مناظره دربارهی مذاکرات هستهای بین مهرداد بذرپاش و مصطفی کواکبیان برگزار شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، مناظرهای به همت بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق (ع) شب گذشته (دوشنبه) بین مهرداد بذرپاش نماینده مجلس و مصطفی کواکبیان دبیر کل حزب مردم سالاری برگزار شد، البته مهمانان این جلسه بیشتر پاسخگوی سوالات دانشجویان در زمینههای مختلف بودند.
کواکبیان در پاسخ به این سوال که ارزیابی شما از سیاستهای دولت یازدهم دربارهی مذاکرات هستهای چیست، گفت: تا قبل از روی کارآمد دولت یازدهم عملا مذاکرات دچار بنبست شده بود. یعنی ما به مذاکره میرفتیم تا دربارهی تاریخ بعدی مذاکره صحبت کنیم. اما با روی کارآمدن دولت فعلی چند اتفاق افتاد. اول اینکه موضوع هستهای به جای اینکه صرفا در شورای عالی امنیت ملی حل و فصل شود به وزارت امور خارجه سپرده شد و به جای نگاه صرفا امنیتی یک نگاه دیپلماتیک به این مساله صورت گرفت. دوم آنکه محور مباحث شعارهایی که روحانی مطرح کرده بود، این بود که ما باید به سمت حل مسالهی هستهای و بخصوص لغو تحریمهای ظالمانه کشورهای غربی برویم و بحث غنیسازی در داخل توسط غربیها به رسمیت شناخته شود. سوم آنکه نوعی اعتمادسازی در روابط ما و غرب صورت گیرد. چون به هر دلیلی که وجود داشت یک چهرهی بسیار نامطلوبی از ایران و مسئولین در افکار عمومی جهان ایجاد شده بود.
به گفته وی، با این سه هدف دولت به دنبال پیگیری دستاوردی بود که آن هم گشایش اقتصادی در وضع مردم بود. چون اگر مذاکرات به نتیجه میرسید و از نظر اقتصادی اتفاق خاصی نمیافتاد، فایدهای نداشت. تصور من این است که ما با رویکرد تازه خود به جز مسالهی لغو تحریمها تا حد زیادی به اهدافمان رسیدیم. ما در مجلس هشتم که بودیم خیلی فریاد زدیم که این قطعنامهها علیه ایران مشکل ساز خواهد شد اما بعضیها میگفتند کاغذ پاره است و آنقدر قطعنامه صادر کنند تا فلان و فلان شوند. اگر به داخل کشور بازگردیم میشد پیش از این هم بعضی کارها صورت نگیرد تا این تحریمها انجام نشود. البته عمدهی تحریمها زورمندانه بوده و هست که به ایران تحمیل کردند و رئیس دولت دهم هم اواخر کارش متوجه شده بود که تحریمها اثر دارد.
بذرپاش نیز در ارزیابی از عملکرد سیاست خارجی دولت یازدهم اظهار داشت: سیاست خارجی دولت یازدهم بر مبنای تحریمها رقم خورده بود آن هم تحریمهایی که دوستان این دولت در سال 88 باعث ایجاد آن شده بودند. ما بعد از انقلاب سه نسل تحریم داشتیم یکی داماتو دومی تحریمهای معروف به تحریم جامع ایران و لیبی و سومی همین تحریمهایی که بیشتر آن از سال 88 به بعد صورت گرفت. قطعنامه 1929 در سال 89 و پس از اتفاقات 88 رقم خورد و کسانی که از داخل به خارج رفتند و دریوزگی تحریم کردند تا خواستههای جنبش سبز را مطرح کنند به آن دامن زدند. وگرنه مذاکرات در سال 87 تقریبا به سمت نتیجه گرفتن پیش میرفت. اما طرف مقابل پس از آن که مذاکرات را به بعد از انتخابات 88 موکول کرد و بعد از آن نیز اتفاقاتی که دیدیم آقایان به وجود آوردند کسانی مثل اوباما، صدر اعظم آلمان و چند مقام غربی دیگر گفتند که حکومت ایران مشروعیت ندارد و حتی آنقدر گستاخ شدند که گفتند تا مردم ایران در خیابانها هستند باید کار حکومت را از طریق فشار معیشتی و تحریم یکسره کنیم.
وی معتقد است که بعضی ازاین وطن فروشها مثل مخملباف و دیگران نیز بارها میگفتند که چه نشستهاید که اگر حکومت ایران را تحریم کنید در مقابل خواستههای جنبش سرد تسلیم خواهد شد.
به گفته وی، تحریم علیه یک کشور با یک کاغذ پاره خواندن توسط یک نفر اتفاق نمیافتد. ما پیش از آن 30 سال تحریم بودیم اما این قدری که پس از سال 88 تحریمها اثر گذاشت، در آن 30 سال اثر نداشت و دلیل آن را میتوان عدهای وطنفروش دانست که کلی از اطلاعات کشور را به خارجیها دادند تا سازمان تحریمها شکل بگیرد. چطور آمریکا الان حاضر نیست بخشی از تحریمها را قطع کند چون میداند اگر تحریمها را بردارد، این سازمان تحریمی که شکل گرفته به هم میخورد و برای شکل دادن دوباره آن زمان زیادی لازم است.
وی افزود: اگر مذاکرهکنندگان ما بتوانند همه تحریمها را بردارند، که با شواهد کنونی تقریبا محال است، ما تازه به سال 88 برمیگردیم. عدهای میخواهند فتنه را به دعوای بین احمدینژاد وموسوی تقلیل دهند و میگویند که یکدیگر را ماچ کنید تا تمام بشود و برود. نخیر. فتنه یعنی 230 تا 240 هزار میلیارد تومان که تا الان به زیان ممکلت کار صورت گرفته. فتنه یعنی کاهش رتبهی ایران در اقتصاد بینالملل. در سال 88 فتنهای اتفاق افتاد و یک عده هم ساکت بودند. از جمله کلی از این خوبهای دولتی فعلی. که حالا جلو فریاد میزنند آی دزد که یادشان برود خودشان باعث و بانی فتنه بودند و باعث شدند که تحریمها شکل بگیرد. حالا این که میگویند شخصی گفت تحریمها کاغذ پاره است یا تیم مذاکره کننده در دولت قبلی فقط میرفت تا بیانیه بخواند. در حالی که در آلماتی 2 توافقی بهتر از توافق ژنو 1 در حال شکل گرفتن بود. اما برخی ها نگذاشتند.
این نماینده مجلس گفت: دولت فعلی بر مبنای تحریمی که بسیاری از رفقا و دوستداران خودش باعث و بانی آن شدند آمد و رای گرفت. و گفتند که کشور تحریم است و بر اثر بیعرضگی این طور شده که تحریمها تنها 20 درصد اثر دارد ولی زمانی که خودشان روی کار آمدند گفتندکه تحریمها اثر صددرصدی دارد. آقایان با روشهای تبلیغاتی و این که سانتریفیوژها باید بچرخند و چرخ زندگی مردم هم باید بچرخد، رای گرفتند و ته مذاکراتشان به توافق ژنو 1 رسید که با همان هم میخواهند سیاست داخلی را تنظیم کنند و در انتخاباتهای بعدی هم استفاده آن را ببرند. حالا کاسب تحریم ماییم یا رفقایی که از تحریم استفاده کردند و با شرطیکردن جامعه نسبت به تحریمها رای گرفتند و گفتند گلستان میسازیم.
ادامه دارد
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است