به گزارش روز چهارشنبهٔ گروه فرهنگی ایرنا، مؤسسهٔ ماهور، دو آلبوم تازه را در گونهٔ موسیقی نواحی، منتشر و روانهٔ بازار موسیقی کرده است. یکی از این آلبوم ها به «قُمشه نوازیِ» شمال خراسان اختصاص دارد و اثر دیگر، گوشه هایی از «سرنا نوازی» شمال خراسان را معرفی می کند.
** آلبوم قُشمه نوازی شمال خراسان
قُشمه، از سازهای بادی رایج خراسان کهن؛ و مانند سُرنا مختص اجرای موسیقی مراسم جشن و سرور است و حتی در دورترین نواحی شرق و شمال شرق ایران زمین نیز حضور دارد. واژهٔ قُشمه می تواند تصحیف شدهٔ «قُشنَه» (قوش+ نَی)، به معنای نِیی باشد که از استخوان بال پرندهٔ قوش ساخته شده است.
با احتمالی دیگر، این واژه می تواند برگرفته از واژهٔ «قوشما» باشد که در زبان ترکی به معنای پیوست، همراه، الحاق شده و ضمیمه است. در این صورت وجه تسمیهٔ ساز، ناظر بر ساختمان یا صدای آن است که از پیوستن دو لولهٔ صوتی استخوانی یا ترکیب دو صدا تشکیل می شود؛ چراکه بدین ساز «دوسازه» نیز می گویند.
در آلبوم «قُمشه نوازی»، علی اکبر بهاری، قُمشه نواخته و محسن بهاری نیز نوازندگی دهل را بر عهده داشته است. متن دفترچهٔ توضیحی این آلبوم را هم سعید طهرانی زاده نوشته است.
** آلبوم سُرنانوازی شمال خراسان
موسیقی متداول در شمال خراسان، دو جریان عمده دارد: موسیقی بخشیها و موسیقی عاشقها. «بخشی»، موسیقیدانی است که خواننده و روایتگر داستان؛ و نوازندهٔ دوتار است. «عاشق»، عنوانی است که برای نوازندگان سُرنا، قُشمه، کمانچه و سازهای کوبهیی (مانند دُهُل) به کار میرود. عاشقها معمولاً اجراکنندهٔ آهنگهای بازیها (رقصها) و آهنگهای مجلسی (مجلس های جشن و مراسم کشتی هستند.
در آلبوم «سُرنانوازی شمال خراسان»، آهنگهای شاخص و معروفی از کارگان سُرنا در موسیقی شمال خراسان را که استاد علیاکبر بهاری، نوازندهی صاحب سبک سُرنا و قُشمه اجر کرده، می توان شنید.
در این آلبوم، محسن بهاری دهل نوازی کرده است.
فراهنگ**3067**1569
** آلبوم قُشمه نوازی شمال خراسان
قُشمه، از سازهای بادی رایج خراسان کهن؛ و مانند سُرنا مختص اجرای موسیقی مراسم جشن و سرور است و حتی در دورترین نواحی شرق و شمال شرق ایران زمین نیز حضور دارد. واژهٔ قُشمه می تواند تصحیف شدهٔ «قُشنَه» (قوش+ نَی)، به معنای نِیی باشد که از استخوان بال پرندهٔ قوش ساخته شده است.
با احتمالی دیگر، این واژه می تواند برگرفته از واژهٔ «قوشما» باشد که در زبان ترکی به معنای پیوست، همراه، الحاق شده و ضمیمه است. در این صورت وجه تسمیهٔ ساز، ناظر بر ساختمان یا صدای آن است که از پیوستن دو لولهٔ صوتی استخوانی یا ترکیب دو صدا تشکیل می شود؛ چراکه بدین ساز «دوسازه» نیز می گویند.
در آلبوم «قُمشه نوازی»، علی اکبر بهاری، قُمشه نواخته و محسن بهاری نیز نوازندگی دهل را بر عهده داشته است. متن دفترچهٔ توضیحی این آلبوم را هم سعید طهرانی زاده نوشته است.
** آلبوم سُرنانوازی شمال خراسان
موسیقی متداول در شمال خراسان، دو جریان عمده دارد: موسیقی بخشیها و موسیقی عاشقها. «بخشی»، موسیقیدانی است که خواننده و روایتگر داستان؛ و نوازندهٔ دوتار است. «عاشق»، عنوانی است که برای نوازندگان سُرنا، قُشمه، کمانچه و سازهای کوبهیی (مانند دُهُل) به کار میرود. عاشقها معمولاً اجراکنندهٔ آهنگهای بازیها (رقصها) و آهنگهای مجلسی (مجلس های جشن و مراسم کشتی هستند.
در آلبوم «سُرنانوازی شمال خراسان»، آهنگهای شاخص و معروفی از کارگان سُرنا در موسیقی شمال خراسان را که استاد علیاکبر بهاری، نوازندهی صاحب سبک سُرنا و قُشمه اجر کرده، می توان شنید.
در این آلبوم، محسن بهاری دهل نوازی کرده است.
فراهنگ**3067**1569
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است