نماد اصلاح‌طلبی نیستم

رئیس شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان گفت: ادبیات تند و تلخ از خیمه اصلاحات بیرون نیامد، بلکه از اردوگاه رقبایی بوجود آمد که هر روز برای اصلاحات نسخه تلخی می‌پیچیدند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه زنجان، سیدمحمدصادق خرازی در جمع دانشجویان دانشگاه زنجان با بیان این‌که «چه بخواهیم یا نه و چه قبول کنیم یا نه، جمهوری اسلامی ایران و تحولات اجتماعی و سیاسی کشور در طی حدود چهار دهه اخیر فراز و فرود فراوانی داشته و روزهای سخت و دشوار و تلخ و شیرینی را تجربه کرده است»، افزود: آبان‌ماه یادآور ماجرای بلند سلطه آمریکا در ایران و حرکت خودجوش جوانان در تسخیر سفارت این کشور است و متذکر می‌شود که جوانان طلایه‌داران حرکت‌های اجتماعی و سیاسی در کشور بوده‌اند.

وی افزود: بعد از سپری شدن حوادث انقلاب و پس از آن دفاع‌مقدس و فعالیت‌های سازندگی، پدیده اجتماعی حماسه دوم خرداد شکل گرفت و با ظهور نسل جدیدی از جوانان و مدیران و چهره‌های مهم بویژه شخصیت کم‌نظیر،‌ روشنفکر و روشن‌ضمیر خاتمی، تحولات اجتماعی و سیاسی وضعیت دیگری به‌خود گرفت که این دوره را می‌توان دوره تعامل، گفت‌وگو، تبیین گفتمان‌ها و بیان نقطه‌نظرات مختلف دانست.

وی خاطرنشان کرد: با مرور تاریخ در سال‌های 76، 78 و 79 و دنبال کردن مسائل آن بصورت کلامی می‌توان به نکته مهمی رسید که نشان می‌دهد حماسه دوم خرداد در جهت تعامل گفت‌وگو و ایجاد رابطه مستقیم متعامل با همه کنشگران سیاسی و حاکمیت بوده است، ولی واکنش و بی‌تدبیری رقبا سبب شد حوادث، مقداری به سمت جریانات تند که با ادبیات این گفتمان فاصله داشت، گرایش پیدا کند.

رئیس مرکزی حزب ندای ایرانیان با بیان این‌که «در این شرایط سیاست فشار و چانه‌زنی سبب شد خاتمی با وضعیتی رو به بحران روبه‌رو شود که این وضعیت خواست رهبری اصلاحات، بزرگان خیراندیش کشور، کنشگران سیاسی و اجتماعی و مردم ایران نبود و سبب شد این واقعیت تلخ بر این حرکت سایه بیاندازد»، اظهار کرد: یک بررسی جزئی نشان می‌دهد از سال‌های نخست پیروزی حماسه دوم خرداد، جریانی فکری در کشور پیروز و نهادینه شد که می‌توان آن‌را اندیشه گفت‌وگو و پیام‌آور مردم‌سالاری و دموکراسی در ایران دانست، به‌گونه‌ای که تا دوره اول ریاست‌جمهوری خاتمی مدارا و گفت‌وگو، فلسفه زندگی همه کنشگران سیاسی بود.

وی تصریح کرد: ادبیات تند و تلخ از خیمه اصلاحات بیرون نیامد، بلکه از اردوگاه رقبایی بوجود آمد که هر روز برای اصلاحات نسخه تلخی می‌پیچیدند؛ لذا اصلاحات وارد معرکه دیگری شد و با توجه به آراء و اندیشه‌های بزرگان این جریان، می‌توان یک پیام دریافت کرد که این پیام تحمل و مدارا و ایجاد گفتمان بین همه اقشار جامعه است در واقع می‌توان گفت، یک اصلاح‌طلب واقعی به هیچ‌وجه در پی تحمیل دیدگاه خود و تفکرات انتزاعی نبوده و نخواهد بود.

وی تاکید کرد: لازم است صادقانه سخن بگوییم؛ زیرا در این دوره نمی‌توان کسی را با کلام فریب داد و در دنیای انفورماتیک که دنیا با یکدیگر ارتباط مجازی دارد نمی‌توان با قلم و سخن ساحری کرد.

خرازی یادآور شد: از درون تمام وقایع تاریخ این دوره مشخص است که جریانات، باورها و گروه‌هایی با نام‌هایی همچون مدعیان انصار، صحنه اجتماعی و سیاسی ایران را متشنج می‌کردند. این واقعیت است که در دوره ریاست‌جمهوری خاتمی با پدیده‌های ناخواسته روبه‌رو شدیم که برخی نظراتی همچون عبور از خاتمی، نقد شخصیت وی و خروج از حاکمیت را دادند. این موارد وقایع تلخی است که بر شبستان تاریخ این سرزمین رخ داده است.

وی اظهار کرد: اصلاح‌طلب کسی است که در مبنای فکری خود پشتوانه‌ای همچون آزادی، مردم‌سالاری، تکریم نقش مردم، حقوق بشر، حقوق اقلیت‌ها و ... را در نظر بگیرد و برای تبیین گفتمان واقعه اصلاحات دچار افراط و تفریط نشود. بتواند سره و ناسره را تشخیص دهد و به‌گونه‌ای عمل کند که رفتار، منش و کلام وی هزینه‌ای برای نظام و کشور نداشته باشد و به‌گونه‌ای نباشد که به نام دفاع از مقدسات و حریم ولایت مواردی همچون مردم‌ستیزی و واقعیت‌گریزی در کشور بوجود آید.

وی با بیان این‌که «این تفکر در متن اصلاحات واقعی و عینی می‌تواند بصورت تدریجی و گام به گام تاثیرات شگرفی داشته باشد»، ادامه داد: اصلاح‌طلب واقعی کسی است که بین منافع و توان و اقتدار ملی و جامعه و کشور تمایز قائل شود. نمی‌توان گفت میزان قدرت و اقتدار ملی به رفتار اقتدارگونه دولت و حاکمیت است، بلکه این اقتدار با نقش مردم تجلی می‌یابد.

خرازی تاکید کرد: حضور مردم سبب می‌شود کشور مصون بماند و مردم تعیین‌کننده‌ترین عنصر متضمن پیروزی ایران هستند؛ لذا اگر مردم جدی گرفته شوند بر ساحت مقدس سرزمین ایران اتفاقی نمی‌افتد و اگر در جایی مشکلاتی داریم، به این دلیل است که مردم را باور نداریم.

وی در پاسخ به سوالی درباره طرح لیستی از اصلاح‌طلبان خائن، گفت: متاسفانه در مصاحبه مزبور متن بصورت دقیق منتقل نشده است. این مصاحبه این‌گونه اعلام شده بود که در دوران اصلاحات متاسفانه گرفتار آفت نگاه به بیرون از مرزها شدیم و اصلاح‌طلبانی که نام و چهره آن‌ها کاملا مشهود است به فعالیت در سازمان‌های بزرگی همچون صدای آمریکا پرداختند؛ لذا در این مصاحبه، منظور اصلاح‌طلبانی بود که به خارج از کشور رفته‌اند و معتقدم کسانی که در ایران مانده و با مشکلاتی مواجه شدند مردان بزرگ و بافضیلتی هستند، ولی کسانی که به خارج از کشور رفته و جوایز آنچنانی برای خود رقم زده و با همکاری موسسات بزرگ در شکار نیروهای جوان نقش داشته‌اند، مخاطب و همراه من و یاران من در داخل کشور نیستند، زیرا آن‌ها بسیار سخاوت‌مندانه کشور را فروخته‌اند.

وی با بیان این‌که «من نمادی از اصلاح‌طلبی نیستم و از دهه 60 تفکرات مشخصی داشته‌ام»، گفت: خاتمی پس از ریاست‌جمهوری اولین حکم را به‌عنوان رییس اجلاس سران به من داد و اولین سفیری که توسط احمدی‌نژاد حذف شد نیز من بودم. باورهای من با خاتمی مشترک بوده و در روش و منش مشکلی با یکدیگر نداریم و اهداف خود را در مرام‌نامه با صدای بلند اعلام کرده‌ایم.

رئیس شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان درباره نظر خود در مورد برجام خاطرنشان کرد: در ماجرای برجام تقریبا آحاد مردم در کشور متخصص هسته‌ای شده‌اند و در مذاکرت پدیده مهمی به‌نام پیروزی گفت‌وگو بر جنگ و خشونت روی داد. معتقدیم قدرت بازدارندگی ایران به قدری بالاست که دنیای قدرت چاره‌ای جز این‌که پای میز مذاکره بنشیند ندارد که این موضوع در تمام صحبت‌ها و مذاکرات دیپلمات‌های جهان مشهود است که به قدرت کم‌نظیر ایران اشاره دارند.

وی ادامه داد: به‌عنوان یک دیپلمات معتقدم با توجه به نظرات مقام معظم رهبری برجام می‌تواند به نتیجه برسد و نقطه‌عطف این موضوع تصمیم و اراده طرفین برای حل قضیه است. بعد از جنگ جهانی اول، برگزاری 137 جلسه مذاکره به‌صورت پیوسته بی‌نظیر است و نشان می‌دهد طرفین اراده پذیرفتن آن را دارند، لذا برجام را عملی می‌دانم و معتقدم اگر محمدجواد ظریف در ایران متولد نمی‌شد قطعا سمت دبیرکلی سازمان ملل را داشت.

وی تاکید کرد: مقام معظم رهبری نسبت به برجام واقف بودند و اگر مشکلی بود قطعا اعلام می‌کردند؛ زیرا ایشان با کسی رودربایستی ندارند و با بررسی برجام در مجلس و شورای امنیت ملی و تبصره‌های در نظر گرفته شده موفقیت آن اعلام شد.

خرازی هم‌چنین معتقد است: احمدی‌نژادیسم خطری است که هم‌اکنون کشور را تهدید می‌کند و این تهدید اول امنیت ملی است و در انحراف و التقاط نقش خطرناکی بازی می‌کند.

انتهای پیام