تاثیر ماکزیمم اکسیژن دریافتی بر کارایی ورزشکاران استقامتی

توانایی بدن برای انجام فعالیت‌های شدید هوازی به میزان ذخیره اکسیژن در ریه‌ها و توانایی عضلات برای استفاده از این اکسیژن ذخیره شده بستگی دارد.

به گزارش ایسنا، ماکزیمم اکسیژن دریافتی یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی است که در داشتن کارایی و ورزش‌های استقامتی موثر است. فاکتورهایی که ماکزیمم اکسیژن دریافتی را محدود می‌کنند جزو مسائلی هستند که فیزیولوژیست‌های ورزشی زیاد به آنها می پردازند.

انتقال اکسیژن از شش‌ها به بافت‌های عضلانی، جذب اکسیژن به خون، حرکت اکسیژن در خون و جذب اکسیژن به سلول‌ها از مواردی است که بر ماکزیمم اکسیژن دریافتی تاثیرگذار است. مکانیزم‌هایی بر این روند تاثیر گذارند که به سیستم تنفسی و عروقی مربوط می‌شوند.

همه این فاکتورها بر ماکزیمم اکسیژن دریافتی تاثیرگذار است. تغییر در هر کدام از این پارامترها باعث ایجاد محدودیت در پارامتر دیگر می‌شود. برای مثال اگر خون رسانی به عضلات کافی نباشد باعث کمتر شدن جذب اکسیژن توسط سلول‌های عضلانی می‌شود و در نتیجه‌ ماکزیمم اکسیژن دریافتی کاهش می‌یابد.

افزایش ماکزیمم اکسیژن دریافتی می‌تواند بر کارایی ورزشکاران استقامتی تاثیر زیادی بگذارد.

انتها‌ی‌ پیام