اهمیت بندر چابهار در استراتژی جهانی هند

بندر تحت اداره هند در چابهار ایران دروازه ای را به روی افغانستان و آسیای مرکزی می‌گشاید که گویای اهمیت استراتژیک آن برای هندی‌هاست.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، هفته گذشته هیات دولت هند چارچوب مشارکت این کشور در توسعه بندر چابهار ایران با سرمایه گذاری 85.21 میلیون دلار را تصویب و زمینه را برای دو بندر بزرگ دولتی برای انجام نخستین سرمایه گذاری مشترک در خارج از کشور فراهم کرد.

طبق طرح‌های برنامه ریزی شده، بندر جواهر لعل نهرو تراست و بندر کاندلا یک شرکت مشترک را تشکیل خواهند داد تا دو اسکله ای که در فاز نخست پروژه بندر چابهار به طور کامل ساخته شده اند را به مدت 10 سال اجاره کنند و این اجاره با توافق‌های دو جانبه قابل تمدید خواهد بود.

بر اساس گزارش لایومینت، این شرکت هندی پولش را برای تجهیز این دو اسکله که یکی ترمینال کانتینری و دیگری ترمینال باری چندمنظوره خواهد بود، تا یک سال آینده سرمایه گذاری خواهد کرد.

طرف هندی مالکیت این تجهیزات را که بواسطه این سرمایه گذاری فراهم می‌شوند بدون پرداختی هیچ پولی در پایان مدت 10 سال به سازمان بنادر و دریایی ایران واگذار خواهد کرد.

بر اساس این گزارش، دو طرف هندی و ایرانی می‌توانند برای مشارکت در ساخت، تجهیز و اداره ترمینال‌ها در فاز دوم توسعه بندر چابهار بر مبنای ساخت، اداره و انتقال مذاکره کنند که مشروط به عملکرد رضایت بخش طرف هندی در فاز اول خواهد بود.

همچنین طرف ایرانی شرایط منطقه آزاد تجاری و تسهیلات را در این بندر فراهم خواهد کرد.

هند تصمیم گرفته در بندر در حال توسعه چابهار سرمایه گذاری کند زیرا از نظر استراتژیکی و اقتصادی برای صادراتش به کشور محصور در خشکی افغانستان حائز اهمیت است.

این کشور یک دهه است که برای دسترسی راحت‌تر به افغانستان به بندر چابهار ایران چشم دوخته است. ایران، هند و افغانستان یک توافقنامه برای تعرفه‌های اندک کالاهای جابجا شده از طریق بندر چابهار دارند که یک منطقه آزاد تجاری و صنعتی در نزدیکی آن وجود دارد.

بندر چابهار با توجه به روابط تیره ای که هند با پاکستان دارد، مسیر جایگزینی برای دسترسی به افغانستان و آسیای مرکزی سرشار از منابع غنی است.

چابهار همچینن از بندرعباس به هند نزدیک‌تر است و در فاصله 72 کیلومتری بندر گوادار قرار دارد. حضور هند در بندر چابهار که به راحتی از سواحل غربی هند قابل دسترسی است به این کشور یک مسیر دسترسی دریایی-زمینی به افغانستان از طریق مرزهای شرقی ایران می‌دهد.

هند با استفاده از شبکه راه‌های ایران که بندر چابهار را به زرنج افغانستان به فاصله 883 کیلومتری از این بندر متصل می‌کنند می‌تواند از جاده زرنج دلارام که در سال 2009 توسط خود هند ساخته شد به بزرگراه گارلند متصل شود و از آنجا به شهرهای بزرگ از جمله هرات، قندهار، کابل و مزارشریف دسترسی پیدا کند.

بنادر دولتی هند در سطح جهانی به دنبال فرصت‌های سرمایه گذاری خارجی برای تحکیم راه‌های بازرگانی میان مناطق دریایی و ایجاد بار برای بنادر خودشان هستند. این استراتژی بر مبنای این فرض است که بار بیشتر به معنای حضور کشتی‌های بیشتر در بنادر و اشتغال بیشتر برای مردم خواهد بود.

ثانیا به معنای داشتن کنترل استراتژیک بر مواد خام است.

گروه‌های تجاری خصوصی هند مانند آدانی در راستای سرمایه گذاری در معادن زغال سنگ و زیرساخت مربوطه در این کشور، پیش از این اقدام به خرید دارایی‌های بندر عمدتا در استرالیا کرده اند.

بنادر کاندلا و جواهر لعل نهرو نقدینگی کافی دارند که می‌تواند برای توسعه دارایی‌های این بنادر در خارج و تقویت کسب و کار آنها مورد استفاده قرار بگیرد.

وزارت کشتیرانی هند نیز مدت‌ها ایده تشکیل یک شرکت برای انجام سرمایه گذاری‌های خارجی از سوی بنادر دولتی در مناطق استراتژیک را مطرح کرده بود.

انتهای پیام