هند و چین؛ دوست، دشمن یا دوستان به ظاهر دشمن

به گزارش خبرگزاری مهر، سی ان ان در گزارشی با اشاره به سفر «نارندرا مودی» نخست وزیر هند، به چین، به تحلیل روابط دو کشور و آینده مناسبات پکن و دهلی نو پرداخت. در این تحلیل آمده است: وقتی «شی جینپینگ» رئیس جمهور چین، روز پنجشنبه از نارندرا مودی، نخست وزیر هند، در پکن استقبال می کند رهبران هر دو کشور از این امر آگاهی دارند که تا سال ۲۰۲۵ میلادی کشورهای آنها دو اقتصاد بزرگ از جمع سه اقتصاد بزرگ دنیا خواهند بود. 

به رغم ادامه تنش های مرزی، تقاضای های اقتصادی که میان این دو اقتصاد بزرگ وجود دارد موجب شده تا بی اعتمادی تاریخی میان آنها و همچنین رقابت های آتی آنها کاهش بیابد. 

دو کشوری که برای یکدیگر به عنوان مهمترین همسایه محسوب می شوند و هر دو از تمدنی کهن بهره می برند، به مدت دو هزار سال است که از یک هارمونی مشترک بهره می برند. بیش از نیم قرن از استقلال هند در سال ۱۹۴۷، و همچنین وقتی «مائو زدونگ» در سال ۱۹۴۹ جمهوری خلق چین را تاسیس کرد می گذرد اما با این وجود در سال های اخیر رفتار دو کشور با یکدیگر هماهنگی نداشته ست. 

سردی عمیق 

حل نشدن تنش های مرزی میان هند و چین موجب شد تا دو کشور در سال ۱۹۶۲ جنگ کوچکی را با هم داشته باشند که البته هند بازنده این جنگ بود. بعد از این جنگ به مدت چهار دهه روابط بین دو کشور به شدت سرد شد. 

با این وجود از سال ۲۰۰۰ میلادی، شاهد نوعی تسریع و گسترش روابط میان هند و چین بودیم که بیشترین سهم در این روابط مربوط به تجارت بود. بعد از آن روابط تجاری دو طرفه میان هند و چین سالانه بطور میانگین به میزان ۲۹ درصد رشد کرد و این رقم بزرگتر از میزان روابط و مناسبات هر کشور دیگری در منطقه و یا جهان بود. 

با این وجود دو موضوع تنش زای مهم بر روابط دو کشور سایه افکنده است: نخست آنکه هند از یک کسری تجاری قابل توجه در برابر چین رنج می برد و دوم آنکه تنش های مرزی میان دو کشور هنوز حل نشده باقی مانده اند. 

رهبران قوی  

تلاقی پیشرفت های اخیر دو کشور موجب شده تا یک فرصت مناسب برای تغییرات بنیادین بوجود بیاید. در هر دو کشور رهبران جدید یعنی شی و مودی، رهبرانی قوی هستند و به نظر می رسد که در ۱۰ سال آینده هدایت کشورهای خود را در دست داشته باشند. 

علاوه بر این، قدرت داخلی آنها با اراده ایجاد یک مسیر جدید به عنوان امری که در ۵۰ سال گذشته وجود نداشته موجب شده تا مودی و شی یک رضایتمندی خاص برای حل مشکلات مرزی هند و چین بدست بیاورند. 

برهمین اساس پیشرفت های اخیر هم در هند و هم در چین موجب شده تا در ۱۰ سال آینده یک تغییر اساسی را در روابط اقتصادی دو کشور شاهد باشیم. روابطی که صرفا تجاری است اما در سال های آینده سرمایه گذاری نیز به آن اضافه می شود. 

به نظر می رسد که مودی در این سفر با توجه به ضعف زیر ساخت ها در هند، از سرمایه گذارن چینی دعوت کند تا در بخش زیر ساخت های هند سرمایه گذاری کنند و با توجه به توانائی چینی ها در توسعه زیرساخت ها، هند یک فرصت بسیار مناسب برای سرمایه گذاری چینی خواهد بود.

این وضعیت در حالی است که رشد اقتصادی چین در سال های اخیر کم شده و سرمایه گذاران این کشور به دنبال یافتن فرصت های جدید در خارج از کشور هستند.  

استفاده از موقعیت ها 

در حالی که سرمایه گذارن چینی تمایل به استفاده از فرصت های خارجی دارند، هند به سادگی می تواند تبدیل به فرصتی بسیار مناسب برای سرمایه گذاری شود. 

در همین رابطه مقامات دو کشور در حال رایزنی برای فراهم کردن امکان سرمایه گذاری چینی در پروژه احداث خط راه آهن قطار پرسرعت شمال به جنوب هند هستند. علاوه بر این مذاکراتی نیز درباره ایجاد منطقه های اقتصادی چین در هند نیز انجام شده است. 

برهمین اساس انتظار می رود سرمایه گذاری چین در هند که هم اکنون یک میلیارد دلار است به ۵۰ میلیارد دلار در اوایل دهه ۲۰۲۰ برسد. 

و در نهایت آنکه زمانیکه شی و مودی برای صرف چای دور یک میز می نشینند باید از این نکته آگاه باشند که برای آنکه بدون مشکل و یا به عبارت دیگر اگر خواهان رشد صلح آمیز هستند باید به نیازهای ابتدایی یکدیگر احترام بگذارند و نه تنها به یک همزیستی صلح آمیز روی بیاورند بلکه بطوری فعالانه به دنبال یافتن راه هایی برای افزایش همکاری ها در راستای افزایش قدرت یکدیگر باشند.