اورشلیم پست: چگونه تهدیدات نتانیاهو علیه ایران به حصول توافق هسته‌ای کمک کرد

یک روزنامه صهیونیستی در گزارشی به نقش تهدیدهای نخست‌وزیر اسراییل برای حمله نظامی به ایران در شکل‌گیری استراتژی آمریکا در قبال ایران و حصول توافق هسته‌ای پرداخت.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه صهیونیستی اورشلیم پست در گزارش خود نوشت: تهدیدهای علنی بنیامین نتانیاهو برای حمله نظامی به ایران دولت رییس‌جمهور اوباما را نگران کرده بود که مبادا این اقدام به بروز یک جنگ گسترده در منطقه خاورمیانه منجر شود. جنگی که به طور قطع به متحدان آمریکا در منطقه شامل عربستان و امارات متحده عربی آسیب خواهد رساند و لطمات زیادی به منافع آمریکا در این منطقه وارد خواهد کرد.

رییس‌جمهور آمریکا و مشاورانش تصمیم گرفتند هرکاری که می‌توانند انجام دهند تا از طریق مذاکره مانع از وقوع جنگ شوند حتی اگر به عقیده مخالفان به یک توافق ناقص منجر شود.

سخنان و اقدامات اسراییل در دوران دو نخست‌وزیر پیشین یعنی آریل شارون و ایهود باراک بر دو اصل بنا شده بود؛ اول این که نقش اسراییل در هدایت این مبارزه به منظور جلوگیری از نمایان شدن توانمندی‌های این رژیم مخفی نگه داشته شود. دوم این که اسراییل خود را در خط مقدم جنگ نشان نمی‌داد چون تمام تصمیم‌گیری‌های استراتژیک مهم این رژیم در هماهنگی با واشنگتن بود.

این روزنامه صهیونیستی در ادامه نوشت: مهم تر از همه این مسائل، اسراییل به عنوان ششمین قدرت هسته‌ای در جهان شناخته می‌شود و در چنین شرایطی باید این سوال مطرح شود که چرا در جامعه بین‌الملل تنها روی ایران متمرکز است نه اسراییل. سیاست‌های اسراییل که با دولت جورج دبلیو بوش، رییس‌جمهور وقت آمریکا به اشتراک گذاشته می‌شد و مورد قبول هم بود،‌ مبتنی بر این اصل بود که مقامات ایران دریابند در یک محاصره بین‌المللی قرار دارند.

به منظور دستیابی به این هدف اسراییل و آمریکا در سال های 2004 تا 2009 یک استراتژی مشترک تعریف کردند که در سه زمینه یعنی اعمال تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل و تحریم یک‌جانبه آمریکا و اتحادیه اروپا، ایجاد اختلاف نژادی میان اقوام مختلف ایرانی و اجرای عملیات مخفی در این کشور برای ترور دانشمندان هسته‌ای مهم و خرابکاری عمدی در ابزار و تجهیزات هسته‌ای وارداتی به ایران به اجرا در آمد.

با این حال پس از روی کار آمدن بنیامین نتانیاهو و انتخاب ایهود باراک به عنوان وزیر جنگ این سیاست به طرز غیرمنتظره‌ای تغییر کرد و هر دوی آن‌ها دست به تهدید نظامی علنی علیه ایران زدند. این رویکرد جدید در ابتدا کارآمد به نظر می‌آمد. جامعه بین‌الملل دست به اعمال تحریم‌های سخت علیه ایران زد که فشار زیادی هم بر اقتصاد این کشور وارد کرد.

آمریکا نیز در این مسیر همکاری می کرد اما در هر صورت چه نتانیاهو و باراک به معنای واقعی قصد حمله به ایران را داشتند یا بلوف می‌زدند،‌ واشنگتن هیچ تمایلی برای امتحان آن نداشت. مقامات آمریکایی در نهایت تصمیم گرفتند که یک توافق با ایران از طریق مذاکره تنها راه جلوگیری از مناقشه نظامی در خاورمیانه است.

آن‌ها در تابستان 2013 مذاکرات محرمانه با ایران را آغاز کردند که سرانجام به حصول یک توافق جامع نهایی میان ایران و گروه 1+5 در ژوییه سال 2015 منجر شد.

به نوشته اورشلیم پست، نتانیاهو می‌بایست یک دیدگاه متفاوت پیش می‌گرفت و به جای جنگیدن با دولت اوباما برای اعمال نفوذ بر توافق هسته‌ای و رفع نگرانی‌های اسراییل با دولت اوباما همکاری می‌کرد.

انتهای پیام