«فرانسوا تروفو» 83 ساله شد

«فرانسوا تروفو»، کارگردان پرآوازه فرانسوی و یکی از برترین فیلمسازان تاریخ سینمای جهان 83 سال پیش در چنین روزی متولد شد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «فرانسوا تروفو» متولد شش فوریه 1932، از فیلم‌سازان و نظریه‌پردازان بزرگ سینمای فرانسه بود، وی از پیشگامان «موج نو» در سینمای فرانسه محسوب می‌شد که اولین اثر سینمایی‌اش با نام «چهارصد ضربه» جزو شاهکارهای سینمای دنیا قرار گرفت.

«تروفو» نویسنده فیلم‌نامه تمام فیلم‌هایی بود که خودش کارگردانی کرد و آثار او ترکیبی از کمدی، غم، تردید و عشق بود،یکی از مضامین اصلی فیلم‌های «تروفو» زندگی خودش بود و از این جهت پاره‌ای از آثارش فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای محسوب می‌شوند.

او در سال 1973 برای فیلم «روز برای شب» نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردانی و برنده جایزه بافتا شد، در سال 1959 برای فیلم «چهارصد ضربه» که یکی از سه فیلم اول موج نوی فرانسه است، موفق به کسب عنوان بهترین کارگردان جشنواره کن شد و در سال 1981 با فیلم «آخرین مترو» جایزه سزار بهترین فیلم و کارگردانی را دریافت کرد.

فیلم «400 ضربه» که از آن به عنوان آغازگر موج نوی سینمای فرانسه یاد می‌شود، روایتگر زندگی پسری در آستانه‌ی بلوغ است که در خانواده و مدرسه و جامعه با فشارهایی خردکننده روبروست.

آنتوان دوانل کمبود محبت و عاطفه را با عشقی بیکران به سینما و ادبیات جبران می کند، او با طبعی سالم و روحیه‌ای حساس حاضر نیست به زیر هیچ یوغی برود، در حالیکه محیط از هر وسیله‌ای برای درهم شکستن او استفاده می‌کند.

وی پیش از ورود به عرصه فیلمسازی نویسنده و منتقد نشریهٔ معتبر «کایه‌دوسینما» بود و یکی از مشهورترین نوشته‌های او یعنی «سیاست مؤلفان» عملاً به یک مانیفیست برای فیلمسازان موج نو تبدیل شد.

طبق این رساله، باید فیلمسازان مؤلف را از فیلمسازان مقلد جدا کرد و از این جهت تروفو بسیاری از فیلمسازان زمان خودش را مقلد، دنباله‌رو و بسیار محافظه‌کار خواند.

سینمای آن‌ها را کهنه و پوسیده خواند و نوید پیدایش یک سینمای نو را داد که در آثار موج نو تبلور یافت. از «تروفو» و «اندرو ساریس» به عنوان پدیدآورندگان نظریهٔ مؤلف یاد می‌کنند.

«تروفو» که در سال ۱۹۸۴ در اوج خلاقیت و در ۵۱ سالگی درگذشت، در طول زندگی ۲۵ فیلم ساخت که بسیاری از آنها از شاهکارهای مسلم سینمای نو به شمار می‌روند: به پیانیست شلیک کنید (۱۹۶۰)، ژول و ژیم (۱۹۶۲)، فارنهایت ۴۵۱ (۱۹۶۶)، عروس سیاهپوش (۱۹۶۷)، کودک وحشی (۱۹۶۹)، شب آمریکایی (۱۹۷۳)، زندگی آدل آش (۱۹۷۵)، اتاق سبز (۱۹۷۸)، آخرین مترو (۱۹۸۰) و زن همسایه (۱۹۸۱) که در همه فیلم‌های او مهارت حرفه‌ای، کشش داستانی و پرداخت هنری به طرزی استادانه به هم گره خورده است.

انتهای پیام