عضویت امریکا در ان پی تی بمنظور آموزش دادن بازرسان آژانس است

به گزارش خبرگزاری مهر، ابوالفضل ظهره وند با حضور در استودیوی رادیو گفت‌وگو در پاسخ به چرایی عدم پذیرش پروتکل الحاقی از سوی برخی کشورها، اظهار کرد: «نقطه عزیمت قوانین این معاهدات تامین ملاحظات امنیتی قدرت هاست و تکالیف دیگر کشورها را تعیین می کند؛ نه حقوق آن ها را».

این دیپلمات با سابقه کشورمان با بیان اینکه ان. پی. تی دنیا را به دو بخش دارا و ندار تبدیل کرده است، گفت: «در سال ۱۹۹۵ کشورهایی که این معاهده را امضا کرده اند، تا امروز نیز به آن متعهد هستند ولی برخی کشورها منافع خود را در امضا آن ندیدند؛ مثل هند و پاکستان».

ظهره وند ادامه داد: «پروتکل الحاقی یک معاهده کنترلی و نظارتی و تامین کننده خلأ های نظارتی پادمان و اساسنامه است و شکل گیری آن مبنی بر آنچه بود که در عراق شاهد بودیم و اتهامات ادعایی را موجب ایجاد فضایی برای تخلیه اطلاعاتی بغداد کرد».

وی گفت: «باید ببینیم ملاحظات امنیت ملی ما چه چیزی را اقتضا می کند؛ یادمان باشد تکنولوژی هسته ای منوط به آینده است و کسی که این تکنولوژی را بدست آورد، در نظام بین الملل دارای ظرفیت بالاتری می شود».

ظهره وند بر لزوم واقع بینی مبتنی بر منافع ملی تاکید و تصریح کرد: «واقع بینی حکم نمی کند در محملی وارد شویم که امنیت ملی ما را تهدید کند؛ غرب قصد دارد ما را به وسیله ان. پی. تی قفل نماید؛ ضمن اینکه تجربه تعامل مماشات گر را پیش از این داشته ایم که نتیجه آن شهادت دیپلمات ها و مسدود شدن فعالیت های هسته ای بود».

این عضو اسبق تیم مذاکره کننده کشورمان در دولت قبل با تاکید بر اینکه طرف غربی باید اعتماد ایران را جلب نماید، گفت: «باید در قبال همه انعطافی که در برابر طرف مقابل نشان داده ایم، خروجی ها را دریافت کنیم و از سوی غرب شاهد اعتمادسازی باشیم. درحالیکه دورنمایی که امروز دیده می شود خوب نیست.»

ظهره وند تاکید کرد: «واقع بینی اجازه نمی دهد هر آنچه که داریم در طَبق اخلاص قرار دهیم؛ اصولا در روابط بین الملل مفهوم اعتمادسازی جایگاهی ندارد و میزان قدرت و بازدارندگی از جمله مؤلفه های اساسی در این وادی است.»

کارخانه ای: عضویت امریکا در ان. پی. تی بمنظور آموزش دادن بازرسان آژانس است.

همچنین ابراهیم کارخانه ای که این بحث را از طریق خطوط تلفن دنبال می کرد، اظهار داشت: «پروتکل الحاقی در جهت اعمال محدودیت و فشار بیشتر به کشورهای عضو معاهده ان. پی. تی تصویب شده و متاسفانه کشورهای سلطه گر عملا بگونه ای برخورد می کنند که حتی کشورهای دیگر که به سلاح هسته ای دسترسی ندارند، از این پروتکل برای فشار بر آن ها استفاده شود.»

وی گفت: «۱۲۳ کشور ان. پی. تی را پذیرفته اند و حتی کشورهای صاحب سلاح هسته ای همچون امریکا، روسیه و چین نیز جز این کشورها هستند و مفاد این معاهده را زیر پا می گذارند.»

کارخانه ای اضافه کرد: «برخی کشورها که تاحدودی با این سیاست ها ناهمسو هستند، پروتکل الحاقی را نپذیرفته اند؛ ولی شرایط خود را برای آن تعریف کرده اند. در حالیکه وقتی کشوری عضو ان. پی. تی می شود و در مقابل با تهدید مواجه است، عضویت در ان. پی. تی چه فایده ای برای آن کشور دارد؟»

رئیس کمیته هسته ای مجلس با بیان اینکه حفظ منافع و امنیت ملی کشورها از پذیرش معاهدات بین المللی اهمیت بیشتری دارد، عضویت امریکا ذیل معاهده ان. پی. تی را مبنی بر آموزش دادن بازرسان آژانس عنوان کرد که منافع امریکا را بدنبال دارد.

کارخانه ای تصریح کرد: «متاسفانه کشورهای سلطه گر از مفاد این پروتکل ها در جهت منافع خود استفاده می کنند؛ کما اینکه امریکا تاکنون ۱۰۵۰ آزمایش اتمی صورت داده است و می بینید که با جمهوری اسلامی ایران پای میز مذاکره چگونه برخورد می کنند.»

وی خاطرنشان ساخت: «ایران استکبارستیز است و امریکا اسلام انقلابی را دشمن اصلی خود می داند؛ ۳۶ سال است که ملت ما با امریکا در ستیز است و هم اکنون نیز ما را تهدید می کند.»

کارخانه ای تصریح کرد: «کشوری که در حین مذاکره تهدید می شود، آیا می تواند اماکن نظامی و امنیتی خود را در اختیار جاسوسان قرار دهد؛ لذا در این رابطه باید کاملا محتاط عمل کنیم؛ چراکه کوچک ترین مسئله خسارات جبران ناپذیری را به همراه دارد.»

میرطاهر: توافق هسته ای بمعنای حل و فصل پارادایم جمهوری اسلامی با غرب نیست

سیدرضا میرطاهر که در استودیوی رادیو گفت‌وگو حضور داشت بحث را با ارائه توضیحاتی در خصوص پروتکل الحاقی، ان. پی. تی و آژانس بین المللی انرژی اتمی آغاز کرد.

وی گفت: «آژانس انرژی اتمی توافقنامه هایی را با کشورهای عضو منعقد می نماید و هر کشور موظف است در چارچوب توافقات پادمانی فعالیت های هسته ای خود را اجرایی کند و آژانس حق خواهد داشت بر تاسیسات و مواد هسته ای نظارت کند.»

میرطاهر افزود: «علی رغم اینکه شاهد پیوستن بیش از ۱۶۰ کشور به آژانس بوده ایم، اما این حقیقت آشکار است که برخی کشورهای عضو در راستای مقاصدی که تعریف کرده اند به سمت استقرار زرادخانه هسته ای پیش رفته اند.»

این کارشناس ارشد مسائل بین الملل گفت: «معاهدات و پروتکل های بین المللی باید به تصویب پارلمان های کشورها برسد. ایران نیز از جمله کشورهایی است که این معاهده را امضا کرده؛ اما به تصویب مجلس شورای اسلامی نرسیده است.»

میرطاهر هدف اصلی از اجرا و تدوین پروتکل الحاقی را مبتنی بر حصول ضمانت های اضافی از سوی آژانس دانست که از طریق ابزار و رویه های تعریف شده اطمینان حاصل کند که کشورها به سمت تسلیحات نظامی هسته ای نمی روند.

وی در پاسخ به این سوال مجری برنامه که در پروتکل الحاقی بازرسی ها از چه سایت هایی تعیین شده و چگونه اجرایی خواهد شد، گفت: «پروتکل الحاقی گستره بازرسی ها را افزایش می دهد و این بازرسی را به اقدامات سرزده تبدیل می کند؛ یعنی بازرسان آژانس به کشور متبوع اطلاع می دهند که مثلا تا دو ساعت دیگر می خواهند از یک مکان بازرسی کنند.»

میرطاهر این بازرسی ها را ناظر بر مکان های هسته ای یا مراکزی که احتمال استفاده از مواد هسته ای در آن ها وجود داشته باشد دانست و ادامه داد: «طبق ماده ۲ و ۳ کشورها ملزم می شوند شرح کامل اقدامات سوخت هسته ای را به اطلاع آژانس برسانند و ممکن است آژانس خواهان بازرسی از دیگر سایت ها از جمله مراکز نظامی شوند.»

این تحلیلگر ارشد مسائل بین الملل از نکته مغفول مانده از نگاه مذاکره کنندگان سخن گفت و افزود: «بخشی از توافق جامع هسته ای شامل پروتکل الحاقی است و اینکه در خصوص مزایا و فواید پیوستن به آن بحث کنیم، این جایگاه باید مشخص شود و اگر بدنبال توافق جامع هسته ای هستیم، بخش قابل توجهی، مبتنی بر اطمینان بخشی به آژانس است.»

میرطاهر گفت: «شرایط عینی که ما را وارد بُعد مذاکراتی کرده نباید مغفول بماند؛ اگر شرایط عینی ما را به جمع بندی مبنی بر توافق جامع رسانده، باید امتیازات مهمی را از طرف مقابل بگیرم.»

وی با اشاره به توافق محتمل هسته ای، خاطرنشان ساخت: «نباید تصور کنیم اگر مسئله هسته ای حل و فصل شود، بمعنای حل شدن پارادایم جمهوری اسلامی با غرب است.»