چشمِ طمع باهنر به جایگاه «ریش سفیدی» اصولگرایان/پایان زودهنگام دوستی سیاسی باهنرو مصباح

نامه نيوز نوشت: قطعا در صفحه بازی اصول گرایان، محمدرضا باهنر نایب رئیس مجلس شورای اسلامی و دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری بازیگر اصلی است. کسی که به واسطه سال‌ها سیاست ورزی در فضای سیاسی کشور، مهره‌ای قابل اعتنا برای جریان اصول گرایی محسوب می‌شود. باهنر اما خود یک زمین بازی وسیع دارد. نایب رئیس مجلس که همکارانش او را مرد« لابی‌های پارلمان» می‌نامند، علاقه دارد زمین خود را بر اساس برگ‌های برنده بچیند. تقریبا در تمام دوران سیاسی محمدرضا باهنر او همیشه سعی کرده است از کارتی استفاده کند که شانس پیروزی دارد. انتخابات مجلس ششم شاید تنها نقطه تاریک باهنر در فضای سیاسی است که او مجبور به چشیدن طعم تلخ شکست شد.

شاید بررسی برخی از سیاست ورزی‌های او خالی از لطف نباشد. نماینده هفت دوره مجلس شورای اسلامی بعد از شکست در مجلس ششم برای انتخابات مجلس هفتم از تهران نامزد نشد و ترجیح داد به زادگاهش یعنی کرمان برود و از آنجا به مجلس راه پیدا کند. باهنر بر این باور بود که تهران به دلیل کثرت نامزدهای انتخابات به ویژه حضور اصلاح طلبان عرصه پیروزی را بر او تنگ خواهد کرد، به خاطر همین به کرمان رفت تا با رای هم استانی‌هایش راهی پارلمان هفتم شود.

باهنر در جریان دو انتخابات ریاست جمهوری نهم و دهم نیز در قامت حامی محمود احمدی نژاد وارد صحنه سیاسی شد. حتی بسیاری از ناظران سیاسی معتقدند که باهنر عامل اصلی ظهور احمدی نژاد در فضای سیاسی کشور بود. از او به عنوان مهم ترین حامی محمود احمدی نژاد برای رسیدن به شهرداری تهران نام می‌برند. مسئله‌ای که خود او نیز آن را تکذیب نکرده است.

داستان احمدی نژاد و باهنر بعد زاویه پیداکردن اصول گرایان با احمدی نژاد، به جدایی کشید و نایب رئیس مجلس شدیدترین انتقادها را نثار رئیس قوه مجریه می‌کرد تا بازهم نشان دهد برای باهنر بازی با کارت برنده یک اصل انکار ناپذیر در عرصه سیاسی کشور است.

باهنر شاید سیاست را بر اساس علم و روش‌های آکادمیک یادنگرفته باشد اما به خوبی نشان داده است که دوران وکالتش در مجلس او را تبدیل به یک سیاست ورز ماهر کرده است که می‌داند کجا و چگونه زمین بازی خود را تغییر دهد. برای فهم بهتر این معنا بهتر است باردیگر سخنان او در یک برنامه تلویزیونی را باهم مرور کنیم:«بنده اصولاً از خیلی وقت قبل اعتقاد نداشتم که حرف مرد یکی است و واقعاً این موضوع را باور نداشتم، همیشه می‌گفتم مرد همانی که آن لحظه می‌فهمد را بیان می‌کند. اگر قرار باشد یک سیاستمدار عصا قورت داده باشد، نمی‌تواند کار سیاسی انجام دهد. برای کار سیاسی باید فرد راحت باشد و اعصاب آرامی داشته باشد، باهنر 1370 با باهنر 1380 فرق می‌کند.»

باهنر بر اساس همین اصل بازهم تصمیم به یک چرخش بزرگ گرفته است. باهنر در آخرین روزها سال 93 خورشیدی، با اظهار نظرهای صریح و بعضا تند خود حکایت از ظهور یک باهنر متفاوت نسبت به سال‌های گذشته می‌داد. بسیاری براین باور بودند که باهنر با این موضع گیری‌های سیاسی به ویژه علیه جریان اصلاحات و دولت، هم کلام با آیت‌الله مصباح یزدی شده است. این هم کلامی حاوی پیام مهمی برای جریان‌های سیاسی بود.

باهنر و مصباح یزدی می‌توانستند با رسیدند به یک وحدت کلمه، برای هرگروه سیاسی داخل و خارج از جریان اصول گرایی خطرناک باشند. باهنر می‌توانست خیل عظیمی از راست گرایان سنتی را با خود همراه کند و مصباح یزدی نیز این قدرت را داشت که برای باهنر از جبهه پایداری و نیروهای نزدیک به خود بیعت بگیرد.

این فرضیه اما به دلیل تغییر در زمین بازی اصول گرایان رنگ باخت و محمدرضا باهنر بازهم دم از وحدت اصول گرایی زیر چتر جامعتین سخن به میان آورد. فعال شدن جامعتین برای انتخابات مجلس دهم به ویژه بعد از رسیدن آیت‌الله یزدی به ریاست مجلس خبرگان، باعث شد تا باهنر نیز در استراتژی سیاسی خود تغییر ایجاد کند.

باهنر در این چرخش تازه حتی با کنایه به تئوری مصباح یزدی گفت:« تلاش می‌کنیم افرادی که انتخاب می‌کنیم اصلح باشند و در جریان انتخابات صالح مقبول را بر اصلح غیرمقبول ترجیح می‌دهیم.»

باهنر در کنار جایگاه‌اش در مجلس، دبیرکل جبهه پیروان اسلامی نیز هست. مجموعه‌ای که شامل ۱۷حزب از جریان راست سنتی است. و باهنر می‌خواهد رهبری این جریان را همچنان در دست داشته باشد. او بهتر از هرکس دیگری می‌داند که نزدیکی به مصباح یزدی و جبهه پایداری برای او یعنی پایان اعتماد جبهه پیروان! همین معنا باعث شده تا محمدرضا باهنر مجاب شود از میان جامعتین و مصباح یزدی، دست بیعت به جامعتین بدهد تا جایگاه زعیمی خود در جبهه پیروان را حفظ کند. باهنر به شدت علاقه دارد که تبدیل به سیاستمداری همچون مرحوم عسگراولادی شود که جریان‌های اصول‌گرایی به او به عنوان یک ریش سفید نگاه کنند.

این مهم برای او آنقدر اهمیت دارد که حتی به قیمت باخت در انتخابات مجلس نیز دوست دارد پست تازه خود یعنی دبیرکلی جبهه پیروان را حفظ کند. چه آنکه او با این پست رهبری بیش از دو سوم اصول گرایان را در دست خواهد داشت و در ادبیات سیاسی ایران، نام او را همراه با آیات موحدی کرمانی و یزدی به عنوان زعمای اصولگرا می‌برند. همین دلیل باعث می‌شود که او زین پس گام‌های سیاسی خود برای انتخابات مجلس را هماهنگ با جامعتین بردارد.

وحدت باهنر و مصباح یزدی آغاز نشده به پایان رسید تا مشخص شود جامعتین همچنان نقش پررنگی در جریان اصول گرایی دارد. نقشی که می‌تواند به وحدت این جریان سیاسی منجر شود.

2929