سه قطره خون بر تن دانشگاه تهران

61 پاییز گذشته است از آن روزهای هول و هراس که شبانه جنازه‌هایی آوردند تا بی‌صدا در محوطه آرامگاه قدیمی شهر دفن کنند. غیر از چند مأمور شهربانی و تعدادی از مسئولان آرامگاه کسی نباید از این موضوع باخبر می‌شد. گورها با عجله پشت امامزاده عبدالله کنده ‌و دانشجویان در آن دفن شدند.

امامزاده عبدالله شهر ری پیش از این، محل دفن آدم‌های معمولی بود، اما حوادث 16 آذر سال 1332 و دفن سه دانشجوی شهید در آن، سال‌ها بعد وجهه‌ای سیاسی به این آرامگاه داد.

از چنارهای قد کشیده آن روزها، تنها چند درختی باقی مانده که تو را هدایت می‌کنند به مقابل شبستان. تمام ظواهر قدمت و کهنگی در گوشه گوشه‌اش پیداست. به همان سبک و سیاق معمول اغلب آرامگاه‌های ایرانی ساخته شده؛ بقعه یا امام‌زاده‌ای در میان و دورتادور سنگ قبرهای چیده شده در کنار هم، اغلب شکسته و سائیده شده و برخی نام‌ها به کلی پاک شده‌اند.