تشخیص سرطان کولورکتال با یک آزمایش خون ساده

محققان مراکز سرطان شناسی مختلف اروپایی در تازه‌ترین تحقیقات خود دریافته‌اند نشانگرهای زیستی خاص می‌توانند در آزمایش تشخیصی برای شناسایی سرطان کولون و رکتوم (کولورکتال) نقش داشته باشند

به گزارش سرویس علمی ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، این امر شناسایی سرطان کولورکتال را که سومین سرطان متداول در جهان و دومین عامل مرگ‌و‌میر ناشی‌ از سرطان در جهان است، در مراحل اولیه با استفاده از یک آزمایش خون ساده میسر می‌کند. اگر این سرطان سریع تشخیص داده شود شانس درمان آن بالا است، اما تشخیص سریع آن قطعی نیست.

دکتر مکس مازون از دانشگاه لوون اظهار کرد: این تحقیق نشان‌ می‌دهد که دستیابی به درک کامل از نقش سیستم ایمنی بدن در سرطان تا چه حد اهمیت دارد. در‌ این‌ مورد امیدواریم که این آگاهی به آزمایشی جدید و حساس‌تر در جهت شناسایی سرطان کولون و رکتوم در مراحل اولیه منجر شود و به‌ این‌ ترتیب بیماران بیشتری درمان شوند.

وی افزود: اگر به سرطان مبتلا باشیم، سیستم ایمنی بدن به آن واکنش نشان می‌دهد و تلاش می‌کند تا سلول‌های سرطانی را از بدن ما خارج کند. در این فرآیند نقش خاصی به نوع بخصوصی از گلبول‌های سفید یعنی مونوسیت‌های خون محیطی اختصاص می‌یابد. از زمانی که سلول‌های سرطانی کولون و رکتوم در بدن ظاهر می‌شوند؛ مونوسیت‌های خون‌محیطی به مواد ترشح شده از سلول‌های سرطانی واکنش نشان می‌دهند.

دکتر الکساندر هام در این باره می‌گوید: مواد ترشح شده از سلول‌های سرطانی، ژن‌های خاصی را در مونوسیت‌ها فعال می‌کنند. اکنون این ژن‌ها را شناسایی کرده‌ایم که می‌توانند به کمک خون‌گیری با روش‌های استاندارد در جهت تشخیص سرطان کولون و رکتوم مفید واقع شوند.

دکتر‌ هانس پرنن از بیمارستان دانشگاه لوون می‌گوید: این آزمایش جدید به احتمال زیاد حساس‌تر است، چون به طور مستقیم تغییرات ایجاد شده توسط تومور را شناسایی می‌کند و فقط به وجود خون در مدفوع تکیه ندارد. امتیاز دیگرش این است که فرآیند هنگامی انجام می‌شود که تومور در‌حال شکل‌گیری است، یعنی اولین مراحل تشکیل تومور. از آنجایی که این آزمایش بر نحوه‌ی پاسخگویی بدن نسبت به حضور سلول‌های سرطانی کولون و رکتوم تکیه دارد، حتی پس‌ از خارج کردن تومور اولیه برای شناسایی متاستازهای دور دست نیز کاربرد دارد. این پتانسیل منحصر به‌فرد باعث می‌شود که پس‌ از برداشتن تومور اولیه‌ بیمار ازطریق جراحی، این آزمایش ابزار معتبری برای پیگیری‌های بعدی بیمار محسوب شود.

مجموعه نشانگرهای زیستی شناسایی شده

برای شناسایی ژن‌های درگیر در این پروژه، پرنن و همکارانش از مراکز سرطان‌شناسی در بروکسل، هایدلبرگ و رم نمونه‌هایی را از بیماران جمع‌آوری کردند. این کار به گروه محققان به رهبری دکتر مکس مازون از دانشگاه لوون اجازه داد تا 43 ژن مرتبط با این مورد را شناسایی کنند.

ووتر فان‌دلم از بخش (VIB NucleomicsCore) می‌گوید: از آنجایی‌که واردکردن 43 ‌ژن مختلف در یک آزمایش تشخیصی بیش‌ از‌ حد زیاد است، آنچه اهمیت دارد این است که مجموعه ژن‌های محدودتری از این بین انتخاب شوند که دارای همان ارزش پیش‌آگهی و تشخیصی باشند. در نهایت موفق شدیم مجموعه‌ای 23 ژنی را تدوین کنیم، اما همچنان در تلاش هستیم که باز هم این تعداد را کاهش دهیم.

در‌ حال‌ حاضر مشکلی که در مقابل محققان قرار‌دارد این است که با استفاده حداقلی از این مجموعه نشانگرهای زیستی یک آزمایش طراحی کنند. آنها برای طراحی و اجرای این آزمایش به دنبال یک شریک صنعتی هستند.

انتهای پیام