گفتگوی سازهای ایرانی و اسپانیایی/ رویایی که تعبیر شد

به گزارش خبرگزاری مهر، سهراب پورناظری نوازنده و آهنگساز موسیقی ایرانی در تازه ترین برنامه زنده خود همراه با آنتونیو ری نوازنده اسپانیایی کنسرتی را در برج میلاد تهران پنجشنبه شب ۲۹ بهمن ماه در نهمین روز از برگزاری جشنواره موسیقی فجر برگزار کرد.

این کنسرت در سه بخش برگزار شد که در بخش اول سهراب پورناظری به همراه گروهش موسیقی تنبور را اجرا کرد، در بخش بعدی آنتونیو ری موسیقی فلامنکو نواخت و در سومین بخش نیز گفتگویی موسیقایی میان این دو هنرمند شکل گرفت.

 در ابتدای برنامه سهراب پورناظری ضمن ابراز خرسندی از استقبال مخاطبان از سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر گفت: در جشنواره‌ امسال اتفاقات شگفت‌انگیزی افتاده است که می‌تواند برای موسیقی ایران منشا خیر باشد و اصلی‌ترین دلیل این اتفاق حضور شما مخاطبان است که موزیسین‌های خارجی شرکت‌کننده در جشنواره را به وجد آوردید. قرار بود من در این جشنواره همراه با استاد گاسپاریان نوازنده‌ برجسته دودوک به اجرای برنامه بپردازم اما متاسفانه ایشان بیمار شدند که اتفاقی تاسف‌بار است. البته من همیشه یک رویای قدیمی داشتم که بر اساس آن می‌خواستم با یک هنرمند موسیقی فلامنکو کنسرتی برگزار کنم و خوشبختانه اکنون این رویا به واقعیت تبدیل شده است.

 پورناظری به همراه اعضای گروهش متشکل از همایون نصیری نوازنده سازهای کوبه‌ای، مهیار طریحی نوازنده سنتور و سنتور باس، آرین کشیشی نوازنده گیتار باس، سپند دادبه نوازنده عود و آرش مقدم نوازنده درام بخش اول کنسرت را اجرا کردند. البته در در ابتدای این بخش پورناظری تنبور نواخت و کارش را با نواختن ملودی‌های آرام آغاز کرد و بعد از آن تمپوی کار را سریع‌تر کرد. او که پیش از این تجربه‌ خواندن در گروه موسیقی شمس را نیز داشته است، در این برنامه شعر «خوش خرامان می‌روی...» از مولانا را به صورت آوازی خواند. بعد از آن تکنوازی کرد و در ادامه او به همراه گروه تصنیفی با ریتم پنج، هشتم و با شعری از مولانا را خواند.

بعد از آن نوبت به اجرای موسیقی فلامنکو به هنرمندی آنتونیو ری از کشور اسپانیا رسید که در این بخش وی سه قطعه را با تک نوازی گیتار برای مخاطبان اجرا کرد.

در قسمت بعدی این اجرا نوبت به همراهی موسیقی ایرانی و فلامنکو رسید. در ابتدا آنتونیو ری به نوازندگی مشغول شد و پورناظری در ابتدای این بخش نیز کمانچه نواخت. رد و بدل کردن سوال و جواب میان گیتار و کمانچه ادامه پیدا کرد. به نظر می‌رسید این گفتگو در ابتدا آنچنان که باید رخ نداده است ‌اما در فاصله‌ کوتاهی این اتفاق رخ داد و علاوه بر آن سازهای دیگر هم به نوبه خود وارد شدند. در این بخش از اجرا لحن اجرای آنتونیو با شب گذشته تفاوت بسیار کرد و در مسیر ارائه موسیقی جیپسی گام برداشت.

پس از اتمام این قطعه گیتار از فضای محزون ابتدای اجرا به یک فضای شاد رسیده بود و موسیقی ایرانی و غربی در این اتفاق سهیم شده بودند. در همین فضا شعری از حافظ هم توسط گروه خوانده شد. این بخش پایانی گفتگویی بود که حالا پورناظری با تنبور و ری با گیتار سامانش می‌دادند.