ادعای روسیه برای مالکیت بخشی از شمالگان

روسیه یکبار دیگر بر ادعای خود مبنی بر مالکیت یک قطعه زمین 2 / 1 میلیون کیلومتر مربعی در شمالگان تاکید کرد و رقابت‌ها را برای یک ثروت عظیم هیدروکربنی و منابع طبیعی در منطقه به جریان انداخت.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از خبرگزاری فرانسه، روسیه در درخواست خود که به 2001 باز می‌گردد به کمیسیون محدودیت‌های صفحات قاره‌ای سازمان ملل اعلام کرده که تحقیقات نشان می‌دهد، این حق مسکو است که مالک این منطقه با وسعت ذکر شده باشد؛ این منطقه به بزرگی آفریقای جنوبی است.

همچنین این منطقه که در قطب شمال است به روسیه به صورت بالقوه این امکان را می‌دهد تا به 9 / 4 میلیارد تن هیدروکربن دسترسی داشته باشد.

شمالگان به عرصه رقابت کشورهای منطقه برای دستیابی به ذخایر غنی از منابع معدنی، نفت و گاز بدل شده است.

بنابر قانون بین‌الملل، یک کشور حق انحصاری اقتصادی را بر صفحه قاره‌ای با شعاع 200 مایل دریایی از ساحل خودش دارد. البته کشورهای حوزه شمالگان با یکدیگر برای دستیابی به مالکیت بر مناطق بیشتر رقابت می‌کنند.

این کشورها به واسطه ذوب یخ‌های قطب و پدیدایی خشکی‌های بیشتر، به دنبال ایجاد مسیرهای حمل و نقل جدید و اکتشاف منابع معدنی و انرژی هستند.

روسیه می‌گوید تحقیقات گسترده در سال‌های اخیر این را ثابت می‌کند که صفحه قاره‌ای فراتر از شعاع 200 مایل دریایی است. ادعای روسیه شامل خط الراس مندلیف و خط الراس لومونوسف است که دانمارک و کانادا نیز مدعی مالکیت آن هستند.

روسیه تاکید دارد که این دو خط الراس همانند قطب شمال بخشی از قاره اوراسیا هستند. روسیه قبلا ادعایی را در 2001 به کمیسیون سازمان ملل درباره این مناطق ارایه کرده بود اما این ادعا به دلیل فقدان داده‌های علمی رد شد. کمیسیون این اسناد و مدارک را که بیشتر آن بر مبنای مطالعات دوران شوروی است، بازگرداند.

معاون مدیر تحقیقات در موسسه علمی سن پترزبورگ گفت: در یک دهه گذشته 9 عملیات اکتشافی که هرکدام یک میلیارد روبل هزینه داشته در شمالگان انجام شده تا به جمع آوری داده‌های لرزه‌ای پرداخته و کف اقیانوس را به وسعت بیش از ده‌ها هزار کیلومتر نقشه برداری کنند. اگر پیشنهاد جدید روسیه توسط کمیسیون مذکور در سازمان ملل پذیرفته شود، مسکو نه تنها اجاره دستیابی به ذخایر معدنی را کسب می‌کند بلکه می‌تواند مرزهایش را نیز وسعت بخشد. ما مرزی را ایجاد می‌کنیم تا سایر کشورها را از دسترسی به این مناطق محدود کنیم. مساله قطب شمال نیز باید به صورت دیپلماتیک حل و فصل شود. چون دانمارک نیز در درخواست خود در 2014 مدعی مالکیت این منطقه از شمالگان است. علتش هم این است که آیا این منطقه یک ملک مشترک بین‌المللی باید باقی بماند یا خیر.

کانادا نیز در 2013 مدعی بستری از دریا در شمالگان شد اما بعدا پیشنهاد خود را پس گرفت و ادعای جدیدی مطرح کرد.

در همین حال، باید به مناقشه شمالگان میان نروژ و روسیه نیز اشاره کنیم که در 2010 و در پی امضای توافقی برای مرزبندی دریای بارنتز پایان یافت.

معاون مدیر این مرکز تحقیقاتی در روسیه گفت: شمالگان منبع غنی از منابع معدنی و نفت و گاز است. اما سوال اینجاست که چگونه می‌توان به آن‌ها دست یافت.

گروه حفاظت از محیط زیست صلح سبز گفته که این ادعاها تنها حیات را در قطب شمال که درگیر تغییرات جوی است به خطر می‌اندازد و آن را بیش از گذشته آسیب پذیر می‌کند. این گروه از کشورهای مدعی مالکیت خواسته تا طوری رفتار نکنند که یک عربستان جدید پدید آید!

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه در سال‌های اخیر بر شمالگان متمرکز شده و پرچم روسیه در سال 2007 در بستر دریا زیر منطقه قطب شمال برافراشته شد.

انتهای پیام