تنگه «شاهبیشه» در دینارکوه آبدانان در اواخر هفته گذشته در آتش سوخت و در این بین جانورانی نیز از بین رفتند و در آتش سوختند؛ اما آنچه در این بین خاطر طبیعت دوستان آبدانانی و ایلامی را آزرد، عدم امکانات و نیروی انسانی و بودجهای در این استان و شهرستان نبود، بلکه سکوت مدیران حفاظت از محیطزیست استان ایلام در جریان آتشسوزی تنگه شاه بیشه و سوختن جانوران این منطقه از جمله سنجاب بود که هیچیک از مدیران محیطزیست استان و کشور، با آن ابراز همدردی نکردند.
امروز پس از گذشت چند روز از آتشسوزی تنگه شاهبیشه آبدانان سری به پورتال سازمان حفاظت از محیطزیست کشور و حتی ایلام زدم تا بازتاب آتشسوزی اخیر منطقه را ببینم، اما دریغ از حتی یک جمله در مورد آتشسوزی جنگلهای دینارکوه در شهرستان آبدانان.
در پورتال خبری سازمان حفاظت از محیطزیست کشور خبری همچون «نجات 4 توله روباه از مرگ» را دیدم و تأسف خوردم چرا خبر آتشسوزی زیباترین و بکرترین منطقه تفرجگاهی شهرستان آبدانان که مأمن پلنگ ایرانی، خرسهای قهوهای، خزندگان و جانورانی همچون سنجاب است در حد یک خط یا یک تیتر ساده هم استفاده نشده است.
کمپین حمایت از سنجابهای سوخته شهرستان آبدانان با عنوان «سنجابهای سوخته شاهبیشه چه کم از سگهای شیراز دارد؟» کمترین کاری است که میتوان برای این جانوران زیبا انجام داد و اگر این سنجابها در استانهای دیگر سوخته بودند، آیا اینچنین سکوت میکردید؟
چرا سازمان حفاظت از محیطزیست استان ایلام خبر آتشسوزی را در پورتال خبری خود انعکاس نداد یا آن خبر را جهت انعکاس در پورتال سازمان حفاظت از محیطزیست کشور مخابره نکرده است؟
چرا دوستان محیطزیست استان ایلام بهجای حمایت از کمپین سنجابهای سوخته، جوابیه داده و انعکاس این اخبار و کمپین را سطحینگری و بیانصافیهای عدهای میدانند که با هر دلیل و بهانهای سعی در پیشبرد اهداف خود دارند؟
آیا این چنین از جانوران زیبای طبیعت پاسبانی میکنیم؟
نوشتار از: وحید حاجیان، خبرنگار ایسنا، منطقه ایلام
انتهای پیام
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است