مرگ یک خواننده خارجی/ بی.بی.کینگ افسانه موسیقی بلوز امریکا درگذشت

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این خواننده سیاه پوست شب گذشته در 89 سالگی در لاس و گاس درگذشت.

بی. بی. کینگ که نام اصلی‌اش رایلی کینگ بود که در روستایی در می‌سی‌سی‌پی‌زاده شد و عمده کودکی‌اش به کارگری در مزارع پنبه گذشت. کارگری که به گفته خودش در ازای هر ۴۵ کیلو پنبه، تنها ۳۵ سنت دستمزده می‌گرفت. با این حال در همان دوران از موسیقی کسانی چون تی بون واکر، لمون جفرسون و ... بسیار تاثیر گرفت.

همین تاثیرپذیری بود که باعث شد او به استعداد خودش در خواندن پی ببرد و خواننده کلیسای روستایش شود. او الفبای موسیقی را همان جا از کشیش روستا یاد گرفت. کشیشی که با استفاده از آواز و همراهی گیتار مردم را موعضه می‌کرد. 

در ایام جوانی بی. بی. کینگ از روستا به شهر  می سی سی پی آمد و راننده تراکتور شد. در عین حال کار موسیقی را در رادیوی محلی و خواندن در کلیساها ادامه داد. بعد از اتمام دوره سربازی کینگ تصمیم گرفت به دنبال موفقیت شهرش را ترک کند. یک روز که تراکتورش در مزرعه خراب شده بود، تنها با دو دلار و نیم پول و البته گیتارش راهی ممفیس شد تا نزد پسرخاله‌اش که یکی از نوازندگان مشهور گیتار بود، برود. 

ده ماه پییش بوکا وایت ماند و دوباره به اندیونولا برگشت تا خود را برای بازگشت بهتر آماده کند و در آخر به وست ممفیس رفت. او در آنجا در برنامهٔ رادیویی سانی بوی ویلیامسون دوم در رادیو ی KWEMبرنامه اجرا می‌کرد و کم کم مخاطبانی پیدا کرد. پس از چندی او یک برنامهٔ ده دقیقه‌ای در رادیوی معروف WDIA به نام King «s Spot گرفت. کمی نگذشت که King» s Spot معروف شد و به برنامهٔ بلند تری به نام Sepia Swing Club تبدیل شد.

زمانی که برای رادیوی WDIA کار می‌کرد به او لقب پسر بلوز خیابان بیل (به انگلیسی: Beale Street Blues Boy) دادند که بعد به پسر بلوز (به انگلیسی: Blues Boy) خلاصه شد، که آخر هم به. B. B کوتاه شد. در آنجا بود که با تی-بون واکر ملاقات کرد. در باره او می‌گوید: «بار نخستی که صداشو شنیدم، فهمیدم که من هم باید [یک گیتار الکتریک] داشته باشم. «باید» یکی می‌داشتم، به جز از راه دزدی».

کینگ دوبار ازدواج کرد، با مارتا لی دنتون، از سال 1946 تا1952 و سو کارول هال از 1958 تا 1966 هر دو ازدواج به خاطر 250 اجرای کینگ در سال به طلاق انجامید. گفته شده او پدر پانزده فرزند و تا سال 2004 پدربزرگ پنجاه نوه بوده است. او بیش از 25 سال از مرض قند نوع دو رنج برد و به همراه کریستال باورساکس در پیام‌های بازرگانی شرکت‌های مبارزه با دیابت شرکت می‌کرد.

کینگ همچنین یک خلبان بود که پرواز را در سال 1966 آموخت و خودش برای رفتن به کنسرت‌هایش پرواز می‌کرد. اما در سال 1995، زمانی که هفتاد ساله شد، به توصیهٔ بیمه و مدیر برنامه‌هایش پرواز را کنار گذاشت.

خوانندهٔ مورد علاقهٔ او فرانک سیناترا است. او در زندگی نامهٔ خود می‌گوید که هر شب قبل از خواب به آلبوم In the Wee Small Hours از فرانک سیناترا گوش می‌دهد. کینگ از سیناترا به عنوان کسی که در را به روی هنرمندان سیاهپوست گشود یاد می‌کند. سیناترا بی. بی. کینگ را در دههٔ 1960 وارد کلوب‌های اصلی لاس وگاس کرده بود.

۵۷۲۴۴