نشست علمي موضوع شناسي «رقص و حركات موزون» در قم برگزار شد

به گزارش روز دوشنبه ايرنا، يكي از پژوهشگران حوزه علميه قم در اين نشست علمي با بيان اينكه سخن گفتن از رقص و حركات موزون، بحث چالش برانگيزي است، اظهار داشت: در قرآن هيچ اشاره مستقيمي به اين موضوع نشده و در منابع شيعه نيز يك روايت ضعيفي در اين رابطه وجود دارد.
حجت الاسلام محمد رضايي آدرياني با بيان اينكه در عصر پيامبر اكرم(ص) به دليل فضاي معنوي حاكم بر جامعه، مساله لهو و لعب وجود نداشته است، خاطرنشان كرد: با گسترش اسلام و تسلط خلفا و ورود فرهنگ هاي بيگانه، اين مساله حتي در مدينه النبي نيز رواج پيدا كرد.
وي با اشاره به رواياتي كه در رابطه با جواز و حرمت رقص در كتب اهل سنت آمده است، الفاظ و معاني گوناگون در اين عرصه را مورد توجه قرار داد و گفت: وجه مشترك تمامي اين معاني، حركات موزون است كه به دو دسته «حركت داراي الگو و ريتم» و «حركت موزون به معناي خاص» تقسيم بندي مي شود.
اين محقق و پژهشگر حوزوي با اشاره به تاثير صوت و غنا بر رقص و استفاده متناسب يكديگر از اين معاني در مجالس لهو و لعب، تصريح كرد: رقص را مي توان به گونه هاي مختلف محلي، هنري، تربيتي، درماني و ورزشي تقسيم بندي كرد كه گونه رقص ورزشي بيشتر مورد ابتلا بوده و در استفتائات مورد توجه قرار گرفته است.
وي خاطرنشان كرد: برخي از انواع ورزش ها داراي حركات موزوني است كه بايد به عنوان رقص مورد بحث و بررسي قرار بگيرد، اما آنچه مسلم است لهو بودن، شهوت انگيز بودن و يا اختلاط نامحرمان در جريان انجام حركات هركدام از ورزش ها اگر وجود داشته باشد، داراي مشكل است.
يكي از استادان حوزه علميه قم نيز در اين نشست علمي اظهار داشت: بسياري از ورزش هايي كه داراي حركات موزون است، خاستگاهي كهن داشته و به ويژه در كشورهاي شرق آسيا به عنوان نوعي نيايش مطرح است و در معابد انجام مي شود.
حجت الاسلام حميدرضا مظاهري سيف تصريح كرد: آنچه بايد درباره اين حركات موزون كه گاهي به عنوان ورزش و گاهي به عنوان درمان در كشورمان مطرح مي شود، مورد توجه قرار داشته باشيم، فلسفه نهفته در آنهاست كه ممكن است نگرش و حتي دين و آيين طرفداران آنها را دستخوش تغيير قرار دهد.
8146 / 1175/1042