انگ اجتماعي، دليل پنهان كردن بيماري ايدز

انگ ها چه دروني (از طرف خود فرد) و چه بيروني (از طرف جامعه)، نه تنها منجر به محروميت هاي اجتماعي و تبعيض مي شود، بلكه مي تواند بر سلامت فردي و اجتماعي تاثير منفي بگذارد.
عدم آگاهي كافي در مورد ايدز، تصور غلط در مورد شيوه هاي انتقال اين بيماري، عدم اطلاع رساني و آگاه سازي عمومي، دسترسي نداشتن به خدمات درماني و احساس درمان ناپذير بودن ايدز، موجب انگ اجتماعي مي شود.
اين انگ از طرف جامعه با كاهش سلامت روان و سلامت اجتماعي اين افراد ارتباط قوي دارد و منجر به كاهش اعتماد به نفس مي شود.
يادمان باشد كه در مواجهه با فرد مبتلا به ايدز، قبل از هر چيزي بايستي از قضاوت در رابطه با اينكه چگونه و از چه راهي به بيماري خطرناك ايدز مبتلا شده، بپرهيزيم و به بيمار اجازه دهيم در جامعه حضور داشته و به زندگي عادي خود ادامه دهد.
آگاهي داشتن از بيماري ايدز و راه هاي انتقال و پيشگيري از آن به ما كمك مي كند تا خود از اين بيماري در امان باشيم و هم موجب مي شود تا با فرد دچار ايدز چه رفتاري داشته باشيم.
ايدز بيماري است كه توسط ويروسي به نام HIV در بدن بويژه در گلبول هاي سفيد خون رخنه مي كند و بتدريج قدرت دفاعي بدن را ضعيف و فرد را به انواع عفونت ها و سرطان ها مبتلا كرده و در نهايت منجر به مرگ او مي شود.
از زماني كه فرد به HIV مبتلا مي شود، يعني از زمان ورود ويروس تا شروع بيماري ايدز ممكن است بيش از 10 سال طول بكشد و در اين مدت نيز فرد سالم بوده و مي تواند به كار و فعاليت خود ادامه دهد اما احتمال انتقال ويروس از وي به ديگران وجود دارد.
بر اساس آخرين آمار، حدود 30 هزار نفر مبتلا به ويروس HIV (عامل بيماري ايدز) در كشور ثبت شده‌ اند و تعداد واقعي افراد مبتلا به اين بيماري حدود يكصد هزار نفر تخمين زده مي شود.
رئيس گروه پيشگيري و مبارزه با بيماري هاي معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گيلان با بيان اين كه همه جاي دنيا به دلايل مختلف، آمار HIV واقعي نيست، گفت: آمار واقعي ايدز، بستگي به شرايط فرهنگي كشورها دارد.
دكتر سيد محمود رضواني روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: همچنين برخي از مبتلايان به ايدز به دليل انگ اجتماعي بعد از اثبات اين بيماري، به مراكز مربوط به مشاوره ايدز، مراجعه نمي كنند و اين مهم نيز دليلي براي در دست نداشتن آمار واقعي از بيماري ايدز است.
وي تعداد مبتلايان شناسايي شده به ايدز در گيلان را 280 نفر عنوان و اظهار كرد: از اين آمار، عده اي كوچ كردند، عده اي از دنيا رفتند، به تعدادي ديگر دسترسي نداريم و برخي هم از ما خدمات درماني و مشاوره دريافت مي كنند.
وي در رابطه با الگوي ابتلا به ايدز در گيلان نيز خاطر نشان كرد: 60 تا 65 درصد از اين افراد از طريق تزريقي (معتادان به مواد مخدر) ، 20 تا 25 درصد از طريق جنسي و بقيه از طريق ديگر راه هاي انتقال از جمله از مادر به كودك مبتلا شده اند.
رضواني شناسايي بيماران مبتلا به ويروس HIV را مهم دانست و تصريح كرد: همانطوري كه گفته شده، انگ اجتماعي موجب مي شود كه افراد داراي رفتار پرخطر كه بايستي حتما به مراكز مشاوره بيماري هاي رفتاري مراجعه كنند، از اين كار خودداري نمايند.
وي به فعالت مركز مشاوره بيماري هاي رفتاري معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي استان گيلان براي شناسايي و ارائه خدمات به بيماران ايدزي اشاره و اضافه كرد: اين مركز در شهرهاي رشت، لاهيجان و آستارا فعال است و به زودي در شهرستان بندرانزلي نيز فعاليت خود را آغاز مي كند.
رئيس گروه پيشگيري و مبارزه با بيماري هاي معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي استان گيلان تصريح كرد: در اين مركز ابتدا مشاوره هاي لازم از مراجعه كنندگان انجام مي گيرد و در صورت نياز براي آزمايش اقدام مي شود.
وي با بيان اين كه در صورت مثبت بودن آزمايش، كار درماني از بيمار آغاز مي شود، ادامه داد: تمام اقدامات در اين مركز با نهايت رازداري و اخلاق مداري است و خدمات نيز به صورت رايگان انجام مي گيرد.
رضواني با اشاره به درمان دارويي بيماران مبتلا به ايدز اظهار كرد: اگر مبتلايان به ايدز حرف هايي كه در اين مراكز به آنها گفته مي شود، خوب گوش كرده و به آن عمل كنند و مراجعه بموقع داشته باشند، به اندازه عمر طبيعي ، عمر خواهند داشت.
رئيس گروه پيشگيري و مبارزه با بيماري هاي معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي استان گيلان تصريح كرد: اگر بيماران ايدز از راه هاي انتقال پرهيز كنند، مي توانند همانند ساير افراد در جامعه فعاليت داشته و هم سفره خانواده، دوست و آشنا باشند.
وي با تاكيد بر ضرورت توجه به راه هاي انتقال ويروس HIV بيان داشت: تماس جنسي فرد مبتلا بدون استفاده از كاندوم، استفاده مشترك از وسايل تزريق و يا ساير ابزار تيز و برنده مانند تيغ و سوزن خالكوبي، انتقال از طريق خون و فرآورده هاي خوني آلوده و انتقال از مادر به نوزاد در دوران حاملگي، زايمان و شيردهي مهمترين راه هاي انتقال بيماري ايدز است.
وي يادآور شد: خويشتن داري در زمان تجرد و انجام ندادن روابط نامشروع جنسي، وفاداري به همسر در زمان تاهل، استفاده از كاندوم در تماس جنسي با شريك مبتلا يا مشكوك به ابتلا، پرهيز از مصرف مواد مخدر بويژه نوع صنعتي آن و روان گردان ها و استفاده نكردن از وسايل تيز و برنده مثل تيغ اصلاح، سوزن خالكوبي و وسايل تزريق به صورت مشترك از مهمترين راه هاي پيشگيري از بيماري HIV است.
رئيس گروه پيشگيري و مبارزه با بيماري هاي معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي گيلان يادآور شد: هرگونه دست دادن، بغل كردن، بوسيدن فرد مبتلا به اين بيماري و نشستن در كنار اين افراد چه در محيط كار، مدرسه و خانه سبب انتقال بيماري نمي شود.
رضواني ادامه داد: استفاده از توالت، حمام و استخر مشترك، تماس پوست سالم با مايعات و ترشحات بدن فرد مبتلا، استفاده از تلفن، خوردن و آشاميدن يا استفاده از ظروف مشترك نيز سبب انتقال بيماري از فرد مبتلا به ديگران نمي شود.
وي آموزش را ركن مهم و اصلي در پيشگيري از بيماري مبتلا به ويروس HIV دانست و اضافه كرد: همه خانواده ها، مسئولان، رسانه ها و متوليان آموزش و پرورش، دانشگاه ها، نهادهاي فرهنگي و تبليغاتي كشور بايد به صورت جدي به اين مهم توجه كنند.
7286/2007 /1042