انتقاد تحلیل‌گر مصری از تداوم وضعیت قطع روابط مصر با سوریه و ایران

روزنامه المصری الیوم در مقاله‌ای با تاکید بر این که دشمنی ایران با مصر صرفا یک مساله خیالی و ساختگی است خطاب به مقامات مصری نوشت: هم‌چنان که در راستای جلب رضایت کشورهای شورای همکاری خلیج فارس اقدام به قطع روابط خود با ایران کردیم، پس چرا الان در تبعیت از خود این کشورها، اقدام به ازسرگیری روابط‌مان با ایران نمی‌کنیم؟ یا شاید ما کاتولیک‌تر از پاپ شده‌ایم؟

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این روزنامه در مقاله‌ای به قلم سلیمان الحکیم با عنوان «چرا سوریه و چرا الان؟» می‌نویسد: در مصر هیچ نگرش سیاسی بر اساس منطق و مبتنی بر اصول عقلی وجود ندارد. این مساله شاید در ارتباط با برخی مسائل و مشکلات داخلی واضح‌تر نمایان باشد، اما به هیچ وجه در مورد مسائل خارجی این چنین نیست. مثلا گفته می‌شود که وضع مالیات بر هتل‌ها، کارخانجات و برخی پلاژهای ساحلی متعلق به برخی دستگاه‌های خاص موجب وارد شدن ضرر به امنیت ملی می‌شود. در حالی که تداوم قطع روابط دیپلماتیک با سوریه هیچ ضرری به امنیت ملی مصر وارد نمی‌کند؟ چه کسی می‌گوید که امنیت خلیج فارس در راهبرد امنیت ملی مصر بر امنیت سوریه اولویت دارد؟

نویسنده این مقاله ادامه می‌دهد: چه کسی باور می‌کند که ما هم‌چنان روابط کامل دیپلماتیک خود را با قطر و ترکیه علیرغم سیاست‌های خصمانه این کشورها علیه مصر حفظ کرده‌ایم، اما هم‌زمان روابط دیپلماتیک ما با سوریه قطع است؟ آیا سوریه هم همانند قطر و ترکیه به مصر ضرر و خسارت وارد کرده است؟ آیا سوریه هم همانند قطر و ترکیه با متحد شدن با تروریست‌ها علیه مصر توطئه‌چینی می‌کند، یا این که این خود سوریه است که با همان تروریست‌هایی که امنیت ملی مصر را تهدید می‌کنند می‌جنگد؟ با این وجود کدام یک از این کشورها برای قطع روابط اولویت دارند؟

نویسنده این مقاله تاکید می‌کند: مصر در دوره مرسی و حکومت اخوان و در راستای خدمت به سیاست‌ها و تحقق منافع قطر و ترکیه، اقدام به قطع روابط خود با سوریه کرد. آیا این منطقی است که همان چارچوب سیاست مرسی و اخوان در وضعیت قطع روابط مصر با سوریه تداوم یابد؟ آیا منطقی است که سفیر اسراییل در غیاب سفیر سوریه به مصر بازگردد؟ هم‌چنین در راستای جلب رضایت کشورهای شورای همکاری اقدام به قطع روابط خود با ایران کردیم، پس چرا الان در تبعیت از خود این کشورها، اقدام به ازسرگیری روابط‌مان با ایران نمی‌کنیم؟ یا شاید ما کاتولیک‌تر از پاپ شده‌ایم؟ آیا دشمنی ایران نسبت به ما، بیش از دشمنی دشمنان ما در شورای همکاری است؟ در حالی که خود این کشورها علیرغم برخی از اختلافات با ایران هم‌چنان روابط کامل خود را با این کشور حفظ کرده‌اند، ما هم‌چنان روابط‌مان را با ایران، علیرغم این که دشمنی ایران صرفا یک مساله خیالی و ساختگی است، در وضعیت قطع نگه داشته‌ایم. چگونه روسیه در جنگ با تروریسم در سوریه و در راستای حفاظت از منابع خود دست به قمار روی اعتبار خود زده است.

سلیمان الحکیم در ادامه مقاله‌اش می‌افزاید: آیا منافع ما در سوریه ایجاب نمی‌کند تا با وجود غیبت و حضور نظامی نداشتن، حضور سیاسی و دیپلماتیک در سطح سفیر داشته باشیم! چرا در جنگ علیه حوثی‌ها در یمن شرکت می‌کنیم ولی در جنگ علیه تروریست‌ها در سوریه مشارکت نمی‌کنیم، علیرغم این که تروریست‌های سوریه یک شاخه از تروریست‌های حاضر در مصر هستند؟ چطور به جنگ به آن چه به اصطلاح تروریسم در یمن نامیده می‌شود می‌رویم، ولی به جنگ تروریسم واقعی و تهدید کننده مصر در لیبی نمی‌رویم؟ می‌بینید که چگونه هیچ گونه عقل و منطقی در اقدامات و مواضع ما وجود ندارد و این انعکاسی از تزلزل و سردرگمی حاکم بر وضعیت ما در مصر است. آیا راه برون رفتی برای ما از این وضعیت بیهوده و فاقد رویکرد و بلوغ در مصر وجود دارد؟!

انتهای پیام