ورزش قهرمانی برای کودکان، نوجوانان و سالمندان مضر است

یک فیزیولوژیست ورزشی با بیان این‌که انجام ورزش قهرمانی در رده‎های سنی کودکان، نوجوانان و سالمندان مضر است، گفت: بسیاری از قهرمانان، به لحاظ فیزیولوژیکی افراد سالمی نیستند.

علی‌​اصغر رواسی در گفت​گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه خوزستان، با بیان این‌که ورزش کودکان مساله بسیار حساسی است، اظهار کرد: یک کودک حتی در دوره‌​ای که به دنیا نیامده است و دوره جنینی و قبل از تولد را می​‌گذراند، به ورزش احتیاج دارد. مادری که در دوره بارداری ورزش می‌​کند علاوه بر اینکه به خود کمک می‌​کند، در حقیقت به نوزادی که در شکمش است نیز کمک می​‌کند؛ یعنی در حقیقت باید گفت که ورزش کودک از همان زمان شروع می‌​شود.

وی افزود: پس از به دنیا آمدن نوزاد و تا زمانی که خود او قادر به انجام کاری نیست، فعال کردن بدن او از طریق به حرکت درآوردن آن می‌​تواند موثر باشد و همواره نیز به مادران توصیه می‌شود که دست و پای نوزاد خود را از راه ماساژ و تکان دادن، به حرکت در بیاورند تا باعث جریان یافتن خون در آن نواحی شود.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران اضافه کرد: هر چه سن نوزاد بالاتر رود، سهم او در انجام فعالیت​ها بیشتر می‌شود. زمانی که کودک به یک سن خاص رسید، والدین او باید شرایطی را برای او فراهم آورند که محیط کودک با فعالیت و حرکت آمیخته شود. به عنوان مثال، زمانی که کودک قصد حرکت دارد، والدین می‌توانند این حرکت او را طوری کانالیزه کنند که کودک از یک بلندی بالا رود؛ البته بلندی‎هایی که با اجسام منزل برای او می‌​سازند.

وی بیان کرد: در نهایت نیز سن کودک به جایی می​‌رسد که باید به سمت و سوی ورزشی خاص سوق داده شود که آن هم استعدادیابی‌​های خاص خود را می‌طلبد که این استعدادیابی‌​ها در کشورهای شرق اروپا در گذشته خیلی سخت انجام می‌​شد؛ چرا که این استعدادیابی‎ها به هدف قهرمانی انجام می‎شد که کار مناسبی نبود.

رواسی عنوان کرد: والدین در دوران کودکی فرزندان‌شان بیشتر تمایل دارند خواسته​‌های خودشان را به کودک القا کنند؛ ​مثلا پدر در دوره نوجوانی خودش تمایل به فوتبالیست شدن داشته است و حالا که در این امر ناکام بوده از پسر این انتظار را دارد، که این زیاد مطلوب نیست.

وی ادامه داد: در بسیاری از کشورهای اروپایی در گذشته با اندازه‎گیری تارهای تندانقباض و کندانقباض کودکان پیش​‌بینی می‌​کردند که کودک در آینده در چه نوع ورزش​هایی می‌​تواند موفق عمل کند. از طرف دیگر در این گونه کشورها جهت استعدادیابی کودکان، معیارهای جسمی کودکان مانند طول ران، ساق پا، بازو، ساعد و تنه را اندازه‌​گیری می‌​کردند و به واسطه نتایج این اندازه​‌گیری​ها، پیش‌​بینی می​‌کردند که کودک به عنوان مثال در آینده فردی قدبلند یا قدکوتاه خواهد شد که این بررسی‌​ها، کودک را آزرده خاطر می‌​کرد.

این مدرس دانشگاه گفت: با این حال، این که والدین بیایند دقیقا کودکان را به رشته​‌ای بفرستند که در آینده قهرمان آن شوند، ممکن نیست و به جرات می‌​گویم که حتی در پیشرفته‌​ترین کشورهای دنیا به لحاظ ورزشی نیز این امر ممکن نیست و وجود ندارد.

وی افزود: به نظر من، آن چه که در جهت سوق دادن کودک به ورزش خاص اهمیت دارد، محل و نفراتی است که کودک با آن​ها در تماس است. اغلب کلاس​هایی که به‎خصوص در اوایل تابستان در کشور وجود دارند و پول هنگفتی نیز از پدران و مادران دریافت می​کنند، رسیدگی چندانی به کودک نمی​کنند. به عنوان مثال من به عینه دیده​ام در یک زمین فوتبال یک مربی حدود 50 کودک را می​خواهد بدون هیچ امکاناتی پوشش دهد که این امر شدنی نیست. بنابراین به عقیده من، آنچه که در این بین اهمیت دارد این است که این کودک به کجا می‎رود، محیط اطرافش چگونه است، تعداد کودکان در یک کلاس چند نفر است و چند مربی بالای سر کودکان هستند. خود کودک زمانی که بزرگتر شود و علاقه​اش در وی نمایان ​شود و استعدادیابی نیز تا حد مطلوبی اگر صورت گیرد؛ خودبه‌خود می​تواند به سمت و سوی ورزشی خاص سوق پیدا کند.

ورزش قهرمانی برای کودکان، نوجوانان و سالمندان مضر است

رواسی با اشاره به ورزش​های برخوردی و غیربرخوردی و فعالیت کودکان در این نوع ورزش​ها، عنوان کرد: درست است که در ارگان​های ورزشی برای کودکان، نوجوانان و حتی سالمندان در رشته​‌های ورزشی نظیر کشتی و یا وزنه​‌برداری و یا برخی رشته​‌های رزمی برنامه‌​ریزی صورت می‌​گیرد ولی من به عنوان یک فیزیولوژیست ورزشی به هیچ‎وجه این ورزش​ها را برای این رده‌​های سنی توصیه نمی​‌کنم. در مجموع ورزش قهرمانی برای کودکان در هر رشته​‌ای اعم از برخوردی یا غیربرخوردی را توصیه نمی​‌کنیم. از طرفی ورزش​های سنگین مانند کشتی و وزنه‌​برداری را نیز برای افراد بالای 50 سال توصیه نمی‌​کنیم. چرا که کشتی پیشکسوتان و یا وزنه‌​برداری پیشکسوتان برای این افراد سم است. اگرچه افرادی که این مسابقات را برنامه‌​ریزی می‌​کنند عضو فدراسیون​های جهانی هستند ولی من به عنوان یک فیزیولوژیست ورزشی که با جسم آدمی آشنا است، به طور صد درصد می​‌گویم که تمام این‌ها به لحاظ پزشکی خطا است.

ورزش‌های دوران کودکی و نوجوانی نباید فشار زایدالوصفی به بدن بیاورند

وی بیان کرد: در دوره کودکی و نوجوانی ورزش​هایی باید انجام شوند که حالت مفرح داشته باشند و فشار بیش از حدی به بدن نیاورند. نمونه اینگونه ورزش‌ها شنا است که فرد در آن وارد آب می‌​شود و طبق قانون معروف ارشمیدس، درصد بالایی از وزن بدن خود را از دست می‌​دهد و در جایی که وزن زیادی روی عضلات و بدنش نیست، در حال فعالیت است و متعاقبا قلب و عروق و شش​هایش به کار گرفته می​‌شود که بسیار مفید است.

رواسی افزود: نرمش​های ساده نیز از دیگر ورزش​هایی است که کودکان می​‌توانند انجام دهند، به شرطی که مربی نیز چند جلسه به او آموزش دهد، چرا که همان نرمش نیز ممکن است شامل حرکاتی باشد که برای کودک مناسب نباشد و آسیب​هایی را به استخوان​ها و مفاصل او بزند.

انتهای پیام