کشمکش قدرت در سوریه برای چانه‌زنی در ژنو

درحالی که قرار است پایان ژانویه سال جاری میلادی دور جدیدی از مذاکرات صلح سوریه در ژنو برگزار شود، طرف‌های درگیر تلاش می‌کنند پیش از آغاز ماراتون مذاکرات در به دست آوردن پیروزی‌های میدانی و ثبت پیروزی‌های بیشتر در کارنامه خود، دست بالا را بر سر میز مذاکرات از آن خود کنند.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شبکه خبری اسکای نیوز عربی در گزارشی در این باره آورده است: در سایه سستی و سردرگمی بین المللی و بی‌خیالی آمریکا نسبت به درگیری‌های سوریه، روسیه با تمامی تجهیزات سنگین خود در سوریه برای تغییر قواعد بازی و وقایع میدانی به جلو پیش می‌رود تا پیش از مذاکرات ژنو دستاوردهای دولت سوریه را به حدی برساند که دمشق در مذاکرات دست بالا را داشته باشد و طرف‌های مخالف نیز مجبور شوند کردها و دیگر گروه‌های نزدیک به نظام سوریه را در مذاکرات آتی سهیم کنند.

دولت سوریه نیز در سایه حملات شدید روسیه و حمایت حزب‌الله لبنان و دیگر نیروهای هم پیمان خود، برای گشودن جبهه‌هایی جدید جهت سیطره بر مناطق تحت کنترل مخالفان سوریه تلاش می‌کند تا به این ترتیب مخالفان را به تغییر نقشه راه حل سیاسی بحران و رفتن در مسیر مذاکرات از طریق کاهش سطح خواسته‌های خود مجبور کند؛ خواسته‌هایی که مهم‌ترین آن برکناری بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه است.

منطقه ساحل سوریه به دلیل حضور طایفه علوی (حامی نظام) در این منطقه برای دولت دمشق اهمیت بسیار زیادی دارد. این منطقه در سایه نگرانی روسیه از ترکیه، ناتو و پیامدهای اقدامات آن‌ها بر منافع استراتژیک روسیه، برای مسکو دارای اهمیت زیادی است.

نظام سوریه "استراتژی پاکسازی" را در پیش گرفته است. نیروهای دولتی سوریه با هدف سیطره بر استان درعا نخستین جبهه در جنوب را گشودند؛ استانی که خط دفاعی نخست از سمت جنوب برای حفاظت از شهر دمشق محسوب می‌شود.

اخیرا نیروهای سوری با حمایت هوایی روسیه توانسته‌اند کنترل شهر شیخ مسکین در درعا را در دست گرفته و سیطره خود بر مناطق شرقی و شمالی این شهر را تقویت کنند؛ شهری که خط امداد رسانی اصلی بین دمشق و درعا در جنوب محسوب می‌شوند. این عملیات همزمان با حملات هوایی بود که مناطق تحت سیطره ارتش آزاد در نوی، نافعه و تل السمن در جنوب کشور را هدف قرار داد.

ارتش سوریه، گروه‌های مخالف سوری، کردها و داعش چهار گروه اصلی هستند که کنترل مناطقی را در سوریه را در دست دارند و کشور را به چهار بخش بین خود تقسیم کرده‌اند. هریک از آنها در عین حال می‌کوشند سهم خود از این "سفره پهن شده" را افزایش دهند تا در مذاکرات قدرت بیشتری برای چانه‌زنی داشته باشند.

نیروهای دولتی سوریه کنترل استان‌های ساحلی طرطوس ولاذقیه مشرف بر دریای مدیترانه، سویداء در مجاورت با مرزهای اردن و بیشتر مناطق استان‌های دمشق، حماة و حمص را در دست دارند.

درحالی که گروه‌های مخالف سوریه از جمله جبهه النصره، شاخه القاعده کنترل بیشتر شهرک‌ها و شهرهای واقع در استان‌های شمالی مثل حلب و ادلب را در دست دارند و در جنوب نیز بخش اعظم استان‌های درعا و قنیطره در کنترل آن‌هاست. در منطقه غربی ساحل سوریه نیز مخالفان کنترل مناطق جبل الاکراد و جبل الترکمان در شمال لاذقیه در نزدیکی مرز با ترکیه را در دست دارند.

نیروهای کرد سوریه یا همان یگان‌های مدافع خلق وابسته به حزب اتحاد دموکراتیک، شاخه حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.ک.ک) کنترل سه منطقه نیمه خودمختار جداگانه در شمال کشور در مجاورت با مرزهای ترکیه را در دست دارند. این سه منطقه در شمال استان حسکه به ویژه شهر قامشلی، شهر کوبانی در شمال شرقی حلب و منطقه عفرین در غرب این استان هستند.

داعش نیز مناطق بیابانی شرقی و مرکزی سوریه را در دست دارد و توانسته شهر رقه، مرکز استانی به همین نام در شمال سوریه را نیز به کنترل بگیرد.

انتهای پیام