زنان جامعه در رفتارهایشان به حضرت فاطمه(س)تمسک جویند

یک استاد حوزه و دانشگاه گفت: زنان ما هم در صورتی که تمایلات نفسانی خود را کنار بگذارند و در رفتارهایشان به حضرت زهرا (س) تمسک جویند، می‌توانند فاطمی شوند.

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین سیدهاشم بطحائی‌گلپایگانی در گفت‌وگو با خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با تبریک ولادت حضرت زهرا (س)، اظهار کرد: این بانوی بزرگوار الگوی تمام جهانیان است. خداوند زنان و مردانی را در طول خلقت آفرید که سایر انسان‌ها را به کمال و بلوغ برساند و حضرت زهرا (س) هم جزء یکی از این بندگان خاص الهی است.

وی افزود: آن چیزی که سبب شد در بین فرزندان حضرت رسول (ص)، فاطمه زهرا سلام الله علیها سرآمد شود لقمه‌ای بود که پیامبر (ص) در شب معراج در عرش توسط فرشتگان تناول کرد و همین لقمه منشأ تمایز حضرت زهرا (س) با سایر فرزندان حضرت شد. پس خوردن لقمه حلال در پرورش فرزند بسیار تأثیرگذار است.

این استاد حوزه و دانشگاه‌ خاطرنشان کرد: ویژگی خاص و بارز حضرت زهرا (س) این بود که همواره در آفریدگار خود ذوب بود. ازدواج کردنش، مادر شدنش و سایر کارهای ایشان همه برای رضای خداوند بود. حضرت زهرا (س) هم انسان بود مثل سایر زنان. ولی ویژگی متمایز ایشان از سایرین این بود که تمام کارها را فقط برای رضای الهی انجام می‌داد.

گلپایگانی ادامه داد: حضرت زهرا (س) در زندگی زناشویی‌اش هم جز برای رضای خدا کار نمی‌کرد. همسری را انتخاب کرد که سبب می‌شد به خدا نزدیک‌تر شود و در زندگی‌اش هرگز خواسته‌ای نابجا از حضرت علی (ع) نداشت. این‌گونه رفتارهای خداپسندانه حضرت زهرا (س) سبب شد که پیامبر(ص) مقامی بسیار بالا برای ایشان قائل شود و هرگاه می‌خواست به خانه حضرت ورود کند اجازه می‌گرفت.

وی گفت: زنان ما هم می‌توانند فاطمی شوند در صورتی که تمایلات نفسانی خود را کنار بگذارند و در رفتارهایشان به این بانوی بزرگوار تمسک جویند. رفتارهای ارزشمند فاطمه زهرا (س) سبب شد که حضرت محمد (ص) لقب انسیه حورا را به ایشان بدهد.

این استاد حوزه و دانشگاه در پایان گفت: زنان ما در وظایف شوهرداری و مادر شدنشان باید به جای این‌که به سمت رسانه‌های غربی بروند و تحت تأثیر آنها قرار بگیرند به گونه‌ای عمل کنند که پیرو حضرت زهرا (س) باشند. زنان جامعه نباید اجازه بدهند فرهنگ وارداتی غرب وارد زندگی‌شان شود و بدانند که جوانی گلی است و می‌گذرد. کاری نکنند که در پاییز زندگی بخواهند غم و اندوه گذشته را بخورند.

انتهای پیام