آب پرور: سریال «زخم» را پلیسی نمی‌دانم

«مسعود آب پرور» کارگردان مجموعه تلویزیونی «زخم» در نشست نقد و بررسی این سریال که شب گذشته دوشنبه ۲۸ مهرماه در قالب شصت و هفتمین برنامه خانه فیلم فرهنگسرای فردوس برگزار شد، گفت: سریال زخم پلیسی صرف نیست بلکه به ژانر ملودرام اجتماعی تعلق داردکه به زخم‌ها و دردهای اجتماعی می‌پردازد.

به گزارش ایلنا؛ در این نشست؛ مسعود آب پرور(کارگردان)، محسن علی‌اکبری(تهیه‌کننده) و فقیهه سلطانی(بازیگر) حضور داشتند.

آب پرور  اظهار داشت: بیش از اینکه خودم این کار را انتخاب کرده باشم، کار بود که من را انتخاب کرد، فیلم نامه سریال زخم از ۲ سال گذشته نوشته شده بود و با اصلاحات مورد نظر ما آماده برای ساخت شد.

وی افزود: در این مجموعه تلویزیونی شاید پلیس حضور داشته باشد و گاهی نقش موثری در داستان ایفا کند، اما پلیسی صرف نیست. زخم، یک ملودرام اجتماعی است که به زخم‌ها و دردهای اجتماعی می‌پردازد.

کارگردان سریال هوش سیاه ادامه داد: گرایش من کاری مثل «هوش سیاه» است، این سریال ضمن بهره‌مندی بسیار از حمایت پلیس ولی سفارشی نبود و با فکر، ایده و طراحی خودم پیش رفت و بعد هنگام پخش هم خیلی مورد توجه پلیس قرار گرفت.

وی در زمینه انتخاب بازیگران این مجموعه تلویزیونی گفت: در انتخاب بازیگر کلیشه گریز هستم و در انتخابم از بازیگرانی که تا کنون نقش پلیس، دزد و... را بازی کرده‌اند کنار می‌گذارم؛ در هوش سیاه هم به دنبال بازیگری بودم که علاوه بر برخورداری از شرایط فیزیکی مناسب تا کنون این نقش پلیس را بازی نکرده باشد.

کارگردان مجموعه تلویزیونی زخم با بیان اینکه جامعه ما جامعه‌ای کاملا ملتهب و همیشه آماده یک ماجرای تازه است، تصریح کرد: درواقع ممکن است امروز حرف زدن درباره موضوعی به لحاظ اخلاقی و اجتماعی مشکلی نداشته باشد ولی مثلا پنج ماه بعد اصلا نتوان در مورد آن صحبت کرد.

وی گفت: با توجه به اینکه تلویزیون یک مکتب عمومی است بنابراین باید به لحاظ اخلاقی و در نظر گرفتن اصول و مبانی اجتماعی، اخلاقی و شخصیتی دقت بیشتری کرد. شاید یکسری مسائل واقعیت داشته باشد ولی صلاح نباشد در مورد آن صحبت کرد. تلویزیون به تبع این ماجرا خط قرمزهای خاص خود را دارد که باید به آن احترام گذاشت. گاهی اوقات اختلاف نظرهایی در حوزه کار‌شناسی امور فرهنگی و رسانه‌ای به وجود می‌آید ولی در هر صورت این محدودیت‌ها وجود دارد.

در ادامه آب پرور با اشاره به تعجیل در ساخت سریال‌های مناسبتی گفت: نوع برنامه ریزی و مدیریت رسانه از نحوه برخورد با قصه‌ها، شورا، تزریق مالی و... به گونه‌ای است که اصولا دقیقه نودی خواهد شد. این شیوه کار را با توجه به این هزینه‌هایی که می‌شود نمی‌پسندم چراکه با این بی‌تدبیری‌ها، کیفیت کار کاهش می‌یابد. همواره امیدوار بودیم طی ۱۰ سال اخیر اتفاقات مثبتی در این زمینه رخ دهد ولی مجموعه‌ای از شرایط همچون آرایش رسانه‌های خارجی و عکس العمل ما در مقابل آن‌ها، تحریک پذیری ما نسبت به رسانه‌های خارجی، عدم تدبیر و مدیریت، نداشتن بودجه و... ما در موقعیتی قرار دادکه نشد ما سوار شرایط شویم و همیشه این شرایط بوده که متاسفانه به ما غلبه کرده است.

وی با اعتقاد بر اینکه باید برای چشم تماشاگر و فرصتی که به تماشای سریال اختصاص می‌دهد و هم برای سلیقه او احترام قائل بود، گفت: در این حوزه ما با روح و فکر انسان‌ها سر و کار داریم و مسوول آن هستیم بنابراین باید دست کم حواسمان باشد به آن صدمه نزنیم. متاسفانه گاهی این اتفاق نمی‌افتد و تصاویر می‌توانند کابوس وارانه به تماشاگر آسیب بزنند اما من به شخصه همیشه تلاش می‌کنم تا همه این جوانب را در نظر بگیرم و برای کارم چارچوبی تعریف کنم.

آب پرور با اشاره به اینکه در سریال زخم ما کاملا براساس نظر سفارش‌دهنده کار کردیم، اظهار داشت: سریال زخم به سفارش پلیس ساخته شد و آن‌ها ‌خواستند در این سریال تعدادی مولفه‌های آموزشی به شهروندان گفته شود. بنابراین ما هم سعی کردیم در چارچوب آموزش‌ حرکت کنیم. این در حالی است که اگر این مساله کاملا به خودم واگذار می‌شد و بحث آموزش آن هم به‌عهده خودم بود، سعی می‌کردم آموزش را در بسته‌های جذاب‌تری قرار دادم، اما روش من مورد تائید و استقبال سفارش‌دهنده قرار نگرفت.

وی با اشاره به دو سریال زخم و رهایی که به مناسبت هفته نیروی انتظامی پخش می‌شود، گفت: هر دو سریال با مشارکت ناجی هنر ساخته شدند و در جذب مخاطب موفق بوده‌اند. البته سریال زخم بیشتر به بخش تدبیر و مشاوره در نیروی انتظامی می‌پردازد. تاکید ما بیشتر روی پلیس پیشگیری و گفت‌وگو با موضوع معضلات و مشکلات اجتماعی است که از زاویه‌ دیگر مسائل موجود در نیروی پلیس را به تصویر کشیده و سعی در حل و فصل آن دارد اما رویکرد سریال رهایی به بخش سخت‌افزاری نیروی انتظامی است.

کارگردان مجموعه تلویزیونی زخم گفت: این سریال به معرفی یک قشر از جامعه پلیس‌ها می‌پردازد که با عنوان مشاوره در کلانتری‌ها فعالیت می‌کنند، آمار در سال ۹۲ نشان داده این مشاوران به شکل رایگان، در سخت‌ترین شرایط و بدون کوچک‌ترین هزینه، ۷۰ درصد از پرونده‌ها را در‌‌ همان کلانتری حل کرده‌اند که به دادگاه نرسیده است.

وی با بیان اینکه بعد از ۱۴ ماه بیکاری این کار را پذیرفتم و بسیار آن را دوست دارم، گفت: دلم نمی‌خواهد فیلمساز ژانر خاصی باشم و در یک ژانر بخصوص باقی بمانم. دوست دارم گونه‌های مختلف را در فیلمسازی تجربه کنم. علاقه‌مندم روی موضوعات متنوع و هیجان‌انگیز کار کنم و این فرصت را در اختیار داشته باشم تا بتوانم با آثار متنوع، سلیقه مخاطبان مختلف را راضی کرده و آن‌ها را همراه خود کنم.

در بخش دیگری از این نشست محسن علی اکبری تهیه کننده مجموعه تلویزیونی زخم با بیان اینکه قصه این مجموعه که به نوعی بازگوکننده معضلات اجتماعی است، من را جذب کرد، اظهار داشت: یکی از نقاط قوت فیلم نامه این بود که در هر ۲ یا ۳ قسمت قصه‌ای آغاز و به پایان می‌رسید و با طرح هر مشکل و معضل اجتماعی راهکار آن نیز ارائه می‌شد. بعضا در برخی از مجموعه‌های تلویزیونی به ویژه سریال‌های ماه مبارک رمضان مخاطب ملزم به تماشای تلویزیون طی یک ماه است، به عقیده من این نوع سریال سازی کار خوبی نیست چرا که اگر مخاطب بخواهد تنها چند شب تلویزیون تماشا کند بتواند شاهد آغاز تا پایان سریال باشد.

وی افزود: اواخر بهمن سال ۱۳۹۲ از سوی معاونت اجتماعی نیروی انتظامی فیلم نامه‌ای به نام «سوداگر» به نویسندگی «سعید رحمانی» به من پیشنهاد شد و با خواندن فیلم نامه متوجه شدم در این قصه به دغدغه‌ها و نگرانی‌های موجود در جامعه پرداخته شده و آن را بهترین زمان برای انجام رسالت اصلی خود دانستم. باتوجه به تجربیات «مسعود آب پرور» و ساخت سریال‌های موفق «هوش سیاه ۱و۲» با کارگردانی وی موافقت شد و ساخت این سریال از اسفندماه کلید خورد.

علی اکبری با بیان اینکه نیروی انتظامی با ساخت سریال‌هایی از دست سعی در فرهنگ سازی و آموزش برای پرسنل خود دارد، گفت: با توجه به اینکه تلویزیون توان هزینه برای تولید سریال‌های انبوه را ندارد بنابراین دیگر وزارتخانه‌ها که بودجه کافی دارند می‌توانند بخشی از بودجه خود را به ساخت فیلم در زمینه فرهنگ سازی اختصاص دارند کاری که نیروی انتظامی با ۱۲ سریال در این زمینه پیشگام بوده است.

در بخشی دیگر از این نشست فقیهه سلطانی بازیگر نقش نرگس در سریال زخم گفت: با خواندن فیلم نامه متوجه شدم که این حرف بسیاری برای گفتن دارد، پذیرفتن نقش مادر یک پسر ۱۳ ساله برای من که تجربه مادری ندارم سخت بود ولی من کارهای سخت را دوست دارم. بازی در این مجموعه برای من تجربه خوبی بود و زمانی که نتیجه کار را دیدم ۵۰ درصد از تصور خودم بالا‌تر بود.

در پایان این مراسم با اهدای لوح تقدیر و هدایا از عوامل مجموعه تلویزیونی تقدیر شد.