جشن بشارت آفتاب در میانه سرما و سیاهی

رییس انجمن فرهنگ و گویش‌های کومش استان سمنان می‌گوید: جشن ایرانی"یلدا" آیین بشارت آمدن آفتاب و طلوع دیگرباره روشنایی و گرما در میانه سرما و سیاهی است.

اسماعیل همتی - رییس انجمن فرهنگ و گویش‌های کومش استان سمنان - در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا - منطقه سمنان، گفت: مهمترین ویژگی شب یلدا در هم آمیختگی سه پدیده نگرش، نیایش و شادمانی در آن است؛ زیرا در باورهای پاگرفته در دوران طولانی و در عین حال پرثمر کشاورزی و مظاهر پیوسته به آن، شب یلدا به معنای طولانی‌ترین شب و غیبت خورشید، به مفهوم قهر ناخواسته و به تبع آن سردی زمین و زبان و خشکسالی نیز بوده است.

این نویسنده و پژوهشگر سمنانی افزود: از این رو از یک طرف نگرانی بسیار بوده که مبادا خورشید دیگر بار طلوع نکند و سپیده سر نزند و زمین و زمان گرمای دوباره را حس نکند، و از طرفی نیایش برگزار می‌شده‌ و از خدا و مقدسان و مقدسات درخواست می‌شده‌ تا خورشید دوباره طلوع کند و سرانجام نتیجه آن نگرانی و آن نیایش ، شادمانی حاصل از طلوع مجدد و پایان شب و سرما بوده که به همین دلیل جشن گرفته می‌شد.

همتی اظهار کرد: واقعیت این است که با توجه به تاریخ و فرضیات و کشفیات دانشمندان درباره عصر یخبندان، هر طلوع خورشید شادی‌آور است و مستلزم نیایش و سپاسگزاری؛ زیرا ادامه حیات زمینی و انسان در گرو آفتاب آن است. از این رو در دوره‌ای که ابزارها و دانش لازم برای پیش بینی وضعیت ستارگان و کهکشان‌ها نبوده، وقتی مردم شاهد طولانی شدن شب می‌شدند تا می‌رسیدند به شب یلدا، حق داشته‌اند که نگران شوند و نیایش کنند و با طلوع مجدد خورشید پس از شب یلدا، بانگ شادمانی سر دهند زیرا تا یک سال دارای آرامش خاطر می‌شده‌اند و برای زندگی برنامه‌ریزی می‌کردند.

رییس انجمن فرهنگ و گویش‌های کومش استان سمنان با بیان اینکه این آئین در پاسداشت نیاکان ما ایرانیان است، افزود: برگزاری جشن شب یلدا یادگاری از گذشته و احترام به باورهای نیاکان ما و مجالی برای سپاسگذاری از آفریدگار جهان است.

این کارشناس ارشد ادبیات نمایشی با اشاره به اینکه تفال به شعر حافظ از جمله چاشنی‌های شب یلدا در جمع‌های شبانه یلدا است گفت: فال گرفتن یک پدیده پیوسته به شب یلدا نیست بلکه افزوده شده به آن در سده‌های پیش به این سو است و انصافا افزوده زیبایی است؛ چراکه هم بشارت‌دهنده به نیت کننده فال است و هم جاری شدن ابیاتی از ادبیات گرانقدر فارسی.

انتهای پیام