جای خالی علوم عقلی در حوزه ها/ تمدن ما عین تدین ما است

به گزارش خبرنگار مهر، مجمع عالی حکمت فلسفی مشهد قبل از ظهر پنجشنبه با پیام آیت الله جوادی آملی افتتاح شد.

آیت الله جوادی آملی در پیامی خطاب به همایش علوم عقلی و تمدن اسلامی كه در محل تالار نور مشهد برگزار شد، ضمن اشاره به پیشینه علوم عقلی تصریح کرده است: همانگونه كه در فقه اختلاف است در علوم عقلی نیز اختلاف وجود دارد ولی اصل بر نظر قرآن و اهل بیت است.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در پیام خود خاطرنشان کرده است: تمدن ما عین تدین ماست و دینی كه می گوید طلب دین فرضیه است نشان از اهمیت این موضوع دارد.

آیت الله جوادی آملی در این پیام با تاكید براینكه هر علمی كه مورد نیاز بشر است تحصیل آن لازم است تصریح كرده است: جالی علوم عقلی در حوزه های ما خالی است.

گفتنی است در ادامه این مراسم، رئیس هیات مدیره مجمع عالی حكمت اسلامی نیز با اشاره به لزوم تعقل در احكام و اصول دینی گفت: از طریق عقل می توان به وجود خدا و حقانیت ائمه پی برد و بر همین اصل است كه قران تاكید دارد تفكر كنید.

آیت الله غلامرضا فیاضی افزود: از افتخارات شیعه این است كه به علوم عقلی در كنار علوم نقلی اهمیت و بها داده است و بزرگان ما یا در هر دو مسلط بوده اند یا اگر یكی از این علوم بهره مند بودند به دیگری احترام می گذاشتند.

رئیس هیات مدیره مجمع عالی حكمت اسلامی تصریح كرد: حضرت امام خمینی(ره) نیز هر جا از فقه می گفتند از فلسفه هم می گفتند و معتقد بودند كه نمی شود به وجود خود معترف بود ولی عقل را كنار گذاشت.

وی خاطرنشان كرد: بر همین اساس در سال 1382 بنا به دستور مقام معظم رهبری كه در دیدار با علمای فلسفه خواستار ایجاد پایگاهی برای علوم عقلی شده بودند تفكر ایجاد این مجمع شكل گرفت و در سال 1384 به همت تعدادی از آیات عظام  و با نظارت عالی آیت الله جوادی آملی، آیت الله مصباح یزدی و آیت الله سبحانی افتتاح شد.

رئیس هیات مدیره مجمع عالی حكمت اسلامی ادامه داد: حسب درخواست حوزه مشهد و نیز نیاز به ایجاد شعبه ای در مشهد مقدس پس از كسب نظر مشورتی از حضرت آیت الله طبسی نماینده ولی فقیه در استان خراسان، نسبت به راه اندازی شعبه مشهد اقدام شد.

آیت الله فیاضی هدف اصلی مجمع را رشد علوم عقلی دانست و تاكید كرد: یكی از كاركردهای اصلی مجمع ایجاد جلساتی برای اسایتد و طلاب حوزه با حضور اساتید رده بالای فلسفه و علوم عقلی است كه استاد پس از ارایه نظریه جدید و  برداشت جدید خود این موضوع را به بحث گذاشته و دیگر اساتید درمورد آن نظر می دهند و با این روند تفكرات و عقاید به هم نزدیك می شود.