاونی است که قابلیت کارآفرینی دارد.

وی افزود: برای توسعه پویا نیازمند مشارکت مردم بوی‍ژه زنان هستیم و به علت نقش موثر زنان در خانواده کارکرد آنها در بخش تعاونی سبب ارتقای سطح خانواده و در نتیجه موجب توسعه اقتصادی و اجتماعی میشود. تعاونی و کارآفرینی زنان در روستا برخلاف اشتغال زنان علی الخصوص افراد تحصیل کرده رو به رشد بوده اما ساختار تعاونی به روز نیست و چاره این تغییر را باید در کارآفرینی شدن تعاونی ها جست. فرد کارآفرین بایستی خلاق بوده و دارای ایده باشد و با استفاده از منابع در دسترس ایده را تحقق ببخشد. فرد کارافرین دارای حس استقلال است، فرضیه ساز و ریسک پذیر است.

حتی تعاونی‌های زنان را هم مردان اداره می‌كنند

محمدعلی طالبی نیز ضمن توضیح روال تاسیس تعاونی‌ها به عنوان راهی برای کارآفرینی زنان گفت: سهم زنان در بخش تعاونی کشور ۱۰هزار تعاونی بوده و بنا به گزارش وزارت تعاون در سال گذشته ۱۷۱۶ تعاونی که بیشترین آن تعاونی خدمات و کمترین سهم تعاونی اعتباری به علت ریسک پذیری است وجود دارد. تا زمانی که مشارکت اقتصادی زنان ضعیف بوده نمیتوان مشارکت اجتماعی از آنان انتظار داشت با توجه به اینکه سهم زنان در بخش دولتی اندک است لذا پویایی اقتصادی را در بخش خصوصی و تعاون بایستی ایجاد کرد.

این جامعه‌شناس گفت: بخش خصوصی نیازمند سرمایه گذاری است اما بخش تعاون با یک ایده خوب نیز قابلیت اجرایی دارد و از طرفی می تواند راهی باشد برای کم شدن آسیب های اجتماعی و پویایی و افزایش امید اجتماعی به خصوص میان زنان. در شهرهایی که کوچکتر و محدودتر هستند متاسفانه حتی تعاونی های زنان را هم مردان اداره می کنند. فرضا همسر و پدر یک زن مدیرعامل تعاونی می شود و این نشان می دهد در زیمنه افزایش خودباوری و اعتماد به توان زنان نتوانسته ایم چندان موفق عمل کنیم به ویژه در شهرهای کوچک و حاشیه نشین ها.

234 42