آسیب های مواجهه احساسی با پدیده ای حقوقی/ بازی هنوز تمام نشده است

به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه رسالت در یادداشت تحلیلی روز پنج شنبه خود نوشت:

جشن و پایکوبی عده ای معدود از طرفداران جریانی خاص در خیابانهای شمالی تهران وبرخی شهرهای بزرگ، اگرچه در خوشبینانه ترین حالت ممکن می تواند نشان از احساس غرور ایرانی آنها نسبت به ایستادگی و مقاومت ۱۲ ساله هسته ای جمهوری اسلامی ایران در برابر زیاده خواهی های آمریکا و دیگر اعضای ۱+۵ داشته باشد، اما در حالت واقع بینانه تر مصداق بارز رفتار و واکنش احساسی خطرناک در قبال یک پدیده حقوقی و خط کشی شده است.

متاسفانه برخی اظهارنظرهای نسنجیده و در مواردی مغرضانه، این روند را تشدید خواهد كرد. در وضعیتی که ما صرفا با وعده رفع تحریمها از سوی ایالات متحده آمریکا و دیگر اعضای ۱+۵ مواجه هستیم، هنوز تصمیم نهایی پایتختها مشخص و اعلام نشده و از آن مهم تر، تا مرحله اعلام رسمی نهایی توافق و متعاقبا اجرای آن فاصله ای زیاد وجود دارد ، برخی رفتارها نتیجه ای جز بازی در پازل دشمنان هسته ای ایران ندارد.

قلمداد کردن توافق نهایی به عنوان فتح الفتوحی بزرگ (حتی فتحی بالاتر از خرمشهر!) و زمینه سازی عامدانه برای محو شدن تصویر و صدای  واقعی دبه در آوردنهای احتمالی آمریکا در هیاهوی برخاسته از صدای بوق خودروهای شاسی بلند در خیابانهای شمالی تهران نتیجه ای جز دور شدن ما از یک بازی واقع بینانه هسته ای در مقابل اساتید دبه در غرب ندارد.

پس از قرائت بیانیه لوزان، شاهد برگزاری برخی جشنهای ساماندهی شده هسته ای در کشور بودیم،جشنهایی که مدعی می شد بدون هماهنگی با نهاد و ارگانی خاص و به صورت کاملا خودجوش صورت گرفته است. اما درست در زمانی که عده اندکی از جوانان غرق در جشنهای خیابانی منحصر به فرد خود بودند و برخی سیاستمداران نیز از مشاهده تصاویر این جشن و پایکوبی به وجد آمده بودند، طرف مقابل در کاخ سفید دبه كرد و بلافاصله بازی روانی و حقوقی و سیاسی همه جانبه خود علیه ایران را کلید زد.

مقامات ارشد آمریکایی به راحتی نسبت به بیانیه لوزان دبه در آورده و از آن عبور کردند. در مواردی که مفاد بیانیه لوزان به سود غرب بود، شاهد اصرار آنها مبنی بر حفظ این موارد و حتی پررنگ تر کردن آنها و در موارد بالعکس، شاهد عقب نشینی واشنگتن از متحدان آن بودیم. صراحتا باید گفت که برگزاری جشنهای خیابانی کور تحت عنوان جشن توافق نهایی مصداق عینی بازی در بازی روانی-سیاسی -حقوقی آمریکا و دیگر اعضای ۱+۵ است .همچنین برگزاری این جشنهای غیر متعارف، منجر به کتمان پیام واقعی مذاکرات هسته ای ۱۲ ساله هسته ای ما با غرب یعنی «استیصال آمریکا در قبال ایران» است. استیصال کاخ سفید و غرب در برابر تهران واقعیتی بود که غرب را پای میز مذاکرات هسته ای با ایران نشاند، اما آمریکا و دیگر اعضای ۱+۵ در صدد کتمان این واقعیت مهم و جا به جایی آن با موضوع «تاثیرگذاری تحریمها» هستند. عقلانیت و درایت  این گونه اقتضا می کند که در شرایط فعلی از هرگونه رفتار هیجانی نظیر برگزاری جشن یا عزای هسته ای خودداری کنیم و انرژی کشور را متوجه مسیر باقیمانده در مذاکرات هسته ای نماییم.

هر اندازه خود را درگیر مسائل احساسی پوچ نماییم، فرصت رصد عاقلانه و مدبرانه بازی را در مقابل دشمنان واقعی ملت ایران یعنی آمریکا و متحدان آن از دست خواهیم داد. متاسفانه علاوه بر عده ای اندک در جامعه، برخی سیاستمداران نیز سعی در تحریف و پنهان سازی واقعیات جاری در قبال مذاکرات هسته ای دارند. حداقلی ترین 

پیام برگزاری جشن و عزای هسته ای، "قطعی قلمداد شدن توافق نهایی" در جامعه است.باراک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در همان سخنرانی اول خود پس از اعلام جمع بندی مشترک هسته ای در وین، بر مواردی مانند تعلیق  گام به گام و مرحله ای تحریمهای ایران تاکید کرده است! این ادبیات و مشی حقوقی-تاکتیکی، در ادامه نیز از سوی جان کری وزیر امور خارجه و ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکا ادامه پیدا کرد. در چنین شرایطی باز شدن گارد حقوقی ایران درمقابل غرب،آن هم تحت تاثیر جوآفرینی کاذب در بخشی از جامعه و قطعی قلمداد نمودن توافق، نتیجه ای جز وقاحت بیشتر غربی ها 

در مسیر اجرای توافقنامه نهایی و به شکست کشاندن مذاکرات نخواهد داشت. فراموش نکنیم که رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا هر دو از هر اقدامی که منجر به ایجاد فضاهای مانور حقوقی و روانی در مواجهه با حقوق هسته ای ایران شود استقبال می کنند زیرا در این صورت بازی نامتوازن خود در قبال مذاکرات هسته ای را بیشتر پیش خواهند برد. در نهایت اینکه یکی از اصلی ترین دلایل محرمانه اعلام کردن مذاکرات هسته ای از سوی آمریکا و طرفهای غربی، ممانعت آنها از پررنگ شدن گفتمان مقاومت هسته ای ایران در مقابل اعضای ۱+۵ بوده است. بی دلیل نیست که مرور جمله "یک ایرانی را تهدید نکنید" و جملات مشابهی که از سوی آقای دکتر ظریف و تیم مذاکره کننده هسته ای خطاب به اعضای ۱+۵ اعلام شده تا این حد منجر به عصبانیت غربی ها و لابی های رسانه ای آنها گردیده است.بازی هنوز تمام نشده است. حقیقتی که نباید اجازه دهیم در میان احساسات و هیجانات کاذب محو گردد.