گزارش دیده‌بان حقوق بشر از وضعیت بیماران ذهنی در زندان‌های آمریکا

دیده‌بان حقوق بشر در خصوص برخورد وحشیانه و غیرانسانی مأموران زندان‌های آمریکا با بیماران ذهنی زندانی، گزارشی را منتشر کرد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بیماران و معلولان ذهنی افرادی هستند که از توانایی ذهنی پایین تری نسبت به افراد عادی جامعه برخوردار بوده و نیاز به مراقبت های ویژه دارند. احتمال انجام حرکات خشن و غیر معمول از سوی این افراد به دلیل فهم پایین امری معمول است و نهادهای مسئول در هر کشور معمولاً تسهیلات و مراقبت های ویژه ای را برای آنان در نظر می‌گیرند و در صورت انجام جرم و محکومیت آنان را در زندان های مخصوص و با شرایط ویژه که متناسب با ناتوانی ذهنی آنان است، نگهداری می‌کننند. با این حال وضعیت بیماران ذهنی در آمریکا - به عنوان کشور داعیه دار حقوق بشری - و به ویژه در زندان های این کشور بسیار اسفناک و دردآور می باشد. آخرین مورد از موارد نقض حقوق بیماران ذهنی در این کشور گزارش 133 صفحه ای دیده بان حقوق بشر در خصوص برخورد وحشیانه و غیرانسانی مأموران زندان‌ها با بیماران ذهنی زندانی است که در ماه می 2015 منتشر گردید.

خلاصه این گزارش به شرح ذیل است:

1. شیوه های شکنجه معلولان ذهنی

بر اساس این گزارش، در سرتاسر ایالات متحده، کارکنان و مأموران زندان از خشونت های غیرضروری، شدید و حتی وسایل شکنجه برای تنبیه زندانیان ناتوان ذهنی مانند مبتلایان به بیماری روحی "اسکیزوفرنی (نوعی جنون)" و "اختلال دو قطبی (نوعی افسردگی)" استفاده می کنند. مأموران زندان ها بارها و بدون هیچ دلیلی و از طریق پاشیدن اسپری‌های شیمیایی به صورت بیماران، آنان را دچار خفگی مصنوعی نموده‌اند.

دیگر نمونه‌های شکنجه این افراد عبارتند از: وارد نمودن شک الکتریکی به آنان از طریق وسایل شوک زا مانند اسلحه های الکتریکی؛ زنجیر نمودن طولانی مدت آنان به تخت و یا صندلی؛ شکستن فک، بینی و دنده زندانیان در اثر ضرب و شتم شدید آنان با مشت، لگد و باتوم، و عدم بخیه و پانسمان زخم های اندام های حیاتی آنان. طبق یافته های دیده بان در گزارش مذکور این برخوردهای شدید و وحشیانه سبب وخیم تر شدن مشکلات ذهنی این بیماران شده و درمان آنان را در آینده سخت تر خواهد نمود. طبق همین گزارش، کاربرد خشونت زیاد علیه بیماران روحی سبب مرگ برخی از آنان شده که در گزارش مذکور به چند مورد اشاره شده است.

بخش دیگری از این گزارش با ذکر اینکه در بسیاری از زندان های آمریکا مأموران زندان مجاز هستند تا به منظور تأمین امنیت زندان از زور و خشونت استفاده کنند می افزاید: همین امر زندان را برای افراد به ویژه بیماران ذهنی تبدیل به محیطی بسیار خطرناک نموده است. این مجوز کاربرد زور علیه در حالی صادر شده است که هم بر اساس قانون اساسی آمریکا و هم بر اساس قوانینی حقوق بشری بین المللی، بکارگیری زور علیه فرد زندانی (چه رسد به اینکه آن فرد یک بیمار ذهنی باشد) تنها در مواقع بسیار ضروری مجاز است و هیچ کس حق ندارد از آن به عنوان ابزاری برای تنبیه بیماران استفاده کند. در این گزارش ده ها مورد از کاربرد خشونت و ضرب و شتم شدید زندانیان بیمار در برابر رفتارهای غیر ارادی و غیر تهدید آمیز مانند ادرار کردن بر روی زمین، بکار بردن الفاظ نامناسب، و یا محکم بستن درب سلول مستند شده است. در بسیاری از موارد مأموران زندان بدون هیچ تذکر قبلی و یا ارشاد و اصلاحی اقدام به کاربرد این خشونت ها نموده اند. همچنین بسیاری از خشونت های بکارگرفته شده توسط مأموران نقض فاحش ممنوعیت های اعمال شده توسط قوانین حقوق بشر در مقابله با شکنجه و دیگر رفتارها و یا تنبیهات غیر انسانی، تحقیر آمیز و ظالمانه است.

این گزارش با بیان اینکه هرچند آمار دقیقی از میزان شیوع استفاده از زور در بیش از 5 هزار زندان و مراکز اصلاح و تربیت آمریکا وجود ندارد، می افزاید: با این حال کارشناسان مشاور معتقدند که سوء استفاده از زور علیه زندانیان معلول ذهنی در سراسر زندان های آمریکا گسترده بوده و روز به روز در حال افزایش می باشد. محققان این گزارش همچنین در تحقیقات خود دریافته اند که عواملی همچون؛ درمان نامناسب و ناکافی بیماران روحی، عدم محافظت ناظران جهت جلوگیری از کاربرد زور علیه آنان، آموزش ناکافی کارکنان زندان و نبود نظارت، عدم پاسخگویی، و مدیریت ضعیف زندان ها سبب وخیم تر شدن اوضاع معلولان ذهنی در زندان های آمریکا شده است.

بر اساس ارزیابی اخیر انجام شده حدود 360 هزار بیمار ذهنی در زندان های آمریکا محبوس هستند که آمار بسیار نگران کننده می باشد. آنچه که از این مسئله بسیار نگران کننده تر می باشد، برخورد بد و نامناسب کارکنان زندان ها با این افراد و عدم آموزش صحیح به آنان است.

2. معلولیت ذهنی و بدرفتاری

بر اساس این گزارش، محیط اکثر زندان ها در آمریکا غم افزا و استرس زا بوده به‌طوریکه افراد سالم در آنجا دچار افسردگی و بیماری ذهنی می شوند چه برسد به افرادی که خود بیمار ذهنی هستند. برای بیماران روحی سازگاری با قوانین زندان بسیار سخت بوده و نیاز است تا کارمندان حرفه ای و متخصص جهت سازگاری روحی و فکری این افراد با محیط زندان بکارگیری شوند. با توجه به این ناسازگاری با قانون، بسیاری از بیماران ذهنی را فوراً به قانون شکنی و نقض قوانین زندان متهم نموده و آنان را تنبیه می کنند. بر اساس آمار، در حدود بیش از 58 درصد از بیماران ذهنی به نقض قوانین متهم شده اند. به عنوان مثال در نیویورک، علیرغم اینکه حدود 40 درصد از جمعیت زندان های این شهر را معلولان ذهنی تشکیل می دهند، اما حدود 60 درصد از متهمان نقض قوانین را این دسته از افراد تشکیل می دهند.

3. خدمات درمانی روانی

طبق گزارش مذکور، بسیاری از زندانیانی که از معلولیت ذهنی رنج می‌برند، در طول مدت زندان خود از کمک‌های پزشکی و خدمات درمانی به منظور بهبود ذهنی و ارائه مهارت‌های زندگی اجتماعی برای دوران پس از زندان محروم هستند. به دلیل عدم تخصیص بودجه مناسب و همچنین عدم پشتیبانی سیاسی از این مساله، مشکل مذکور در سراسر کشور فراگیر است. مشکلات این دسته از افراد معمولاً به طور صحیح و مناسب تشخیص داده نمی شود و از دسترسی به پزشک متخصص اعصاب و روان محروم هستند. تجهیزات پزشکی خاصی برای آنان در نظر گرفته نشده و صرفاً به داروهای اولیه ضروری و پزشک عمومی ( آن هم نه به طور پیوسته) دسترسی دارند.

نقطه تاریک این بخش این است که در نبود تجهیزات پزشکی مناسب برای وضعیت‌های فوق العاده و اضطراری که بیماران روحی از حالت طبیعی خود خارج می شوند، این افراد به سلول های انفرادی انداخته و یا با ضرب و شتم بسیار شدید و حتی مرگبار با آنان برخورد می نمایند. افرادی که به زندان های انفرادی فرستاده می شوند، 23 ساعت در روز و یا بیشتر را در آنجا سپری نموده و از لحاظ تغذیه وضعیت اسفناکی دارند. محققان این گزارش دریافتند که بکارگیری زور علیه بیماران ذهنی در سلول های انفرادی بیش از هر قسمت دیگر می باشد.

4. کاربرد زور

کارکنان زندان به همراه زندانبانان در تعاملی متقابل به صورت روزانه و بدون وقفه علیه زندانیان بیمار اعمال خشونت می کنند. حتی در مواردی که نیاز به کاربرد زور نیست و احتمال می رود که با صحبت فرد خاطی آرام شود، متأسفانه کارکنان زندان ها فوراً گزینه زور را انتخاب می نمایند. دیده بان با انتقاد از رویه می افزاید کارکنان زندان در زندان های آمریکا اقدامات صحیح را هنگام کاربرد زور رعایت نمی کنند که از آن جمله عبارتند از؛ رعایت نکردن اصوا کامل و دقیق مقرارت پلیس در کاربرد زور، آموزش صحیح کارکنان در خصوص نظارت و استفاده صحیح از زور، تدوین دستورالعمل های ویژه جهت محافظت از بیماران روحی در برابر کاربرد غیر ضروری زور، رسیدگی دقیق به گزارشات کاربرد خشونت علیه زندانیان، مجازات کارکنانی که از خشونت غیرضروری در برخورد با زندانیان بیمار روحی استفاده نموده‌اند.

5. غیرقابل اجتناب بودن خشونت

به دلیل شلوغ بودن زندان های آمریکا، کمبود کارمند و دستمزد پایین، نظارت ضعیف، کاربرد خشونت امری اجتناب ناپذیر برای حل مشکلات مذکور در زندان های آمریکا شده است. در برخی از زندان ها مانند زندان نیویورک فرهنگ استفاده از برخی انواع تنبیهات به مدت ده ها سال است که اجرا شده است. کارکنان برای به رخ کشیدن اقتدار خود از زور استفاده نموده و در برابر ناسپاسی، و اذیت و آزار توسط زندانیان بدون هیچ گونه ترس از مجازات از زور استفاده می کنند. زجر دادن زندانیان برای کنترل آنان تبدیل به یک استراتژی مثبت برای کنترل زندانیان در این زندان شده است.

ملاحظات:

1. زندان های آمریکا همواره یکی از آشکارترین نمونه های بارز نقض حقوق بشر در این کشور بوده است. طی یکسال گذشته چندین گزارش توسط نهادهای حقوق بشری در مورد زندان ها و همچنین وضعیت اسفناک زندانیان در این کشور منتشر شده است. وضعیت وخیم زنان، تجاوز و آزار و اذیت کودکان و نوجوانان، و همچنین سیاهپوستان در زندان های آمریکا از جمله مواردی است که گزارش های متعددی در باره آنان منتشر شده است.

2. معلولان ذهنی در آمریکا همواره مورد تبعیض قانونی و خشونت واقع شده اند. بی توجهی اجتماعی، بی عدالتی قضایی و اعدام گسترده این افراد از جمله اخباری است که همواره در رسانه ها منتشر شده و مورد انتقاد نهادها و فعالان حقوق بشری بوده است.

3. طبق آمار منتشر شده از سوی عفو بین الملل، دولت آمریکا در سال 2014 حدود 40 معلول ذهنی را به طرق مختلف از جمله صندلی الکتریکی اعدام نموده است.

انتهای پیام