بیماری ویروسی ابولا

بیماری ویروسی ابولا (به انگلیسی: Ebola virus disease) یا تب هموراژیک ابولا (به انگلیسی: Ebola hemorrhagic fever) نوعی بیماری انسانی است که از ویروس ابولا ناشی می‌شود. نام ویروس این بیماری از یکی از رودخانه‌های کشور زئیر، که امروزه جمهوری دموکراتیک کنگو نام دارد، گرفته شده. این بیماری برای اولین بار در کشور کنگو دیده شد. نشانه‌های این بیماری معمولاً دو روز تا سه هفته بعد از تماس با ویروس و به صورت تب، گلودرد، دردهای ماهیچه‌ای و سردرد ظاهر می‌شوند. معمولاً حالت تهوع، استفراغ و اسهال و همچنین کاهش عملکرد کبد و کلیه‌ها به دنبال این موارد می‌آیند. در این زمان، مبتلایان دچار خونریزی می‌شوند.
عامل این بیماری و راه تشخیص آن
این ویروس از طریق تماس با خون یا مایعات بدن حیوان آلوده منتقل می‌شود (که معمولاً شامل میمون‌ها و یا خفاش‌های میوه‌خوار هستند). انتقال بیماری از طریق هوا هنوز در محیط طبیعی به ثبت نرسیده است. دانشمندان بر این باورند که خفاش‌های میوه‌خوار بدون این که مبتلا به این بیماری شوند، می‌توانند ویروس آن را با خود حمل کنند و انتقال دهند. بازماندگان مذکر تقریباً تا دو ماه این بیماری را از طریق مایع منی انتقال می‌دهند. برای تشخیص این بیماری، معمولاً ابتدا بیماری‌های دیگر با نشانه‌های مشابه، همچون مالاریا،وبا و دیگر انواع تب‌های هموراژیک ویروسی از دایرهٔ تشخیص مستثنی و حذف می‌شوند. پزشکان برای تأیید تشخیص بیماری نمونه‌های خونی را برای یافتن پادتن‌ها و RNA ویروس و یا خودِ آن آزمایش می‌کنند.
پیشگیری
پیشگیری از این بیماری با کاهش گسترش آن از طریق میمون‌ها و خوک‌های آلوده به انسان صورت می‌گیرد. این کار را می‌توان با بررسی و معاینهٔ حیوانات برای یافتن موارد آلودگی انجام داد و در صورت شناسایی آنها را کُشت و جسدشان را نابود کرد. پختن گوشت به اندازهٔ مناسب و پوشیدن لباس‌های محافظتی هنگام تماس با گوشت نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد و همچنین هنگام حضور در اطراف شخص مبتلا به این بیماری می‌توان لباس‌های محافظتی پوشید و بعد دست‌ها را شست. نمونهٔ مایعات و بافت‌های بدن افراد مبتلا به این بیماری بایستی با احتیاط ویژه حمل شود.
درمان، بهبودی و همه‌گیری شناسی
هیچ درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد؛ می‌توان برای کمک به افراد مبتلا به آن از آب‌درمانی خوراکی (نوشاندن آب‌های محتوی قند و نمک) یا مایعات وریدی استفاده کرد. این بیماری نرخ مرگ و میر بالایی دارد: اغلب باعث مرگ بین ۵۰ تا ۹۰ درصد مبتلایان می‌شود. از ۴ گونه ویروسی ابولا یک گونه تنها به یک ابتلای بدون علامت منجر می‌شود و به مرگ نیز منتهی نخواهد شد. بیماری ویروسی ابولا اولین بار در سودان و جمهوری دموکراتیک کنگو شناسایی شد. این بیماری معمولاً در مناطق گرمسیری کشورهای جنوب صحرای آفریقا شیوع پیدا می‌کند.
از سال ۱۹۷۶ (که اولین مورد این بیماری شناسایی گردید)، تا سال ۲۰۱۳ کمتر از ۱۰۰۰ نفر در سال مبتلا شده‌اند. بزرگ‌ترین مورد شیوع این بیماری تاکنون مربوط به شیوع آن در غرب آفریقا در سال ۲۰۱۴ است که تاکنون ادامه داشته و مردم کشورهای گینه،سیرالئون،لیبریا و احتمالاً نیجریه به این بیماری مبتلا شده‌اند. تا ماه آگوست سال ۲۰۱۴ بیش از ۱۶۰۰ مورد ابتلا به این بیماری شناسایی شده است. تلاش‌ها برای تهیه کردن واکسن این بیماری ادامه دارد، اگرچه تاکنون هیچ واکسنی برای آن تهیه نشده است.
نشانه‌ها
علائم این بیماری شامل تب، اسهال شدید و استفراغ می‌باشد. بیمار ممکن است دچار خونریزی شود.
اولین و مهمترین علامت ابولا، همان تب بالای ۳۸٫۶ درجه می‌باشدکه‌متعاقب آن، فرد مبتلا به «سردرد شدید»، «دردهای عضلانی»، «ضعف شدید»، «اسهال»، «تهوع»، «درد شکم بخصوص در ناحیه معده»، «بی اشتهایی» می‌شود و در موارد شدید و پیشرفتهٔ آن، مبتلا به خونریزی گوارشی و پوستی نیز می‌گردد.
درمان
هیچ درمانی تا کنون (۲۰۱۴) برای بیماری ویروسی ابولا وجود ندارد. مراقبت‌های این بیماری شامل حفظ وضعیت طبیعی بدن، جلوگیری و تامین مایعات بدن، مقابله با کم آبی، مصرف داروهای ضد انعقاد خون در اوایل عفونت و جلوگیری از خونریزی، کلینیک درد، استفاده از آنتی بیوتیک و داروی ضد قارچ و کنترل سطح اکسیژن بدن و درمان عفونت‌های ثانویه.
نخستین درمان ابولا
یک پزشک کوبایی که به بیماری ابولا مبتلا شده بود در کلینیک دانشگاه ژنو درمان شده و اجازه یافته نزد خانواده خود بازگردد. شیوه مداوای این پزشک همزمان آزمایشی برای یافتن راه معالجه بیماری ابولا بود.
فلیکس بائز پزشکی ۴۳ ساله است که همراه با ۲۵۵ پزشک و پرستار کوبایی دیگر عازم غرب آفریقا شده بود تا از بیماران مبتلا به ابولا مراقبت کند.
پس از آنکه این پزشک خود مبتلا به ابولا شد او را به کلینیک ژنو منتقل کردند و با داروی ZMab که در کانادا ساخته شده و هنوز در مرحله آزمایش است تحت درمان قرار دادند. این دارو با ZMapp هم‌خانواده است که با آن چند بیمار مبتلا به ابولا در آمریکا تحت معالجه قرار گرفته‌اند.
به گفته یک پزشک مسئول کلینیک ژنو، حال بیمار کوبایی پس از دو روز استفاده از داروی یاد شده بهتر شده بود. همزمان یک پزشک ایتالیایی که با ویروس خطرناک ابولا در شهر رم در حال مبارزه بود نیز، با همین دارو تحت معالجه بود.
سخنگوی کلینیک ژنو گفت که به فلیکس بائز نه تنها ZMab بلکه دارویی ضدسرماخوردگی به نام Favipiravir داده می‌شد که یک شرکت دارویی ژاپنی تولید کرده و هنوز در مرحله آزمایش است. سازمان بهداشت جهانی این دارو را در لیست داروهایی قرار داده که ممکن است بتوان با آن ابولا را درمان کرد.
بائز که در سیرالئون مبتلا به ابولا شده بود به درخواست سازمان جهانی بهداشت به ژنو انتقال یافته بود. دفتر مرکزی این سازمان نیز در شهر ژنو است.
مبارزان ابولا از قاره سیاه تا روی جلد تایم
بیماری ابولا با همه قربانیان وخبرهای جورو واجور درباره علت شیوع و داروهایی که موثر هستند و نیستند از  دید مجله تایم مهم ترین خبر سال 2014 بود.
چرا که پزشکان، پرستاران، محققان و داوطلبانی که به مناطق درگیر ویروس مهلک ابولا رفتند و در تلاش‌اند تا مانع گسترش بیشتر بیماری و درمان مبتلایان شوند، چهره‌ سال ۲۰۱۴ مجله‌ی "تایم" شدند. تایم آن‌ها را "قلب قهرمان سال" نامید.
چهارشنبه (۱۰ دسامبر) "چهره‌ی سال ۲۰۱۴" مجله‌ی تایم معرفی شد.
همه‌ی آن‌ها که به جنگ ویروس مهلک ابولا و اپیدمی این بیماری مرگ‌آفرین رفتند، به عنوان "چهره‌ سال ۲۰۱۴" انتخاب شدند.
به گزارش دویچه وله "تایم" تاکید می‌کند که همه‌ی پزشکان، پرستاران، محققان و داوطلبان که حاضر شدند با آگاهی به خطر ابتلا به این ویروس کشنده به مناطق درگیر اپیدمی ابولا روند و با گسترش هرچه بیشتر آن مقابله کنند و برای نجات جان مبتلایان بکوشند، چهره‌ ماندگار سال‌اند.
نانسی گیبز، سردبیر "تایم"، در مقاله‌ای که درباره‌ی چرایی این انتخاب نوشت، افرادی را که به کمک مبتلایان به ابولا رفتند "قلب قهرمان" سال نامید.
او در یادداشت خود با تاکید بر این‌که تقریبا همه‌ی دولت‌ها و کشورها و نهادهای بین‌المللی متولی در مبارزه با اپیدمی ترسناک ابولا در سال ۲۰۱۴ ناموفق بودند، پرستاران و پزشکان و داوطلبانی را که به جای دست روی دست گذاشتن، عازم مناطق درگیر ویروس شدند، ستایش کرد.
تصویر زیر آخرین وضعیت ابولا در آفریقا را نشان می دهد.

دویچه وله
ویکی پدیا
یورو نیوز