مشارکت اندک در انتخابات آمریکا و زیر سئوال رفتن اصل دموکراسی

انتخابات میان‌ دوره‌ای کنگره آمریکا در چهارم نوامبر با مشارکت مردمی بسیار پایین برگزار شد. این روند به ضرر رئیس‌جمهوری دموکرات آمریکا تمام شد چرا که در حالی که هنوز دو سال از دوران ریاست جمهوری‌ وی باقی مانده است، کنترل سنا علاوه بر مجلس نمایندگان آمریکا از دست دموکرات‌ها خارج شد و به چنگ جمهوری‌خواهان افتاد. از این پس زندگی دیگر چندان برای اوباما آسان نخواهد بود و در بهترین سناریوی ممکن، نفوذ وی به شدت کاهش می‌یابد و جنگ بر سر جانشینی‌اش بالا می‌گیرد.

از دیگر سو مشارکت پایین مردم آمریکا در انتخابات را باید زیر سئوال رفتن اصل دموکراسی و غالب شدن نظر تنها عده معدودی (در حدود یک سوم واجدان شرایط) تعبیر کرد که تبعا مواضع و سیاست‌های دولت و سنای آمریکا را بدون پشتوانه مردمی می‌کند.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه آمریکایی «کورییر ژورنال» در سر مقاله خود درخصوص انتخابات میان‌ دوره‌ای کنگره آمریکا در چهارم نوامبر و مشارکت اندک مردمی در آن نوشته است: «چهارشنبه هفته گذشته، روزی که مردم آمریکا با نتایج انتخابات میان دوره‌ای روز سه‌شنبه از خواب بیدار شدند، همچنین روزی بود که اهمیت تاریخی زیادی برای ایالات متحده آمریکا داشت.

در پنجم نوامبر سال 1872 بود که سوزان بی. آنتونی، از فعالان مدافع رای‌گیری در روز انتخابات رای خود را در روچستر نیویورک در حالی به صندوق انداخت و تاریخ‌ساز شد که زنان هیچ حق قانونی برای رای دادن نداشتند. این نافرمانی منجر به دستگیری وی شد.

در تاریخ آمریکا که پیش برویم، به دهه 1960 می‌رسیم و با موجی از جنبش حقوق مدنی مواجه می‌شویم که در جریان آن کنگره آمریکا قانون حق رای را تصویب کرد و در 1965 لیندون جانسون، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا آن را به امضا رساند. معنای قانون حق رای، از بین بردن تبعیض نژادی علیه رای‌دهندگان و حذف بسیاری از موانعی بود که مردم رنگین‌پوست را محروم می‌کرد.

حال انتخابات میان‌ دوره‌ای هفته گذشته کنگره را در نظر بگیرید که به نحو شرم‌آوری مشارکت مردمی در سراسر کشور پایین بود و تنها 36 درصد از رای‌دهندگان ثبت شده به خود زحمت دادند تا به پای صندوق‌های رای بیایند.

در ایالت کنتاکی در شرق آمریکا که یکی از داغ‌ترین رقابت‌ها را در کل کشور شاهد بود و سناتور جمهوری‌خواه میچ مک‌کانل به مصاف رقیب دموکرات خود آلیسون لاندرگان گرایمز رفت، ما بهتر عمل کردیم اما نه چندان زیاد.

پس از پایان انتخابات رادیو کنتاکی اعلام کرد، تنها 46 درصد از رای‌دهندگان در این ایالت به پای صندوق‌های رای رفتند؛ در بخش جفرسون تنها 47 درصد مردم به پای صندوق‌ها رفتند که بسیار کمتر از 65 درصد پیش‌بینی شده بود و همین امر در رقابت بر سر سنا و بسیاری از رقابت‌های محلی، سود زیادی را عاید جمهوری‌خواهان کرد.

باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا پس از انتخابات با تاسف به مشارکت ملی پایین مردم اشاره کرد و گفت که این روند به ضرر حزب دموکراتش ختم خواهد شد.

وی گفت: خب به هر کسی که در این انتخابات رای داد، می‌گویم که صدای شما را شنیدم. به آن دو سوم از رای‌دهندگانی که تصمیم گرفتند در روند انتخابات مشارکت نکنند نیز می‌گویم که صدای شما را هم شنیدم.

اما رئیس‌جمهوری آمریکا از 64 درصد از رای‌دهندگانی که زحمت نکشیدند تا بیایند و رای بدهند، چه چیزی شنیده است؟ سرخوردگی؟ خستگی از تبلیغات کارزار انتخاباتی؟ بی‌تفاوتی؟ مشغولیت زیاد؟

هیچ کدام از این‌ها بهانه قانع‌ کننده‌ای برای عدم مشارکت در حقی که آمریکایی‌ها برای آن جنگیده‌اند، نمی‌شود؛ حقی که بسیاری از مردم سراسر جهان با نومیدی همچنان به دنبال آن هستند.

ما به عنوان یک ملت عاشق این هستیم که شکایت کنیم. ما از دولتمان، مالیات‌ها، مدارس، ترافیک و هزینه‌های زندگی شکایت می‌کنیم. با این حال، تعداد اندکی از ما تمایل دارد تا گام بیشتری را برای رای دادن بردارد و بر روی مسائلی که ما از آن‌ها شکایت داریم، تاثیر بگذارد. بنابراین در اینجا چالشی برای جامعه وجود دارد؛ مدارس، کلیساها، احزاب سیاسی، باشگاه‌های اجتماعی، دوستان و همسایگان.

باید برای تاکید بر اهمیت رای‌ دادن تلاش بیشتری انجام دهیم. باید سعی کنیم تا از طریق راه‌های خلاقانه‌تری با جوانان ارتباط برقرار کنیم و آن‌ها را برای شرکت در انتخابات هیجان‌زده کنیم. ما باید کمک آن‌ها را بطلبیم چرا که آنها بهتر می‌دانند که چطور باید با همسالان خودشان تعامل داشته باشند.

این گام را باید پیش از انتخابات آتی برداریم و ترجیحا باید اقدام ما به موقع باشد تا مردم بتوانند پیش از آن در روند رای‌گیری ثبت‌نام کنند. ما حتی نتوانستیم نیمی از رای‌دهندگان در ایالت کنتاکی را در انتخابات چهارم نوامبر به پای صندوق‌های رای بیاوریم. سال آتی باید عملکرد بهتری داشته باشیم.»

انتهای پیام