تیتر: فقها نمیتوانند در مسائل حکومت دخالت کنند/تصمیم شورایی غیر از نظر شورایی است
به گزارش خبرنگار مهر، آیتالله محمد یزدی رئیس مجلس خبرگان رهبری در هجدهمین اجلاسیه خبرگان که صبح امروز سهشنبه در محل سابق مجلس شورای اسلامی برگزار شد، با بیان اینکه هم حاکمیت و هم قضاوت یکی از شاخههای ولایت و حکومت الهی محسوب میشود، اظهار کرد: همه موجودات هستی از ریزترین موجود مانند میکروبها تا انسان در مسیری که آفرینش برای او تعیین کرده است، حرکت میکنند، این همان ربوبیت تکوینی خداوند است.
وی با بیان اینکه اختیار، امتیاز درجه اول انسان است، گفت: انسان از تولد تا بینهایت با قدرت تشخیص فردی نمیتواند تا پایان کار را ببیند، بنابراین ناچار به کمک گرفتن از وحی است. وحی، خرد مجسم بیرونی و عقل، خرد و پیامبر درونی انسان است.
آیتالله یزدی گفت: بر انسان مختار کسی حق حاکمیت ندارد و خودش باید سرنوشت خود را در دست بگیرد، منتها آفریننده انسان میتواند برنامههای او را تنظیم کند.
رئیس مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: حاکمیت تشریعی خداوند که دایره آن از ابتدا تا بینهایت انسان ادامه دارد، از طریق وحی به پیامبر داده شده است، در واقع پیامبر از طرف خداوند حق حاکمیت دارد و با نصب خدا حاکم تشریعی شده است.
وی با بیان اینکه حاکمیت تشریعی از پیامبر به ائمه اطهار میرسد و آنها نیز حاکمان منصوب الهی هستند، خاطرنشان کرد: به عنوان مثال امام علی (ع) برای امامت بر مردم منصوب الهی بود و حضور مردم تنها وسیلهای برای در دست گرفتن این حاکمیت بود.
آیتالله یزدی افزود: در زمان امام دوازدهم، ایشان از طرف خداوند منصوب به امامت است. ائمه اطهار نسبت به مسئله غیبت که از اسرار الهی محسوب میشوند، معتقدند این حق در زمان غیبت به فقهای عظام تفویض شده است، یعنی فقها منصوب از طرف امام(ع) برای تصدی حاکمیت هستند.
رئیس مجلس خبرگان با تاکید بر اینکه تصمیم حاکمیتی را باید یک نفر بگیرد، گفت: در زمان حکومت طاغوت نیز فقها بنا بر قدرتی که داشتند، ولایت الهی را اعمال میکردند، اما در زمان «بسط ید» که یکی از فقها تصدی حاکمیت را برعهده دارد، دیگر فقها نباید در حکومت دخالت کنند.
وی افزود: البته فقیه حاکم مشورت میکند، اما تصمیمگیرنده خود اوست و مشورت گرفتن صرفا ابزار و کمکی برای تصمیمگیرنده نهایی محسوب میشود.
آیتالله یزدی با تاکید بر اینکه فقیه جامعالشرایط منصوب از طرف خدا و پیامبر برای تصدی مقام حکومت است، تصریح کرد: امام خمینی(ره) در جریان انقلاب دستور ورود به پادگانها را دادند، با اینکه در آن زمان هنوز حاکم بر جامعه نبودند، اما حکمشان، حکم الهی بود و دستور حکومتی محسوب میشد. امام (ره) در آن مقطع فرمودند خانمها به خیابانها بروند و مرگ بر شاه بگویند و اجازه شوهرشان نیز لازم نیست؛ این یعنی دستور امام (ره) یک دستور حکومتی بود و یک دستور ارشادی محسوب نمیشد.
رئیس مجلس خبرگان رهبری با تاکید بر اینکه فقها در زمان «بسط ید» در مسائل حکومتی دخالت نمیکنند، گفت: تصمیم شورایی غیر از نظر شورایی است. تصمیم شورایی نمیتواند حکومت را از مخاطرات اختلاف و جدال نجات بدهد.
ادامه دارد...
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است