تلاش کنگره برای نقش آفرینی در سیاست خارجی

به گزارش خبرگزاری مهر، این روزها شاهد شکاف میان کنگره و دولت آمریکا بر سر وضع دور جدیدی از تحریم ها علیه ایران هستیم. اصرار گروهی از سناتورهای تندرو موجب شد تا باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا با حضور در کنگره این کشور تهدید کند که در صورت تصویب چنین تحریم هایی آنها را وتو خواهد کرد.

از سویی دیگر «جان بوینر» رئیس کنگره آمریکا در واکنش به تهدیدات باراک اوباما با رد اظهارات وی از نخست وزیر رژیم اسرائیل خواست تا با حضور در کنگره این کشور درباره تهدیدات ایران به سخنرانی بپردازد.

همچنین کمیته بانکی سنای آمریکا طرح افزایش تحریم ها علیه ایران در صورت شکست مذاکرات هسته‌ای با ایران را تصویب کرده است. از ۲۲ عضو این کمیته همه ۱۲ سناتور جمهوریخواه و ۶ نفر از ۱۰ عضو دموکرات کمیته به این طرح رأی مثبت دادند و ۴ سناتور دموکرات با آن مخالفت کردند.

دکتر«آرتور سایر» استاد اقتصاد سیاسی و معاون سابق شورای روابط خارجی شیکاگو در خصوص اختلاف کنگره و کاخ سفید و علل و ریشه های آن به خبرنگار مهر گفت: نزاع بین جمهوری خواهان کنگره و دموکرات های کاخ سفید مسئله جدیدی نیست و از زمانی که جمهوری خواهان علاوه بر مجلس نمایندگان کنترل مجلس سنا را هم بر دست گرفته اند این مسئله تشدید شده است.

وی در خصوص نقش موضوع هسته ای ایران در تشدید این کشمکش ها افزود: این یک حقیقت است که موضوع دیپلماسی با ایران هم به این کشمکش ها و فشارهای سیاسی داخلی بین دموکرات ها  و جمهوری خواهان افزوده است.

این استاد آمریکایی با مقایسه وضعیت کنونی کشمکش بین کنگره جمهوری خواه با کاخ سفید که در کنترل دموکراتها است با وضعیت مشابه در زمان ریاست جمهوری «آیزنهاور» گفت: اینکه کنگره تلاش می کند تا در سیاست خارجی آمریکا نقش مستقیمی ایفا کند چیز جدیدی نیست. یکی از جدی ترین مواردی که کنگره از زمان جنگ جهانی دوم به بعد سعی کرد چنین کاری را انجام بدهد در جریان «متمم بریکر» بود که دراوایل دوره ریاست جمهوری «آیزنهاور» در جریان بود.

سایر افزود: در آن زمان کنگره در تلاش بود تا با اصلاح قانون اساسی استقلال رئیس جمهور در خصوص معاهدات و توافقات اجرایی را محدود کند. این مسئله چالشی بزرگ برای رئیس جمهور وقت آیزنهاور بود که با وجود تلاش های گسترده وی نهایتا با اختلاف یک رای در سنا در سال 1954 شکست خورد.

شایان ذکر است بعد از جنگ جهانی دوم بین سال های 1953 تا 1954 سناتور جمهوری خواه آمریکایی «جان بریکر» طرحی را پیشنهاد داد که طبق آن قدرت و اختیارات رئیس جمهور آمریکا برای ورود به معاهدات و توافق نامه های اجرایی را محدود می کرد که این طرح مورد استقبال جمهوری خواهان و دموکرات ها قرار گرفت.

بر اساس این اصلاحیه که به اصلاحیه بریکر معروف شد معاهدات بین المللی و توافقنامه های اجرایی باید در تضاد با قانون اساسی آمریکا نباشد و به تصویب کنگره نیز برسد.

-----------

گفتگو از پیمان یزدانی