سنگاپور در آستانه انتخابات پارلمانی

در پی انتشار بیانیه‌ای از سوی نخست وزیر سنگاپور و اعلام تاریخ برگزاری انتخابات مجلس، رئیس جمهور سنگاپور پس از انجام مشورت و صلاحدید نخست وزیر دستور انحلال دوازدهمین دوره مجلس این کشور را صادر کرد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) از مالزی، جواد انصاری، سفیر جمهوری اسلامی ایران در سنگاپور در مقاله‌ای به انتخابات پارلمانی در سنگاپور پرداخته و نوشته است که براساس قانون، پس از انحلال پارلمان توسط رئیس جمهور، دولت باید ظرف سه هفته نسبت به برگزاری انتخابات پارلمانی اقدام کند.

در بیانیه صادره توسط نخست وزیر تاریخ 11 سپتامبر روز برگزاری انتخابات سراسری سنگاپور تعیین شده است.

پارلمان قبلی سنگاپور نیز به همین ترتیب در تاریخ 19 آوریل 2011 منحل و همان روز فرمان برگزاری انتخابات مجلس صادر گردید که پس از افتتاح مایکل پالمر به ریاست برگزیده شد. اما با استعفای داوطلبانه وی در دسامبر 2012 و از ژانویه 2013 خانم حلیمه یعقوب به عنوان نخستین بانوی مسلمان سنگاپوری به کرسی ریاست مجلس این کشور تکیه زد.

از آنجا که دولت سنگاپور جمهوری مبتنی بر پارلمان (سیستم پارلمانی بریتانیایی) است و وزرای دولت بایستی قبل از معرفی به عنوان وزیر با کسب آرای مردم به نمایندگی مجلس درآمده باشند؛ لذا با انحلال مجلس دولت نیز منحل می‌شود. البته وزرا همچنان برای مدت زمان کوتاه تا برگزاری انتخابات و تعیین دولت جدید سرپرستی وزارت متبوع خود را برعهده خواهند داشت.

تحرکات مقدماتی احزاب و در رأس آنها حزب اقدام مردم موسوم به PAP از چند روز گذشته بیش از پیش فعال و گسترده شده است.

شواهد و قرائن موجود نشانگر آن است که امسال تحرکات بیشتری از سوی احزاب سنگاپور دیده می‌شود و در مجموع 10 حزب فعال سنگاپور تلاش گسترده‌ای برای بدست آوردن تعداد بیشتر رأی و کسب کرسی در پارلمان از خود نشان می‌دهند. اما در این میان این حزب حاکم (اقدام مردم) است که با دارا بودن اکثریت مطلق همچنان دولت را در دست دارد و با اقداماتی که اخیرا در معرفی نامزدهای جوانتر برای حوزه‌های مختلف انجام داده، می‌توان از هم اکنون پیش بینی کرد که رهبر حزب یا نخست وزیر، در پی آن است که در دولت جدید نیز دست به ترکیب کابینه زده و تعدادی از وزرا را تغییر دهد.

شرکت اتباع سنگاپور در انتخابات الزامی است و درصد بسیار زیادی از مردم در انتخابات شرکت می‌کنند. این مشارکت در دوره گذشته (ماه می سال 2011) با شرکت 93.18 درصد افراد واجد شرایط به رقم دو میلیون و 350 هزار و 873 نفر رسید. در حال حاضر دو میلیون و 460 هزار و 977 نفر در سنگاپور حق رای دارند که این رقم حدود 110 هزار نفر بیشتر از دوره قبل است.

بر اساس گزارش‌ها، 89 نماینده پارلمان سنگاپور از 29 حوزه انتخاب می‌شوند. در دوره قبل تعداد نمایندگان پارلمان این دولت شهر 87 نفر از 27 حوزه بود. در این میان دو نماینده نیز به صورت آزاد موفق به ورود به مجلس شده بودند.

در میان دهها حزب ، جبهه، گروه و تشکّل سیاسی که بطور نسبی برخوردار از گرایشات نژادی (چینی، هندی و مالائی) یا صنفی هستند، بیش از همه دو حزب همواره بازیگران اصلی در صحنه سیاسی و جنگ قدرت در سنگاپور بوده‌اند. هرچند که از ابتدای استقلال این دولت شهر حزب اقدام مردم همواره حاکمیت قطعی بر پارلمان را در دست داشته، ولی احزاب دیگری نیز فعالیت دارند که از جمله مهمترین آنها عبارتند از:

حزب اقدام مردم(PAP) دارای 81 کرسی از 87 کرسی در دوره دوازدهم پارلمان – تأسیس 1965

حزب کارگر(WP) دارای شش کرسی از 87 کرسی پارلمان – تأسیس 1957

حزب همبستگی ملّی(NSPNational Solidarity Party)

حزب دموکراتیک سنگاپور(Singapore Democratic Party- SDP)

حزب رفُرم(Reform Party)

حزب مردم سنگاپور(S’pore people Party- SPP)

همانطور که ملاحظه می‌شود جز دو حزب اوّل که یکی حاکم و دوّمی رقیب اصلی شناخته می‌شود سایر احزاب در سایه رقابت آن دو حزب اصلی فعالند و در حد منتقد دولت یا معرفی نامزد آنهم در برخی حوزه‌های انتخابیه به فعالیت می‌پردازند و عملا نقش سیاهی لشکر را بازی می‌کنند.

انتهای پیام