بیست‌وپنجم محرم، سالروز شهادت صاحب صحیفه سجادیه

یک استاد حوزه و دانشگاه گفت: به احتمال قوی‌، شهادت امام زین‌العابدین(ع) بیست‌وپنجم ماه محرم است و شیخ مفید بر روی این سند تکیه بیشتری کرده‌ است.

سید‌ابراهیم لواسانی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان به مناسبت بیست و پنجم محرم، سالروز شهادت امام زین‌العابدین(ع) ضمن بیان این مطلب اظهار کرد: بعضی شهادت امام سجاد(ع) را دوازدهم، هجدهم و بعضی نیز بیست‌وپنجم محرم می‌دانند. اما افرادی مانند شیخ مفید و علامه مجلسی احتمال قوی‌تری داده‌اند که شهادت این حضرت بیست‌وپنجم محرم است و با این حال دو تاریخ دیگر را نیز تکریم می‌کنیم.

وی ادامه داد: بعد از شهادت آن حضرت، مردم دیگر از آن همه اسرار و معارف بی‌بهره ماندند اما ایشان مانند خورشید پشت ابر باز هم روشنایی و نور خود را بر مردم عرضه داشتند.

لواسانی خاطرنشان کرد: روزی در مسجد‌الحرام مردم در حال طواف و بوسیدن حجرالاسود بودند. در این حال هشام‌بن عبدالملک و همراهیانش وارد مسجد می‌شوند و اراده می‌کنند که حجرالاسود را ببوسد اما از شدت ازدحام، مردم به او اجازه نمی‌دهند.

این استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: هشام با آن شخصیت و مقام خود، در این لحظه می‌بیند جوانی آراسته و زیبا از جلوی حجرالاسود رد می‌شود و جمعیت همگی کنار می‎رود و آن جوان که همان امام‌ زین‌العابدین(ع) هستند جلو می‌روند و حجرالاسود را می‌بوسند.

وی تصریح کرد: در همین زمان هشام با حالت اکراه می‌گوید: « این دیگر کیست؟» و افرادی که در آنجا حاضر بودند به او می‌گویند: « این حضرت(ع)، بزرگ خاندان بنی هاشم و فرزند امام‌حسین(ع) هستند.»

لواسانی گفت: همچنین اشعاری در این خصوص سرودند که « آیا تو ایشان را نمی‌شناسی؟ ایشان همان کسی است که جای پای وی را حرم خدا می‌شناسد، او از بهترین انسان‌ها و پسر فاطمه(س) است که همیشه سرشان از شدت حیا پایین است و... »

این استاد حوزه و دانشگاه افزود: در کتاب جنات‌الخلود آمده که هشام با دیدن این صحنه بغض و کینه امام را به دل گرفت و دستور داد که امام(ع) را با زهر مسموم کنند و به شهادت برسانند.

وی در ادامه گفت: امام زین‌العابدین(ع) اسرار امامت را در اختیار فرزندشان، امام محمد‌باقر(ع) قرار دادند و نیز صندوقی به ایشان دادند و فرمودند: « در این صندوق، دینار و درهم نیست» و درون آن صندوق وسایل شخصی مانند کتب و اسلحه متعلق به پیامبر(ص) بود که ایشان به فرزندشان سپردند.

لواسانی گفت: چندی از نویسنده‌های اهل تسنن می‌گویند: « زمانی که آن حضرت از دنیا رفتند، فرزند ایشان و افرادی که ایشان را غسل می‌دانند، بر روی بدن این امام(ع) آثار کبودی دیدند و این کبودی‌ها نشان از این بوده که امام‌سجاد(ع) شب‌ها کیسه‌ای را بر روی دوش خود حاوی مواد‌غذایی، آب و خرما، برای فقرا حمل می‌کردند و دوش آن حضرت(ع) مانند زانوی شتر پینه بسته بود.»

این استاد حوزه و دانشگاه اظهار کرد: همچنین آمده‌ است، زمانی که آن حضرت از دنیا رفتند شتر آن حضرت به قبرستان بقیع می‌رود و گردن خود را به قبر مبارک آن حضرت می‌زده و اشک از چشمان او جاری می‌شده. این جریان چندبار تکرار شده که بالاخره در همان‌جا از دنیا می‌رود و امام‌ محمد‌باقر(ع) او را در همان قبرستان بقیع دفن می‌کنند.

وی افزود: امام زین‌العابدین(ع) از خود احادیث بسیاری برجای گذاشته‌اند که اثر جاودانه ایشان همان صحیفه سجادیه است که شامل دعاهایی است که امام(ع) در زمان خود انجام داده‌اند.

لواسانی خاطرنشان کرد: این کتاب که بعد از قرآن و نهج‌البلاغه بهترین کتاب است را خواهر قرآن می‌نامند.

وی اضافه کرد: صحیفه سجادیه تنها دعا نیست، بلکه شامل حقایق توحیدی از تمامی آفرینش و ولایت، همچنین دربرگیرنده بسیاری از دستورات و برنامه‌هایی است که بشر باید انجام دهد.

این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: اموری که مربوط به جامعه است و تحت عنوان دعا به‌گونه‌ای عالی بیان شده‌ است. درخصوص اجتماع، خود و دیگران مرتبط با حق است و جلوه‎ای از حق را می‌بینند.

وی تصریح کرد: در خصوص امام(ع) افراد گوناگونی نظر داده‌اند، حتی افرادی که مخالف ایشان بودند و در خصوص ایشان می‌گویند: « ایشان از بزرگ‌ترین تابعین رسول‌ خدا(ص) و از علمای بزرگ و باتقوا بود، آن حضرت از بزرگ‌ترین اشخاص بنی‌هاشم است.» و همچنین « هیچ‌کس با تقوا، برتر و فقیه‌تر از علی‌بن‌حسین(ع) ندیدم.»

انتهای پیام