آغاز سال تحصیلی با طعم تجمل/ لوازم التحریر ها امروز برق می زنند

خبرگزاری مهر - گروه استان ها: امروزه بسیاری از والدین که خود سادگی و بوی ماه مهر را با پوست و خون خود درک کرده اند و با آن خاطره دارند، مجبورند عطای سادگی را به لقایش ببخشند و با دست خود لوازم التحریر فانتزی را در کیف فرزندانشان قرار دهند چرا که امروز دیگر دوران سرهای تراشده پسران و روپوش های دو سایز بزرگتر دختران گذشته است.

امروز سبک زندگی های نوین و تاثیرگذاری رسانه ها، کار را به جایی رسانده است که اگر کیف و دفتر و قلم دانش آموزان پر از اشکال مختلف و موجودات عجیب و غریب با قدرت های فرازمینی نباشد گویا فرزندانمان در دروسشان موفق نیستند.

شادی هایی که تقسیمشان کم رنگ شده است

چه کودکانه بود آن روزها که معلم برای تراشیدن مدادهایمان، مدادتراش شاگرد متمول کلاس را قرض می گرفت و یا از دفتر مدیر مداد تراش رومیزی می آورد و یک به یک مدادهای سوسمار نشانمان را با دقت می تراشید و ما اگر نیازی هم به تراشیدن مدادمان نداشتیم، برایش بهانه ای می تراشیدیم چرا که ایستادن در صف تراشیدن مداد و نگاه به خرده چوب هایی که شبیه گل می شدند، لذت داشت.

اما امروز ظاهرا مدادهایی آمده است که نمی شکند، از روزنامه ساخته شده است، تراش نمی خواهد، غلط نمی نویسد، نمی شکند و یا شاید مدام برای آدم بیست می آورد و چقدر غریب است این فضا برای قدیمی هایی که اگر همکلاسی مداد قرمز نداشت معلم، مدادش را می شکست، به دو نیم تقسیم می کرد و باز هر دو می خندیدند و خوشحال بودند.

در این روزگار ولی کافی است پدری برای حل جدولی کهنه در روزنامه ای نیمه خوانده با لک های چای به مداد فرزندش دست بزند ... تازه اگر بتواند سر از سیستم قفل جا مدادی فرزندش در بیاورد و آنرا بگشاید، می ماند کدام مداد است و کدام خودکار؟ کدامیک قابلیت پاک شدن دارند و کدامیک ماندگار؟ و این درست در روزگاری است که نمی توان لوازم التحریر پسرانه را از دخترانه تشخیص داد.

مشتریان به دنبال طرح و رنگ های متنوع هستند

به سراغ یکی از فروشندگان لوازم‌التحریر رفتم علت این‌همه تغییر در ذائقه و نوع لوازم‌التحریر را مشتریانی می بیند که دنبال رنگ‌ها و طرح‌های جدید هستند و می گوید: ما نیز خواه‌ ناخواه جنسی را برای عرضه می آوریم که مشتری پسند باشد و مجبوریم مطابق با مدل های روز پیش رویم.

سالار پورمند از لابلای کاغذ و دفتر و خودکار و کیف سر بر می آورد و خطاب به من می گوید: مردم توجه خاصی به تنوع وسایل دارند و ساعت‌ها از وقت خود را به خرید و انتخاب وسیله‌های فرزندانشان اختصاص می‌دهند بچه‌های کم‌سن ‌و سال بیشتر رنگ‌های شاد، ترکیبی و طرح‌های کمیک و افراد مشهور را برمی‌گزینند و نوجوانان بیشتر از رنگ‌های تیره و تک‌ رنگ استقبال می‌کنند و در این بین دانشجویان نیز اصولاً فقط در حد رفع نیاز خرید می‌کنند.

پورمند البته بخشی از مشکل را در طرح‌های غربی واد شده به کشور و وضعیت نابسامان بازار لوازم ‌التحریر می داند، از این وضع گله دارد و معتقد است دانش آموزان به دنبال طرح‌های کمیک و انیمیشنی هستند لذا در این بین طرح‌های داخلی که امسال به بازار عرضه‌شده است مانند عروسک های داخلی و نماد های ایرانی علاقه‌مندان زیادی ندارد و دلیل آن نیز نبود جذابیت لازم و قیمتی بالاتر از واردات خارجی است وقتی این محصولات در بازار وارد می‌شود، مردم نیز به خاطر جذابیت‌هایی که دارد از آن استقبال می‌کنند.

رضا رحمتی یکی از دیگر شهروندان گرمساری است که معتقد است در مدارس باید طرحی ریخته شود تا بچه‌ها فقط اجازه آوردن لوازم‌التحریر ساده را داشته باشند و این باعث می‌شود، بچه‌ها به دلیل منع استفاده، کمتر به این وسایل روی آورده و همچنین کسانی هم که ازنظر مالی توانایی خرید وسایل گران‌قیمت و فانتزی را ندارند شرمنده فرزندانشان نشوند.

قانونی برای منع از استفاده وسایل فانتزی نیست

امیر قندالی یکی از مدیران مدارس ابتدائی گرمسار است که در رابطه با محدود کردن بچه‌ها برای آوردن وسایل فانتزی به مدارس معتقد است: ما قانون خاصی در این مورد دریافت نکرده‌ایم اما تا حد امکان برای جلوگیری از ترویج فرهنگ بیگانه به خانواده‌ها برای جلوگیری از آوردن این‌گونه وسایل هشدارمی دهیم که متأسفانه فقط تعداد کمی از خانواده‌ها در هنگام خرید لوازم‌التحریر این مسئله را مدنظر قرار می‌دهند.

این مدیر مدرسه براین باور است که وجود این نوع لوازم‌التحریر نه‌تنها دانش آموزان را از فرهنگ ایرانی دور و به سمت فرهنگ‌های بیگانه تشویق می‌کند، بلکه در بسیاری ازموارد شاهد آن هستیم که باعث هرج ومرج ودعوا های شدیدی بین بچه‌ها در مدرسه می‌شود.

قیمت لوازم التحریر گران است

البته درباره رویکرد مردم به خریدن لوازم‌التحریر گران‌قیمت نیز نظرات مختلف است برخی مانند فاطمه صدیقی شهروند گرمساری معتقدند، لوازم‌التحریرها دیگر مانند گذشته نیست، که شامل مداد، پاک‌کن، مداد تراش و دفتر باشد آن‌هم دفترهایی با برگه‌های کاهی، امروز همه‌چیز تغییر کرده است و وسایل مدرسه تنوع رنگ، مدل و اشکال خاصی به خود گرفته‌اند که دانش آموزان را ناخودآگاه با طراحی جذابی که دارند به سمت خود می‌کشند.

برخی دیگر معتقدند در بسیاری ازموارد این خانواده‌ها هستند که فرزندان خودرا تشویق به خرید لوازم خارجی و فانتزی می کنند. گویا تنوع رنگ ومدل این وسایل نظروالدین را هم به خود جلب کرده است.

همچنین که فاطمه احمدی ساکن گرمسار، می گوید: حتی اگر ما والدین هم فرزندانمان را به خرید وسایل ایرانی تشویق کنیم آن‌قدر تنوع و عرضه این محصولات در بازار زیاد است و در مدارس نیز دانش آموزان دیگر از آن‌ها استفاده می‌کنند که تلاش ما بی‌نتیجه می‌ماند. باید از مدارس فرهنگ سازی را آغاز کنیم.

در بین شهروندان گرمساری نظارت درباره قیمت، کیفیت، طرح و شکل و کاربرد لوازم التحریر متنوع در روزگار جدید بسیار زیاد است، برخی مانند محمد احدی معتقدند کیف ۲۸ هزار تومانی را ۵۰ تا ۶۰ هزار تومان خریده اند و بسیاری برای این امر به تهران و دیگر شهرها مسافرت می کنند البته این شهروند گرمساری از کیفیت کفش و کیف مدارس نیز گلایه دارد و می گوید: دانش‌آموزان معمولا بیشتر کیف و کفش خراب می‌کنند و برای والدین به صرفه نیست که هر دو یا سه ماه یکبار خرید کنند.

۷۰درصد بازار نوشت افزار ایران در اختیار محصولات وارداتی

پای صحبت یکی از دبیران بازنشسته آموزش وپرورش نیز که می نشینم نکات جالبی در سخنان خود دارد. امیر دهقانی معتقد است: شرایط تحصیل درگذشته وحتی در دهه های اخیرسخت بود وهرکسی توانایی تحصیل کردن را نداشت. آنقدر دغدغه بچه‌ها برای تحصیل زیاد بود که خیلی ها در دوران تحصیل خود چیزی بنام لوازم‌التحریر را ازضروریات نمی دانستند اما به حمد الله به برکت جمهوری اسلامی آنقدرآموزش وپرورش گسترش یافته است که دیگرکودکان حتی در دورافتاده ترین روستاها بی سواد باقی نمی ماند. وقتی تحصیل فراهم باشد بچه‌ها گرایش های دیگری پیدا می کنند.

علی دهقانی با حسرتی بسیار از ایام قدیم یا به قول خودش، آن روزها یاد می کند و درباره فرهنگ و آئین اسلامی و نحوه اشاعه آن به فرهنگ مدارس امروزی، معتقد است: شایسته است بجای این‌همه تصاویرکه ازفرهنگ غربی الگوبرداری می‌شود، از فرهنگ و هنر ایرانی بهره گرفته شود. وقتی این کار به صورت جدی و عملی انجام پذیرد و در بازار عرضه شود بچه‌ها هم کم کم به خرید آن‌ها علاقه نشان می‌دهند.

لوازم التحریر چینی بلای جان تولیدات داخلی

اگر درباره کیفیت کالاهای لوازم التحریر بخواهیم سخن بگوییم شاید کسی بهتر از عمده فروشان و توزیع کنندگان با سابقه لوازم التحریر نیابیم، افرادی که سال ها خاک انبارهای تهران و گرمسار را خورده اند و امروز خبره این کارند، یکی از همین فروشندگان معتقد است: همه تولیدات ایرانی در پیشخوان فروش اعضای اتحادیه قرارداد، اما متأسفانه تولیدات خارجی چینی در این بازار بیشتر هستند. ۷۰درصد بازار نوشت افزار ایران دراختیار محصولات وارداتی بخصوص محصولات بدون کیفیت و ارزان قیمت چینی است.

اکبری که در انبار خود مشغول به کار است و در روزهای پایانی تابستان فرصت لحظه ای نگاه کردن به چشمان خبرنگار مهر را نیز ندارد، در ادامه می گوید: تولیدکنندگان منابع مالی کافی برای تولید ندارند، برای همین بیشتر واردات در این صنف از کشورهای هند، کره، تایوان، چین، مالزی و ترکیه انجام می‌شود. این محصولات به لحاظ تنوع و قیمت مناسب توانسته نظر بسیاری از مصرف‌کنندگان رتبه خود جلب نماید.

لوازم التحریر فروش ما البته خانواده ای به عنوان مشتری در مغازه خود می بیند که برای مصاحبه بی میل نیستند اما از گرانی نوشت افزار شاکی و از زرق و برق اجباری تزریق شده به جامعه امروزی، نگران هستند حمید قنبری پدر این خانواده گرمساری از افزایش بهای دفتر و کیف گلایه دارد، دفترهای فانتزی را مثال می زند و می گوید: قبلا برای هر دفتر چهار تا پنج هزار تومان می پرداختیم امروز باید دو برابر آنرا بدهیم البته باید گفت، خوشبختانه لوازم‌التحریرهای ایرانی جالبی امسال به بازارعرضه شده است اما به دلیل قیمت بالای آن نسبت به نوع خارجی اش توانایی خرید آن‌ها رانداریم.

فقط تجمل نیست که بلای جان شده است

گلایه های مردم گرمسار از توزیع لوازم التحریر گویا تمامی ندارد اما نکته دیگری در این بین قابل توجه است که در نزد بسیاری از خانواده ها مغفول مانده و آن هم استانداردهای لوازم التحریر برای دانش آموزان است.

بسیاری از والدین یا به خواسته فرزندانشان تن می دهند و یا زیبایی را تنها ملاک تهیه اقلام مصرفی خود می دانند و این مهم باعث میشود تا از استاندارد بودن لوازم التحریر، کیف و کفش غافل بمانند برای صحبت بیشتر در این باره بایکی از کارشناسان در گرمسار به گفتگو نشستیم.

علیرضا احمدی که متخصص ارتوپد و طب کار است با اشاره مضرات حمل لوازم التحریر در کیف های غیر استاندارد، معتقد است با توجه به اينكه دانش آموزان به ويژه در مقطع ابتدايي روزانه كتاب هاي زيادي را با خود حمل مي کنند اين نوع كيف ها مي تواند به ستوان فقرات و عضلات يك طرف بدن فشار بيشتری وارد كرده و سبب كوتاهی عضلات شود و اگر زمينه انحراف عضلات در آن‌ها وجود داشته باشد اين انحراف شديدتر و يا درد هاي غير قابل تحملي را براي كودك ايجاد خواهد كرد همچنین كيف های دستی بر اساس راست دست بودن و يا چپ دست بودن دانش آموزان طی مدت زمان مدرسه با يك دست حمل می شود در نيتجه همه فشار فقط بر يك سمت بدن وارد می شود.

وی به خانواده های گرمساری پیشنهاد می کند: بایستی به نوع کیف ها و استاندارد بودن آن‌ها توجه ویژه شود و برای پیشگیری از آسیب های مذکور ضرورت اطلاع رسانی کاملا احساس می‌شود همچنین درباره کفش باید از خريد كفش هاي تنگ و پاشنه دار براي فرزندان شان خودداري كنند لیکن بايد در اين دوران به وضعيت پاي بچه‌ها نظير داشتن قوس زياد و يا صاف كف پا توجه كرد و بر اساس آن كفش مخصوص و متناسب را براي آن‌ها در نظر گرفت.

لوازم التحریر داخلی ویترین تجملات

باید بپذیریم که دیگر دوران بازی های راه مدرسه، بوی کاغذ کاهی،  نخ و لاجورد برای خط کشی تخته سیاه، بخاری نفتی و بوی پاک کن چسبیده به آن، تاول های بند دوم انگشت میانی از نوشتن زیاد، صف بوفه برای خرید کیک های پنج تومانی، شکلات های سکه ای، قلک هایی به شکل نارنجک برای کمک به جنگ، سرهای تراشیده و سادگی روپوش های دو سایز بزرگتر دختران گشته است.

امروز شاید به سختی بتوان لوازم التحریر یا حتی لباس دختران را از پسران تشخیص داد امروز تشریفات و تجملات با فرایند ورود فرهنگ و نماد های بیگانه در هم آمیخته شده و معجونی از زرق و برق و هزینه های گزاف را بوجود آورده است که نوشیدنش کام ایرانی ها را امروزه تلخ کرده است.

تغییر ذائقه از دفتر کاهی به دفتر فانتزی فنر دار براق گلاسه نه در نیم قرن، بلکه در یک دهه رخ داد که این امر سرعت اشاعه فرهنگ تجمل گرایی و دوری از سادگی را بین ایرانیان نمایانگر می سازد.

شاید حمایت از تولیدات داخلی، تهیه محصولات فاخر فرهنگی با در نظر گرفتن مطالبات اقشار مختلف، کاهش بهای تولیدات داخلی، ارتقاء کیفیت آن‌ها، استفاده از نمادهای داخلی و بازگرداندن سادگی به دنیای پرمشغله امروز، راه رهایی از این وضعیت باشد راه رهایی از مشکلی که خیلی سریع آمد اما خیلی سریع از جامعه رخت برنمی‌بندد.

داوود عبدی