تصفیه پسابهای رنگی و صنعتی در یک مرحله با نانوغشا

به گزارش خبرگزاری مهر، دکترسیروس زین الدینی، یکی از مجریان طرح «تولید نانوغشاهایی با بازده بالا» با بیان اینکه استفاده‌ مجدد از فاضلاب برای حل بحران کمبود آب، یکی از موضوعات مهم در بیشتر مراکز تحقیقاتی دنیا است، عنوان کرد: فناوری‌های تصفیه‌ معمولی، قادر به تصفیه‌ فاضلاب به منظور استفاده‌ مجدد از آب نیستند، بنابراین به فناوری‌های پیشرفته‌تر نیاز است.

وی با تاکید بر اینکه در این طرح، اقدام به ساخت غشاهای نانوفیلتراسیونی کردیم که می تواند فاضلاب را در یک مرحله تصفیه کرده و به حد آب بهداشتی برساند، اظهار داشت: یکی از مشکلات اصلی غشاهای نانوفیلتراسیون گرفتگی است که باعث کاهش راندمان آن طی فرایند تصفیه می‌شود.

وی در ادامه افزود: در این کار با استفاده از روش جدایی فاز و استفاده از نانوذرات مغناطیسی آهن اصلاح شده با کیتوسان، تلاش کردیم که این مشکل برطرف شود.

زین الدینی گفت: غشاهای تولید شده در این کار، دارای فلاکس بسیار بالاتر و گرفتگی پایین‌تری نسبت به غشاهای تجاری است. همچنین راندمان حذف آلاینده‌های آن نیز بالاتر است.

به گفته وی، بکارگیری غشاهای حاصل در درازمدت در صنعت تصفیه، به علت عدم نیاز به تعویض سریع نسبت به نمونه تجاری خارجی، هزینه‌های عملیاتی را به طور چشمگیری کاهش می‌دهد.

بر اساس اعلام ستاد نانو، صنعت نساجی کشور به طور فزاینده‌ای فاضلاب رنگی تولید می‌کند که رنگ آن با روش‌های مرسوم تصفیه قابل حذف نیست. اما غشاهای تولید شده قادر به حذف کامل این رنگ‌ها هستند. لذا با انجام این طرح در مقیاس پایلوت می‌توان از فاضلاب، به خصوص فاضلاب رنگی برای تولید آب بهداشتی استفاده کرد.

در این طرح از کیتوسان پوشش داده شده بر روی نانوذرات مغناطیسی استفاده شده که باعث تولید غشایی با آبدوستی بیشتر و سطح صاف‌تر شده است. همین خصوصیات باعث کاهش گرفتگی غشا در فرایند تصفیه می‌شود. در واقع طی فرایند جدایی فاز، نانوذرات آبدوست در حمام انعقاد به سطح غشا مهاجرت کرده و باعث ایجاد گروه‌های آبدوست در سطح غشا می‌شود. هرچه عمل جدایی فاز سریعتر انجام شود، لایه بالایی غشای نامتقارن که به عنوان لایه جداکننده عمل می‌کند، نازک‌تر شده و مقاومت در برابر انتقال جرم کاهش می‌یابد.

نتایج این کار در مجله‌ Desalination (جلد ۳۴۹، شماره ۱، سال ۲۰۱۵، صفحات ۱۴۵ تا ۱۵۴) منتشر شده و حاصل تلاش‌های دکتر سیروس زین الدینی، دکتر علی اکبر زینتی زاده و دکتر مسعود رحیمی- اعضای هیأت علمی دانشگاه رازی کرمانشاه- و همکارانشان است.