سر زدن به آسایشگاه‌ها تمام وظیفه ما در قبال جانبازان نیست

عباس غزالی که این روزها فیلم سینمایی «دلبری» ساخته جلال دهقانی اشکذری را روی پرده سینما دارد به خبرنگار مهر گفت: طی این سال ها که در دنیای بازیگری حضور دارم کمتر فیلمنامه ای دیدم یا می توانم بگویم فیلمنامه ای به من پیشنهاد نشد که با مضمون جانبازان عزیز جنگ تحمیلی نوشته شده باشد.

وی افزود: وقتی با پیشنهاد بازی در فیلم «دلبری» مواجه شدم با علاقه آن را پذیرفتم. علاوه بر ملاک های فنی مثل انتخاب نقش های متفاوت و کار کردن در یک گروه خوب و انجام بازی حرفه‌ای؛ ملاک های قلبی و اعتقادی داشتم که دلیل اصلی انتخابم شد و کار را برای من راحت تر کرد.

غزالی بازیگر فیلم «دلبری» با موضوع یک جانباز و خانواده‌اش که توسط محمود رضوی تهیه شده است، بیان کرد: به عنوان کسی که قصه را می خواند و کسی که قرار بود بازی کند با خواندن فیلمنامه هم دلم لرزید هم متاثر شدم. به نظرم جای خالی چنین اثری در سینمای ما خالی بود و خوشحالم سعادت نصیب من شد که توانستم علاوه بر ایفای نقشی متفاوت در زندگی ام، افتخار داشته باشم نقش یک فرزند شهید را بازی کنم.

این بازیگر اشاره کرد: زمان حضورم در پروژه ای که با مضمون زندگی جانبازان تولید شده است مدام با خودم فکر می کردم که مثلا ما خیلی معرفت به خرج دهیم سالی یک بار به آسایشگاه جانبازان ثارالله می رویم و این حس به ما دست می دهد که چه کار مهم و خوبی کرده ایم درصورتی که در قبال ایثارگری این عزیزان اصلا این بازدیدها چیز مهمی نیست.

بازیگر فیلم سینمایی «اعترافات ذهن خطرناک من» گفت: به نظر من همه جانبازان و ایثارگران به گردن تک تک ما حق دارند و سینما باید بیش از این درباره شان سخن بگوید. نمی گویم همه فیلم ها باید به این موضوع بپردازند اما باید به چنین ژانر مهمی بیشتر و بیشتر توجه شود.

غزالی با انتقاد از اینکه رزمندگان و جانبازان بعضا از یاد مردم می‌روند، عنوان کرد: سوال بزرگ ذهن من این است که چه اتفاقی افتاده که با وجود احترامی که همه ما برای این عزیزان قائلیم و قدر فداکاری شان را می دانیم مخاطب نسبت به فیلم هایی از این دست فاصله گرفته و کمتر به آن توجه می کند. این سوال دغدغه ای شده که هنوز هیچ پاسخی برایش نیافتم.

وی با ذکر اینکه امیدوارم مسئولان هرچه زودتر دست به کار شوند تا فاصله از بین برود، گفت: اگر دست روی دست بگذاریم اتفاقات خوبی نمی افتد این آدم ها که فراموش شدنی نیستند اما حیف است اگر روی پرده سینما آنها را نبینیم. قطعا اگر چنین آثاری بیشتر ساخته شود دین ما هم به جانبازان عزیز تا حد مختصری ادا می شود.

بازیگر مجموعه «وضعیت سفید» اشاره کرد: من از همکاران خودم صحبت هایی می شنوم که واقعا جای تاسف دارد. برخی شان می گویند تاریخ مصرف این گونه آثار به پایان رسیده  و برای همین کمتر سراغش می روند. به نظر من دردی که در تاریخ مملکت ما ورق خود و ثبت شد هیچ وقت از یاد هیچکس نمی رود. ارزش توجه به لحظه های فداکارانه این عزیزان انقدر زیاد است که از لحظه لحظه آن روزها می توان فیلم های قابل اعتنا ساخت و مردم را به سینما کشاند. خوشحالم در چنین اثری سهم کوچکی داشتم و امیدوارم حق مطلب را ادا کرده باشم تمام تلاشم را کردم به اندازه خودم ادای دین کنم.

غزالی با اشاره به اینکه قبل از حضور در فیلم «دلبری» این دین را به گردن خود احساس می کرد، یادآور شد: خودم را مدیون این عزیزان می دانم و سعی می کنم هرآنچه در این راه از دستم برمی آید دریغ نکنم. سر زدن به جانبازان در آسایشگاه را بیشتر به خاطر خودمان انجام می دهیم و این حرکت هیچ جبرانی برای کار با ارزش آنها نیست.

این بازیگر بیان کرد: بین دوستانم کسانی هستند که یکی از اعضای خانواده شان جانباز است. با مشقت ها و زندگی سخت و عجیب آنها آشنا هستم. ما همیشه در برابر این ها سرافکنده و شرمنده ایم. چندی قبل پیشنهادی به کارگردان دادم که خوشبختانه استقبال کرد اینکه وقتی «دلبری» از اکران برداشته شد آن را برای کسانی که در آسایشگاه ها هستند و به سینما دسترسی ندارند نمایش دهیم که امیدوارم این اتفاق عملی شود.

وی در پایان متذکر شد: هر اثری نقص دارد و ما هم منکر کاستی های مان نیستیم اما آنچه ارزشمند است مضمون قصه است که باید نمونه بیشتری از آن در فیلم ها داشته باشیم. اگر با این دید به سینما برویم حتما دل مان می لرزد و ارتباط خوبی برقرار می کنیم و از مضمون تاثیر می گیریم.