خبرنگارها صحبت‌هایم را تحریف کردند

می‌گوید چیزهایی بپرسید که به درد مردم بخورد این سوال شما به چه درد مردم می‌خورد؟ می‌گویم آن زمان برداشت‌های مختلفی از صحبت‌های شما شد. می‌خواهم قضیه شفاف شود و نظر قطعی‌تان را بدانم.

حرف‌هایی که این‌بار از زبان سردار می‌شنویم؛ چیز دیگری‌ست با چرخشی صد و هشتاد درجه نسبت به آن چه از او نقل می‌شد. از این می‌گوید که با تفکیک جنسیتی و دیوارکشی مخالف است و همه زنانی را که در جامعه از مشکلات و آسیب‌های اجتماعی رنج می‌برند؛ عضوی از خانواده خودش می‌داند. او از خبررسانی بدرسانه‌ها که سخنان او را تحریف می‌کنند؛ گله‌مند است و حتی معتقد است این اطلاع‌رسانی بد بود که سبب شد بحث اسیدپاشی این همه پررنگ شود درحالیکه اسیدپاشی پدیده‌ای معمولی بود؛ یک شیوه مجرمانه برای انتقام‌گیری.

انعکاس نظرات مرتضی طلایی پیرامون بحث تفکیکی جنسیتی در رسانه‌ها حاکی از این است که او یکی از موافقان تام و تمام این طرح بوده و در جلسات و نشست‌های خبری که پس از مطرح شدن این طرح برگزار شد؛ هم بر صحبت‌های خود تاکید کرده است. در این گفتگو که بدون وساطت صفحات مونیتور و روزنامه انجام گرفت؛ یکبار دیگر نظرش را درمورد طرح تفکیک جنسیتی پرسیدیم. سوال‌های دیگری هم در این گفت و گو مطرح شد که ما را به سمت عملکرد رسانه‌ها هدایت کرد.

مدتی پیش بحثی که ازسوی قالیباف تحت عنوان تفکیک جنسیتی مطرح شد و خود شما هم به حمایت از این طرح، سخنانی را در جلساتی ایراد کردید که بسیار جنجال برانگیز شد. تعداد زیادی از کارمندان و افرادی که در نهادهای دولتی و رسمی می‌کنند و با حوزه‌های کاری شما هم مرتبط هستند، زنان هستند و به نظر می‌رسد جدا کردن زنان از مردان کار ساده‌ای نباشد.

ما به هیچ وجه تفکیک جنسیتی را قبول نداریم. به این دلیل که اسلام، به تفکیک جنسیتی قائل نیست. ما به حفظ حریم‌های مرد و زن قائلیم و معتقیدیم جامعه را باید به شیوه‌ای مدیریت کنیم که حریم‌ها رعایت شده و حرمت‌ها حفظ شوند. تاکید می‌کنم که ما به تفکیک و دیوارکشی قائل نیستیم.

بعداز صحبت‌های شهردار تهران و حمایت شما از مواضع ایشان، صحبت‌هایی از شما نقل شده بود با این جملات که: "از خانمم سوال کردم خانم، من می‌‌خواهم بروم سر کار جایی که سه تا خانم هستند. ازاین سه‌ تاخانم دو تایشان هم مطلقه هستند. من می‌خواهم با اینها کار کنم. شما راضی هستی؟ گفت: قلم پایت را می‌شکنم اگر این کاررا بکنی".

آن دوستان صحبت مرا تحریف کردند و با آن برخورد گزینشی انجام دادند. بعد هم من از آن سایت شکایت کردم و دستور توقیف سایت هم صادر شد اما با این حال گذشت کردم به این دلیل که دوست ندارم به بچه‌های رسانه و رسانه‌ای‌ها به خاطر صحبت‌های من برخورد شود. شما گاهی اوقات صحبتی می‌کنید که یک متن دارد و یک حاشیه. گاهی اوقات شما برای تفهیم مخاطب خود از مثال‌هایی هم استفاده می‌کنید: امانت‌دار مردم نباید حاشیه را بردارد متن کند و متن را کنار بگذارد. آن هم متن صحبت کسی که در طول تاریخ خدمت خود در پلیس تهران نگاهش نسبت به جامعه زنان نگاه مشخصی است، خدماتش به جامعه زنان مشخص است. آن وقت کسی با این پیشینه بیاید و دنبال دفاع از تفکیک جنسیتی باشد! مشخص است که اینها بیشتر برای جذب بییننده و بازدیدکننده از رسانه است.

با این شرایط برنامه‌های شما برای زنان و مشکلاتشان چیست؟ رسیدگی به امور زنان شهر، ابعاد وسیعی از زنانی را شامل می‌شود که به توجه جدی و مستمر نیاز دارند؛ از زنان سرپرست خانوار و بی‌سرپرست و بدسرپرست گرفته تا زنانی که در معرض آسیب‌های اجتماعی قرار گرفته‌اند.

من خواهر و خانمی را که بنا به شرایط زندگی کنونی باید خودش زندگی خودش را اداره کند؛ جزئی از خانوداه خودم می‌بینم و بینی و بین‌الله هیچ تفاوتی میان آنها و اعضای خانواده خودم قائل نیستم. دغدغه من این است که این بخش از جامعه نباید به خاطر معیشت و زندگی اش دچار زحمت شود: همه زنان جامعه ما فارغ از شرایطی که درون آن قرار دارند به عنوان عضوی از این جامعه دارای جایگاه و شخصیت حقیقی و حقوقی خود هستند. نگاه قشری به جامعه و تفکیک آن از اجحاف‌هایی است که به زنان ما می‌شود. من همه این زنان را عضوی از خانواده خودم می‌دانم و اگر حرفی زدم بیانگر دغدغه‌های من برای رفع مشکلات آنها بوده و نه چیز دیگری.

من برای همه آنها احترام قائل هستم. همه آنها را انسان‌های باشخصیت، عزیز و بزرگواری می‌دانم که به عنوان وظیفه خودم هر کاری که بتوانند در بهبود شرایط آنها موثر باشد با جان و دل انجام می‌دهم.

این توجه شما زنان معتاد، کارتن خواب و... را هم شامل می شود؟

حتی همان‌ها. هیچ فرقی نمی‌کند. یک خانمی هم ممکن است معتاد باشد و... او هم یک انسان است؛ شرایط زمانه او را به این گرفتاری‌ها کشانده. ما باید دست او را بگیریم کمکش کنیم و از این شرایط نجاتش دهیم؛ این است نگاه و باور ما.

یکی از موارد اخیر تجاوز به حقوق زنان و آزادی آنها بحث اسیدپاشیهای اخیر بود. دیدگاه شما در این خصوص چیست؟

در این بحث من نگاه خودم را عرض می‌کنم: متاسفانه در جامعه ما به دلیل عدم اطلاع‌رسانی به موقع و درست و صحیح برخی از مسائل ناگهان مثل بمب صوتی می‌ترکد و جامعه را تحت تاثیر خودش قرار می‌دهد درحالیکه این مسئله در جای خودش اهمیت دارد اما نه به این شکلی که مطرح می‌شود. اگر من بخواهم آماری به شما بگویم با بررسی که در کشور انگلستان انجام شد در سال میلادی گذشته 140 مورد اسیدپاشی رخ داده اما هیچکسی هیچ خبری از آن ندارد. اما در جامعه ما سه مورد اسیدپاشی در یک شهر تا این حد التهاب ایجاد می‌کند. چرا این اتفاق می‌افتد؟ در جامعه ما به فرض مثال تیراندازی هم وجود دارد؛ کسانی که استفاده غیرمجاز از اسلحه می‌کنند؛ عموما این افراد چه کسانی هستند؟ افراد مجرمی که برای ارتکاب جرم از اسلحه استفاده می‌کنند. از سوی دیگر ما چاقوکشی هم در سطح شهر داریم؛ افراد چاقوکش افرادی هستند که در تسویه حساب‌های شخصی و قدرت‌نمایی شان از چاقو استفاده می‌کنند برای اینکه قدرت خود را در محل به دیگران نشان دهند. اسیدپاشی هم یکی از شیوه‌های مجرمانه‌ای‌ست که در سالیان اخیر در انتقام‌گیری از افراد از آن استفاده می‌شود. پشت این عمل روحیه و نگاه انتقام‌گیرانه وجود دارد. وقتی این افراد بازداشت شدند، محاکمه شده و اظهاراتشان منتشر می‌شود و ما مجازاتشان را هم خواهیم دید. بنابراین افکار انتقام‌جویانه به بروز چنین اعمالی منجر می‌شوند ضمن اینکه ارتکاب این عمل حتی در حد کمی قبیح است و قابل قبول نیست اما در یک جامعه چنین پدیده‌هایی وجود دارد که شیوه برخورد با آن مهم است که ما با این جرایم چگونه برخورد کنیم که فضای جامعه ملتهب نشود، آرامش مردم به هم نخورد و نگرانی به مردم منتقل نشود. این جاست که اطلاع‌رسانی به هنگام، صحیح، سخن سنجیده و حساب شده می‌تواند آرام بخش افکار عمومی باشد.

هر چند صحبت‌های سردار طلایی- که او تاکید می‌کند تحریف شده هستند- موجی از ناامیدی را در جامعه به وجود آورد به این دلیل که دیدگاه یک مقام مسئول(نایب رئیس شورای اسلامی شهر تهران) حول یک موضوع خاص تا حدی می‌تواند بیانگر سیاستگذاری‌های یک جامعه نسبت به آن موضوع باشد اما قائل شدن او به حقوق زنان؛ کورسوی امیدی است که می‌تواند شرایط اجتماعی آزاردهنده را برای زنان به ویژه آنها که درمعرض آسیب‌های جبران ناپذیر اجتماعی قرار گرفته‌اند تعدیل کرده تا ما نگران این موضوع نباشیم که زنان شهرمان فراموش شده‌اند.

گفتگو: آساره کیانی