این روزها هر کسی از سربازها گرفته تا مدافعان حقوق بشر به این مساله اشاره میکنند که نیروهای پلیس آمریکا اکنون بیش از سربازان آمریکا طی حمله به عراق در سال 2003 به سلاحهای سنگین مسلح هستند. اکنون باید به این سوال پاسخ داد که به اعتقاد واشنگتن دشمن واقعی کیست؟
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نوشته خبرگزاری اسپوتنیک، با اجرای برنامه 1033 وزارت دفاع که از سال 1997 اجرا شد، برخی شهرهای آمریکا مانند بالتیمور اجازه دسترسی به تجهیزاتی چون سلاحهای تهاجمی، نارنجک پرتابکن، منور، عینکهای دید در شب و ماشینآلات زرهی را یافتند؛ تجهیزاتی که معمولاً در جنگها استفاده میشود. در جریان این برنامه، ایالت مریلند به تنهایی به تجهیزاتی با ارزش 12 میلیون دلار مجهز شد.
در جریان ناآرامیهای فرگوسن در سال 2014، یکی از نظامیان کهنهکار و خبرنگار بیزنس ایسنایدر، متذکر شد که خود وی شاهد حمل سلاحهای 5.56 میلیمتری توسط ماموران بوده است. سلاحهایی که گلوله آنها تا 500 متر برد دارد. به گفته این شخص ماموران لباسهای استتار نظامی به تن داشته و با یک «بریکت» تردد میکردند.
این در حالی است که پوشیدن لباس استتار هیچ دلیل منطقی نمیتواند داشته باشد و تنها فضا را به جنگ بدل میکند.
رافائل ریورا، یکی از نظامیان کهنهکار آمریکایی در این باره میگوید: پلیس در فرگوسن بهتر از من و یارانم در جنگ مجهز بودند.
و این تنها به فرگوسن محدود نمیشود بلکه تمامی ادارات پلیس در سراسر آمریکا برای یک جنگ مجهز هستند.
این پلیسهای تا دندان مسلح بار دیگر در پی ناآرامیها در بالتیمور به بهانه قتل "فردی گری" به دست پلیس خود را به شهر کشاندند و با حضور گسترده این نیروها شبها به نظر میرسید که بالتیمور اشغال نظامی شده است. ریورا خاطرنشان میکند، قوانین حضور ارتش و چگونگی برخورد با نیروهای دشمن بسیار محدودتر از چیزی است که از پلیس محلی طی ناآرامیها دیده شد.
به گفته او، قانون اصلی در مبارزه و درگیریها این است: با غیرنظامیان و اموال آنها با احترام برخورد کنید.
انتهای پیام
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است