موسویان به سی سی تی وی: این توافقی «خوب» و برد-برد برای هر دو طرف بود

یکی از مذاکره‌کنندگان هسته‌ای پیشین ایران، در گفتگو با شبکه تلویزیونی انگلیسی زبان چین درباره توافق هسته‌ای به‌دست آمده در وین گفت: این توافقی «خوب» و حاوی پیروزی برای هر دو طرف بود.
به گزارش شبکه تلویزیونی سی سی تی وی چین، حسین موسویان، یکی از مذاکره‌کنندگان هسته‌ای اسبق ایران، درباره توافق هسته‌ای اخیر ایران گفت: اولاً ما باید به قدرت های جهانی و ایران تبریک بگوییم، زیرا این معامله ای برنده برای هر دو طرف بود. ثانیاً من مطمئنم که این توافقی خوب است، زیرا امروز ایران به دنبال این توافق، به حداکثرِ سطحِ شفاف‌سازی برای بازرسی از برنامه هسته‌ای این کشور، متعهد خواهد بود.

ایران در سطحی حداکثری از تمام تدابیر، پروتکل ها و ترتیبات در درون (چارچوب) پیمان عدم گسترش سلاح های هسته ای و در آژانس بین المللی انرژی اتمی پیروی خواهد کرد. از اینرو، جامعه جهانی مطمئن خواهد بود که تحت بازرسی های بین المللی حداکثری، برنامه ایران صلح آمیز باقی خواهد ماند.
همچنین ایرانیان بسیاری از تدابیر را فراتر از پیمان عدم گسترش سلاح های هسته ای - مانند محدود کردن (رئاکتور) آب سنگین و غنی سازی (اورانیوم) - صرفاً به عنوان حسن نیت پذیرفته اند. از سوی دیگر، این توافقی خوب برای ایران است زیرا ایرانیان از همان روز اول به دنبال حقوق فنآوری صلح آمیز هسته ای خود بر اساس ان پی تی و لغو تحریم ها بودند. به عقیده من، هر دو طرف آنچه را که می خواستند، به دست آوردند.

مجری گفت: هر چند شما تأکید کردید که هر دو طرف به خواسته های خود نایل شدند، و رهبران هر دو کشور آن را به این صورت جلوه داده اند که به مطالبات خود رسیده اند. با این حال برای ایران، چند سؤال باقی مانده است. تحریم های تسلیحاتی ایران بین 5 تا 8 سال دیگر برداشته می شود. در همین حال، بسیاری از سانتریفیوژهای ایران باید جمع آوری شود. به علاوه، ایران 98 درصد از اورانیوم غنی سازی شده در سطح پایین خود را باید از بین ببرد و تمام این تدابیر، تحت بازرسی های دائمی آژانس بین الملل انرژی اتمی خواهد بود. برخی ممکن است بپرسند آیا این شرایط برای ایران بیش از حد سختگیرانه نیست؟
موسویان: این روشن است که هیچیک از دو طرف یقیناً قادر نبوده است که توافق ایده آل خود را به دست آورد، زیرا هر دو طرف باید امتیازاتی می دادند و در ضمن خطوط قرمز خود را حفظ می کردند.

به عقیده من، هر دو طرف توانستند از خطوط قرمز خود حفاظت کنند. خط قرمز در رابطه با ایران این بود که این کشور نمی بایست به برنامه هسته ای خود شتاب دهد و نتواند به تولید صنعتی (انبوه) اورانیوم ظرف یک یا دو سال دست پیدا کند. از سوی دیگر، خط قرمز ایران این بود که حق فنآوری صلح آمیز هسته ای این کشور تحت پیمان ان پی تی حفظ شود و تحریم ها لغو شود. هرچند لغو برخی از تحریم های ایران بزودی و ظرف چند ماه انجام خواهد شد و بخش دیگری از آن، مانند تحریم تسلیحاتی مدت طولانی تری وقت خواهد گرفت، اما به صورت اصولی، آنان (طرف های مقابل ایران) قبول کردند که همه تحریم های نهایتاً لغو خواهد شد.

31049