نوعی جدید از ترور؛ تغییرات آب و هوایی!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ جان دی. سوتر، نویسنده سی‌ان‌ان در آستانه اجلاس آب و هوا در پاریس، مطلبی درباره تروریسم آب و هوایی نوشته است که می خوانید؛

4 ماه و 2100 کیلومتر پیش، ارلند موستر نادسن شروع به دویدن کرد. خط شروع: آرکتیک، نروژ. مقصد: اجلاس تغییرات آب و هوایی پاریس.

من این دانشمند اقلیم که بدن آماده ای دارد را در جاده ای در شمال پاریس دیدم، او داشت با چهارمین جفت کفشش می دوید و من با دوچرخه دنبالش بودم. تگرگ و برف در حالی که ما از روستا ها و زمین مه آلود عبور می کردیم به صورت ما برخورد می کرد. همه چیز خسته کننده بود اما نادسن با ریش های عجیبش اصلا به هم ریخته به نظر نمی آمد.

او در حالی که داشت به سرعت از کوه عبور می کرد به من گفت: من عاشق برف هستم.

الان در زمان بسیار سختی هستیم نیازی نیست به شما یادآوری کنم. داعش در ذهن همه قرار دارد، مخصوصا اینجا در فرانسه که 130 نفر کشته شدند. ترس این کشور را فرا گرفته است و بسیاری هم نگران این هستند که اجلاس تغییرات آب و هوا در پاریس تحت تاثیر ترور قرار بگیرد.

اما گذراندن وقت با نادسن به من مقداری خوشبینی داد، دلایل فراونی نشان می دهد که این اجلاس جهانی بودن سوخت های فسیلی و آینده ای تمیز تر به وجود خواهد آورد. تنها کاری که ما باید انجام دهیم چیزی است که نادسن توصیه می کند: یک پایتان را روی دیگری بگذارید، به یاد آورید که چرا اینحا هستیم و با خود کلکسیون مختلفی از داستان ها را حمل کنیم.

نوعی دیگر از ترور

مانند این ماه های نادسن، زندگی من را هم امسال تغییرات آب و هوایی تشکیل داده است.اما با دویدنی کمتر !
من بیشتر سال 2015 را با برداشتن سوال های شما از تغییرات آب و هوا و تبدیل آن به یک داستان در بخش دو درجه سلسیوس سی ان ان کرده ام. اگر این داستان ها را خوانده باشید می دانید که این دو درجه در کانون بحث های اجلاس پاریس قرار دارد.
تقریبا همه کشور ها تعهدی را امضا کردند که در آن می گویند، دو درجه سلسیوس گرم شدن زمین بیشتر مقداری است که می توانند تحمل کنند. بعد از آن انتظار می رود جهان پر از خشکسالی، طوفان هایی با شدت بیشتر، فقیر شدن میلیون ها نفر و انقراض حیوانات و گیاهان زیاد.

همه قبول دارند که 2 درجه اختلاف بسیار زیاد است.

اما هیچکس اینگونه که فکر می کند عمل نمی دهد، ما تا الان زمین را یک درجه سلسیوس گرم کرده ایم. ما در واقع الان در زمین 1.5 درجه گرمتری که خودمان ساخته ایم گیر کرده ایم و کاهش آلودگی نیاز به قول بیش از 140 کشور دارد تا سرعت افزایش دما کاهش یابد.

نشانه های از گرم شدن زمین: 2015 گرمترین سال کره زمین خواهد بود، یک موج گرمایی در هند منجر به مرگ 2300 نفر شد، آلودگی هوا بیش از همیشه انسان ها را می کشد، سیل ها در آمریکا بسیار غیر عادی است و مدارکی وجود دارد که خشکسالی شرایطی را ایجاد کرد که داعش به وجود آمد.

اگرچه ما انسان ها در رد کردن مشکلات بلند مدت بسیار حرفه ای هستیم، مثل تغییرات آب و هوا ما فقط به چیزی تمرکز می کنیم درست روبرویمان است. حملاتی تروریستی اخیر بسیار غم انگیز است، به این علت بسیاری از زندگی ها تغییر کرده است و نباید فراموش شوند.

اما تغییرات آب و هوایی هم نوعی دیگر از ترور است، تروری که خودمان درست کرده ایم.

بدترین حالت ممکن

بدبین بودن در ارتباط با این موضوع قابل درک است، مخصوصا چون در دفعات قبل سیاست های مربوط به حل این مشکل ناموفق بودند.

قبل از اینکه با دانشمند تغییرات آب و هوا دونده روزی را بگذرانم، با ایو دی بوئر، رئیس سابق کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا، گروهی که دیپلمات ها را دوره هم برای صحبت در رابطه تغییرات آب و هوا جمع میکرد صحبت کردم. وقتی دوره قبلی مذاکرات به نتیجه نرسید او شروع به اشک ریختن کرده بود.

او در تماس تلفنی به من گفت: یک خطر قطعی وجود دارد که در کارهای اداری تفاهم پاریس از اهداف سیاسی استفاده شود، در این پرونده عجیب 50 صفحه ای اختلافات زیادی وجود دارد، این اختلافات یک جلسه موفق و یا ناموفق را نشان می دهد. در اغلب اینگونه کنفرانس ها شیطان وارد جزئیات می شود. بدترین سناریو من داستانی است که تقریبا مثل کنفرانس های آب و هوایی قبلی این مذاکرات به عقب بیافتد.

ما 2 درجه ای که در افق می بینیم هیچ وقتی برای تاخیر وجود ندارد.

اخیرا، قبل از کنفرانس آب و هوایی پاریس خوشبینی های زیادی وجود دارد. چین و آمریکا، آلوده ترین کشور های جهان، تضمین کرده اند که تولید کربن دی اکسید را به شکل چشمگیری کاهش می دهند. قیمت انرژی های خورشیدی کم شده و پاپ هم که به مردم کمک می کند در آخر تغییرات آب و هوا را به عنوان یک مشکل اخلاقی دید.

اما در کنار همه اینها داعشی هم وجود دارد، راه پیمایی قبل از کنفرانس در پاریس کنسل شد و در همه قسمت ها ضعف هایی وجود دارد.

نادسن، دانشمند دونده اقلیم، به این موضوع که به علت حملات تروریستی سفرش را به پاریس لغو کند هم فکر کرد، کار های عمومی اش را در بروکسل لغو کردو این را می داند که حضورش در پاریس با هیاهو کمی خواهد بود. او در ابتدا انتظار داشت با صد ها نفر هم زمان وارد پاریس شوند اما الان او فکر نمی کند کسی از حضورش خبر داشته باشد.

وقتی من با او در فرانسه در سالنی 50 نفری ملاقات کردم فقط 6 نفر آنجا حضور داشتند.

واضح است که توجه دنیا به سوی دیگری است.

احساس مسئولیت برای دویدن به سمت پاریس

وقتی که ما به بالای کوه برفی رسیدیم، نادسن پشت سر من فریاد زد؛ هوای عالی است!
او در طول روز از این کارها انجام می داد.

به شکلی او با پوزخند های مداومش و تشویق کردن من وقتی که من در 6 لایه لباس پنهان شده بودم انرژی میگرفت.

او به من گفت که به شرایط آب هوایی سرد عادت دارد، به نظر من این برای یک مرد نروژی که در رابطه با قطب ها تحقیق می کند عادی است. خوشبینی زیاد او اگر در رابطه با چیز غیرواقعی بود شاید بسیار آزار دهنده باشد. به نظر می رسد رفتار او واگیر دار باشد. تا پایان روز، خودم را در حالتی دیدم که با شادی در حال پدال زدن با دوچرخه هستم و دو نفر از دوستانمان که تازه به ما ملحق شدن را تشویق می کنم.

رفتار او منبعی دارد، هر روز صبح قبل از آماده شدن نادسن از خود سوالی می پرسد؛ هدف امروزم چیست؟! برای چه اینکار را انجام می دهم؟!

جواب سوال اول مشخص است، امروز می خواهم زنده بمانم و یک مصاحبه جالب به کارمند مزاحم سی ان ان بدهم یا اینکه او را تحمل کنم.

اما جواب سوال دوم هیجان انگیز تر است، پاسخ در رابطه با کسانی است که او در مسیرش دیده. یکی از آنها لیلا اینگا است، یک بومی نشین قطب جنوب که به علا تغییرات آب و هوا در زنده ماندن دچار مشکل شده است.

نادسن احساس مسئولیت می کند که داستان اینگا را با خود به پاریس ببرد.

من پس از بازدید مکان هایی که درحال نابودی است، احساس می کنم باید در خط مقدم این داستان ها انجام وظیفه کنم.
امیدوارم کسی در پاریس به حرف ما گوش بدهد.

منبع: سی‌ان‌ان/ 29 نوامبر 2015/ ترجمه: نیو صدر

47237