حمایت از محیط بانان؛ لازمه حفاظت از زیست بوم ها /نگاه اجتماعی - فرهنگی روزنامه ها

فضای مطبوعاتی امروز در عرصه اجتماعی و فرهنگی؛ مشکلات محیط بانان را بررسی کرد. طلاق مساله دیگری که روزنامه ها آن را بازتاب دادند و نامگذاری روزی به نام تهران از دیگر مطالب مهم روزنامه ها به شمار می رود.
گروه اطلاع رسانی دفتر پژوهش و بررسی های خبری ایرنا؛ موضوع های یادشده را که انعکاس قابل توجهی در روزنامه های صبح چهارشنبه داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی مورد بررسی قرار داده است.

** لزوم حمایت از محیط بانان
شهادت شماری از محیط بانان در ماه های گذشته موجب شد تا لزوم حمایت از مدافعان طبیعت و محیط زیست، بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد و مسوولان محیط زیست و مقام های مسوول با پشتکار جدی به ارایه راهکارهایی برای حمایت از این قشر فداکار بپردازند، روزنامه های امروز در گزارش هایی این پدیده را مورد بررسی قرار دادند.
روزنامه «اطلاعات» در گزارشی با عنوان «فرار محیط بانان از شکارچیان»، آورد: محــیط بانان هــمانند محیط زیست، آسیب پذیرند، چنین کسانی چگونه می توانند از طبیعت رَه بانی کنند؟ تنها سرنوشت محیط بانان با محیط زیست و طبیعت و جنگل گره نخورده است، بلکه محیط بانان به گونه ای هم سرگذشت طبیعت اند و همزمان با آن ها زخم بر می دارند و آسیب می بینند.
در ادامه این گزارش آمده است: به میزانی که گام های محیط بانان، توامانی از ترس و نگرانی است، شکارچیان بی پروایند و نترس! در حالی دست محیط بانان از ترس مجازات برای استفاده از تفنگ می لرزد، که شکارچیان به آسانی به سوی آنان و جانوران آتش می کنند و تا کنون 140 تن محیط بان و جنگل بان را به خاک غلطانده اند.‏
محیط بانان نه تفنگی برای جلوگیری از شکارهای غیر مجاز شکارچیان در اختیار دارند و نه جلیقه های ضد گلوله ای به تن که آنان را در برابر گلوله شکارچیان، رَه بان باشد. شکارچیان نیز از این نداری و ضعف محیط بانان به خوبی آگاهند و می دانند نباید بیهوده بترسند، برای همین دل به دریا می زنند و در مکان های حفاظت شده و نشده، به شکار می پردازند و هم جانوران را شکار می کنند و هم محیط بانان را!
روزنامه «آرمان» در گزارشی با عنوان «ضرورت کاهش تعداد سلاح های شکاری»، نوشت: فرمانده یگان حفاظت محیط زیست با رد صدور فرم های خارج از عرف برای محیط بانان و ممانعت از به کارگیری سلاح توسط آنها، بر ضرورت کنترل تعداد سلاح های شکاری به منظور کاهش تهدیدات محیط بانان تاکید کرد.
در ادامه این مطلب آمده است: چندی پیش محمدرضا تابش رئیس فراکسیون محیط زیست و توسعه پایدار مجلس شورای اسلامی نسبت به ارائه فرم هایی به محیط بانان توسط یگان حفاظت محیط زیست انتقاد کرد، فرم هایی که محیط بانان با امضای آن مسئولیت استفاده از سلاح و تیراندازی را برعهده می گیرند.
روزنامه «اعتماد» در گزارشی با عنوان «در قلعه «یوز» با محافظان «توران»» به روایت یک روز زندگی محیط بانان توران می پردازد و می نویسد: تا چشم کار می کند کویر است و بوته های خارشتر و گز و گون. بوی هوای داغ و خشک را باد، زوزه کشان می آورد و می کوباند توی صورت آدم ها و گوش های شان سوت می کشد. اینجا توران است، پارک ملی توران، با مساحت ۱۴۷۰۶۴۰ هکتار؛ بزرگ ترین ذخیره گاه زیست کره ایران که بعد از سرنگتی آفریقا در تانزانیا، دومین منطقه بیوسفر جهان به شمار می آید، با تنوعی وسیع از گونه های گیاهی و جانوری از حشره و خزنده گرفته تا پرنده و پستاندارانی چون یوز و پلنگ.
در ادامه این گزارش می خوانیم: منطقه آنقدر بزرگ است که چهار پاسگاه دلبر، طرود، زمان آباد، عباس آباد با مرکزیت بیارجمند کار حفاظت از آن را پوشش می دهند، ٢٥ محیط بان حفاظت از پارک را به عهده دارند. دیدن و لمس زندگی و کار محیط بانان، راهی توران شده ایم، محیط بانانی که در میانه کویر، ٩ روز را بی وقفه در کویرند و شش روز دیگر را نزد خانواده شان بازمی گردند.

**اعلام نشدن آمار طلاق
طلاق تاثیر بسیاری بر استحکام خانواده ها و تربیت فرزندان دارد که آثار سوء اجتماعی فراوانی را با خود به ارمغان می آورد. اعلام این موضوع که از این پس آمار طلاق در کشور اعلام نمی شود، سبب شد تا روزنامه های امروز در گزارش ها و یادداشت هایی به این مساله بپردازند.
روزنامه «اطلاعات» در مطلبی با عنوان «ثبت احوال: آمار «طلاق»ازاین پس اعلام نمی شود!»، نوشت: علی اکبر محزون مدیرکل اطلاعات و آمار جمعیتی سازمان ثبت احوال کشور با بیان اینکه از این پس آمار طلاق در کشور اعلام نمی شود، گفت: یکی از دلایل بیان آمار اطلاع رسانی به خانواده ها درباره اتفاقات در سطح کلان است، علاوه بر آن، این افراد متوجه شوند که تصمیم های فردی آنان چه تاثیری می تواند بر وضع کشور داشته باشد.
در ادامه این مطلب می خوانیم: وی با بیان اینکه برنامه ریزان یکی از گروه های هدف ما برای دریافت اطلاعات است، اظهار داشت: برنامه ریزان باید از آمار اطلاع یابند چراکه آنان می توانند اقدامات عملی را بر اساس آمار در دستور کار خود قرار دهند. تاکنون در زمینه آمارطلاق به اندازه کافی هشدار داده شده است و تکرار مکررات ممکن است آسیب هایی به وجود آورد و ما از آن پرهیز می کنیم.
روزنامه «فرهیختگان» در یادداشتی با بازتاب عنوان «آسیب کتمان آمار طلاق به بدنه تحقیقاتی»، نوشت: مرور آمارهای سال گذشته نشان می دهد طلاق رشد بالایی داشته است. از سال 1385 تا 1390 طلاق 8.7 درصد افزایش یافت، البته در دو سال آخر؛ یعنی سال های 89 و 90 آمار طلاق 13.6درصد افزایش داشته است؛ آماری که می تواند برای خود به تنهایی نگران کننده باشد.
نویسنده در ادامه این مطلب آورده است: واقعیت این است که سکوت در مورد آمار طلاق دردی را دوا نمی کند؛ زیرا اعلام آمار طلاق منجر به افزایش آن نمی شود. افزایش طلاق دلایل دیگری دارد که اگر افراد درصدد حل این معضل هستند باید دلایل وقوع آن را بررسی کنند، نه اینکه آمار آن را اعلام نکنند.
اما زمانی که آمار درستی وجود نداشته باشد یا اصلا آماری نباشد، قطعا تحقیقات درست انجام نمی شود تا بر اساس آن بتوانیم به برنامه ریزی و راه حل درست برسیم. متاسفانه ما در کشورمان علاوه بر اینکه شاهد طلاق قانونی هستیم آمار بالایی هم طلاق عاطفی داریم. بنابراین بهتر است به جای پاک کردن صورت مساله با برنامه های فرهنگی و مشاوره ای راه حل های متفاوتی را برای کاهش طلاق ارائه بدهیم.
روزنامه «جام جم» در گزارشی با عنوان «سکوت آمار علیه طلاق»، نوشت: آمارها درکشورمان معمولا همه چیز یا کمتر و بیشتر از آن چیزی نشان داده می شود که واقعا هست یا این که اصلا آماری وجود ندارد. این را می شود تقریبا درهمه حوزه ها دید الا در چهار رویداد حیاتی تولد، مرگ، ازدواج و طلاق که مو به مو ثبت می شوند.
در ادامه این گزارش آمده است: اما این وضع دیگر قرار نیست ادامه پیداکند. البته در مورد طلاق، گویی طلاق می خواهد دامنش را از این ورطه بیرون بکشد و سال هایی را تکرارکند که آمارهایش محرمانه بود. علی اکبر محزون، مدیرکل اطلاعات و آمارجمعیتی سازمان ثبت احوال کشور، این را می گوید، کسی که در گفت وگو با جام جم اعلام کرد سازمان متبوعش دیگر هیچ آماری از طلاق ارائه نمی کند به این دلیل که آماردهی در این حوزه به حد کفایت رسیده و در مورد طلاق به اندازه کافی هشدار داده شده است .
روزنامه «شرق» در گزارشی با عنوان «آمار طلاق «محرمانه» می شود؟»، نوشت: «آمار طلاق به اندازه کافی بیان شده است و ارائه آمار صرف دردی را دوا نمی کند». این جمله ای است که علی اکبر محزون، مدیرکل اطلاعات و آمار جمعیتی سازمان ثبت احوال، بیان کرده است. گفت وگویی که با تیتر توقف اعلام آمار «طلاق» از سوی سازمان ثبت احوال، بر روی خروجی خبرگزاری ها قرار گرفت.
روزنامه شرق در این ارتباط در گفت وگویی که با کامبیز نوروزی حقوق دان و کارشناس رسانه ترتیب داد، نوشت: متأسفانه من در مصاحبه ای که از مدیرکل اطلاعات آمار جمعیتی سازمان ثبت احوال دیدم، مطالبی که ایشان گفتند، هم با موازین کارشناسی و علمی سازگار نیست و هم با حقوق مردم برای آگاهی از آنچه که در کشور اتفاق می افتد.
آن چیزی که من از مصاحبه ایشان فهمیدم، این است که سازمان ثبت احوال، ازاین پس رسم ندارد آمارهای طلاق را برای اطلاع عموم منتشر کند؛ بلکه به نظر می رسد سازمان ثبت احوال قصد دارد که ازاین پس آمارهای طلاق را فقط به طور خصوصی به مراکز خاص اعلام کند. به عبارت دیگر از فحوای کلام ایشان این طور استنباط می شود، سازمان ثبت احوال که از سازمان های وابسته به وزارت کشور است، به نوعی عملا می خواهد آمار طلاق محرمانه تلقی شود.
روزنامه «اعتماد» در یادداشتی با عنوان «دردها دوا می شود یا نه»، آورد: وقتی مدیران اجتماعی دولت روحانی پرونده ها را باز کردند و آمارها را از قفسه ها بیرون کشیدند، جامعه شناسان و کارشناسان حوزه اجتماعی، از یک اتفاق خوب خبر دادند؛ در هشت سال دولت قبل همه آمارها مخفی بود و کار به جایی رسید که اعلام آمارهایی مثل طلاق، خودکشی، اعتیاد، ایدز و بحران های اجتماعی مختلف، جرم محسوب می شد.
در ادامه این یادداشت آمده است: مدیران اجتماعی دولت تازه اما به چنین روندی اعتقاد نداشتند، آنها با کارشناسان موافق بودند که آمارها باید اعلام شود تا هشدارها به صدا دربیاید و علاوه بر برنامه ریزی و راه حل های اجرایی فرهنگ سازی هم اتفاق بیفتد. اما این اتفاق استثنا در روزهای اول، در سه سال گذشته تبدیل به یک عادت روزمره شد.
روزنامه «آرمان» در گزارشی با عنوان «توقف اعلام آمار طلاق!»، آورد: «آمار طلاق به اندازه کافی بیان شده است و ارائه آمار صرف دردی را دوا نمی کند.» این اظهار نظر را روز گذشته مدیر کل اطلاعات و آمار جمعیتی سازمان ثبت احوال کشور در حالی انجام داده است که آمار های منتشر شده درباره طلاق از روند افزایشی این آسیب اجتماعی در سال های اخیر حکایت دارد.
در ادامه این گزارش آمده است: کارشناسان مسائل اجتماعی بر این باورند که گام اول برای کنترل و کاهش یک آسیب اجتماعی داشتن آمار شفاف و به روز است. با وجود این، دادن آمار در ایران همواره با چالش هایی رو به رو بوده و به نظر می رسد همین چالش هاست که حالا مسئولان ثبت احوال را بر آن داشته تا از دادن آمار طلاق خودداری کنند.
بر اساس آمار مندرج در سایت ثبت احوال در سال گذشته۱۶۳هزار و ۷۶۵ طلاق در کشور ثبت شده است. افزایش روند رو به رشد طلاق در مقابل کاهش ازدواج نگرانی ها را در کشور افزایش داده است، به گونه ای که برخی از پژوهش ها ثبت ۱۹ طلاق در هر ساعت را نشان داده است. با بررسی علت های طلاق می توان به این امر اذعان داشت که در کشور ما مشکل طلاق وجود ندارد، بلکه مشکل اساسی ما ازدواج است، چرا که در سال های اخیر ازدواج ها با تجمل گرایی و زیاده خواهی همراه شده است.
روزنامه «آفرینش» در یادداشتی با عنوان «دیگر آمار طلاق ندهید قبحش ریخته است»، نوشت: متوجه شدیم در بین خبر های امروز رییس سازمان ثبت احوال تهران از دادن آمار طلاق و کاهش ازدواج به ستوه آمده است.
در ادامه این مطلب آمده است: به همین خاطر رییس سازمان ثبت احوال هم گفت چه کاری است که ما هر روز آمار طلاق را بدهیم وقتی هیچ ترتیب اثری داده نمی شود و جز اینکه انگار قبحش در جامعه ما ریخته است و دیگر مثل قدیم با ترس و اکراه اسم طلاق را نمی آوریم چون در هر دفترخانه ای که پا بگذارید عین نقل و نبات دارند طلاق می گیرندو هیچ نگرانی هم به خودشان راه نمی دهند.

** نامگذاری روزی به نام تهران
اعضای شورای اسلامی شهر تهران تصویب کردند که به مناسبت 230 سالگرد اعلام تهران به عنوان پایتخت، از این پس هرسال ١٤ مهر به نام «روز تهران، پایتخت ایران اسلامی» ثبت شود. موضوعی که مستمسکی شد تا روزنامه های امروز در گزارش هایی به آن بپردازند.
روزنامه «ایران» در مطلبی با عنوان «پیشنهاد شورای شهربرای نامگذاری روز تهران»، نوشت: اعضای شورای اسلامی شهر تهران با تصویب ارائه طرح پیشنهادی به شورای فرهنگ عمومی کشور برای تعیین «روز پایتخت»، 14 مهرماه را به عنوان «روز تهران، پایتخت ایران اسلامی» اعلام کردند.
در ادامه این مطلب آمده است: محمد سالاری در جریان بررسی این طرح در شورای شهر تهران با اشاره به اینکه پیش از سال 1286 که برای نخستین بار از سوی مجلس، تهران به عنوان پایتخت اعلام شد در سلسله زندیه، تهران به عنوان پایتخت شناخته می شد. براین اساس لازم است که شروع زمان پایتختی شهر تهران به طور کامل مشخص شود.
این روزنامه همچنین در گزارشی با درج عنوان «چهار شنبه بازار فرهنگ»، نوشت: به مناسبت دویست و سی امین سالگشت انتخاب طهران به عنوان پایتخت ایران با هدف معرفی جاذبه های گردشگری، هویتی و تاریخی پایتخت به علاقه مندان، همایش «طهران 230 »با همکاری شهرداری مناطق پهنه مرکزی امروز ساعت 18 برگزار می شود.
روزنامه «اعتماد» در گزارشی با عنوان «روز تهران به تقویم اضافه شد ؛پایتخت ٢٣٠ ساله شد»، نوشت: بالاخره «تهران» هم صاحب روزی شد. دیروز اعضای شورای شهر تصویب کردند که به مناسبت دویست و سی و امین سالگرد اعلام تهران به عنوان پایتخت، از این پس هرسال ١٤ مرداد به نام روز «تهران» سند بخورد.
در ادامه این مطلب می خوانیم: براساس گفته مورخین ٢٣٠ سال قبل، آقا محمد خان قاجار، روز یکشنبه ۱۱ جمادی الثانی ۱۱۶۴ خ. همزمان با عید نوروز در کاخ گلستان تاج سلطنت ایران را بر سر گذاشت و تهران را به عنوان پایتخت کشور معرفی کرد.
گرچه آن روزها، وی حتی تصورش را هم نمی کرد که این تصمیم، روزی کلانشهری را به وجود آورد که بیش از ١٢ میلیون نفر را در خود جا بدهد و نوادگانش حتی یادی هم از وی نکنند.
روزنامه «اطلاعات» در مطلبی با عنوان «انتخاب 14 مهر به عنوان«روز تهران، پایتخت ایران اسلامی»»، نوشت: اعضای شورای اسلامی شهر تهران با تصویب ارائه طرح پیشنهادی به شورای فرهنگ عمومی کشور برای تعیین «روز پایتخت»، 14 مهرماه را به عنوان روز تهران، پایتخت ایران اسلامی تعیین کردند.
در ادامه می خوانیم: مهدی چمران رئیس شورا با تاکید بر این که تعیین روز تهران پایتخت ایران اسلامی به عنوان آغاز پایتختی این شهر محسوب می شود و به عنوان روز فتح و پیروزی قلمداد نخواهد شد، افزود: این روز فقط به عنوان تولد و آغاز پایتختی تهران به طور قانونی که توسط مجلس آن وقت در سال 1286 رسما اعلام شد، است.
روزنامه «ابتکار» در گزارشی با عنوان «این شهر خسته را به شما می سپارمش»، نوشت: اینجا تهران است. صدای ما را از پایتخت ایران می شنوید. شاید 230 سال پیش که آغا محمد خان قاجار این شهر را به عنوان پایتخت ایران برگزید باورش نمی شد که این شهر روزی بزرگترین مرکز امکانات رفاهی، فرهنگی، هنری و ... بشود.
در ادامه می خوانیم: اتفاقی که سبب شد تا تهران مورد توجه ایرانیان به خصوص مردم دیگر شهرها و روستاهای ایران باشد. اتفاقی که نتیجه اش مهاجرت و هجوم بی رویه ای باشد تا از آن به عنوان یکی از بحران های پایتخت نام برده شود.
اتفاقی که هیچ راهکار معقولی در طول این سال ها برای آن اندیشیده نشده است و هر کس دیگری را برای آن سرزنش می کند. در این میان، آمارها روایت کننده این جریان هستند. آمارهای خوب، آمارهای بد و آمارهای زشت!
*گروه اطلاع رسانی
پژوهشم**2059**9131