لحظات پر استرس برای والیبالیست هاچطور گذشت؟/بهترین کادوی تولد برای کواچ

مهری رنجبرخبرنگار اعزامی به لهستان:هیچ  کس فکرش ر ا هم نمی کرد اما شد. تیم ملی والیبال ایران در عین ناامیدی به دور نهایی رقابتهای قهرمانی مردان جهان رسید.این بار البته در نهایت خوش شانسی. همزمان با شروع بازی ایران با  صربستان، آرژانتین هم مقابل امریکا در شهر بید گوشچ قرار گرفت. تیمی که هیچ شانسی برای صعود نداشت اما می توانست برای ایران بازی کند و اجازه ندهد امریکا به دور نهایی برسد. با پایان ست اول به نفع ایران، همه خبرنگاران با باز کردن پیج مسابقات سری هم به آن بازی زدند. ست اول را آرژانتین 28-26 باخت. استرس ها زیاد شده بود.ست دوم  وقتی ایران باخت دوباره همه نگاه ها به سمت بیدگوشچ چرخید.چرا که خیلی ها شانس امریکا را برای صعود بیشتر می دانستند.  البته چرتکه ها به کار افتاد.اما این بار هم بخت با آرژانتین یار بود و برنده شد. طرفداران ولاسکو حیرتزده کلی برایش :«برآوو،برآوو» گفتند و ما ایرانی ها هم خوشحال شدیم. 

ست سوم ایران دوباره به  بازی برگشت و برنده شد برعکس آرژانتین باخت. کم کم تپش قلبها سریع تر شد.حالا راحت می شد اضطراب را در چهره ایرانی ها دید. چرتکه ها یک چیز را نشان می داد. اتفاقی اصلا به نفع ایران نبود. ایران در همه چیز با امریکا برابر میشد و بعد کار به معدل پئن که می رسید امریکا با چند صدم اختلاف بالای ایران قرار می گرفت. شاید این بدترین نوع حذف برای ایران می شد.هنوز بازیکنان در زمین خبر نداشتند. اما بالاخره بلندگوی سالن اطلس ارنا هم نتیجه بازی آرژانتین با امریکا را اعلام کرد.آن هم زمانی که دوباره شاگردان ولاسکو با امریکا 2-2 شدند. آن وقت انگار تیم کواچ بهتر و با انگیزه تر بازی را دنیال کرد و برد.با نتیجه 3-یک . اما هنوز بازی در بیدگوشچ ادامه داشت. کار به ست پنچم کشیده شد. ایرانی ها هنوز نمی دانستند چه اتفاقی می افتد.هیچ کس دل توی دلش نبود. بازیکنان در رختکن بودند. کادر هم پشت سر نوید مشجری جمع شده بودند تا از لپ تاب او بازی را ببینند.
با هر امتیازی که آرژانتین می گرفت ایرانی ها می پریدند بالا. سعید معروف کاپیتان تیم ملی قبل از رفتن به نشست خبری ، به جمع بگرشت تا ببیند اوضاع از چه خبر است.او کمی هم عصبانی بود:«اگه 3- صفر برده بودیم رفته بودیم بالا.ست هایمان شد 25-18 .» مهران پور پرسید مگه به ست شماری می کشه.معروف گفت:«اره دیگه الان گفت.ما حالا 18 ست برده داریم و 11 ست باخته. امریکا هم همین طور می شود ،اگر ببرند می شوند مثل ما. ما اگر 3- صفر برده بودیم همه چیز تمام شده بود. خیلی حیف شد.» شاید در لحظات پر اضطراب ،او تنها کسی بود که متوجه این نکته شد که کسی دقت نکرده بود به قانون بازیها:«قانون بازیها را تا به حال نمی دانستیم.یک نفر نبوده بازیها را بررسی کند. هنوز نمی دانستیم بازی رو در رو حساب می شود و ست بازیها.اول بازی برده و باخته،بعد ست باخته و برده و بعد پوئن ها. همیشه ایران سر پوئن شماری باخته. یک بار نشده با پوئن شماری برود بالا.» کاپیتان ناراحت بود از این قضیه. اما مهران پور با شوخی و خنده گفت:«ناراحت نباش ولاسکو هست.»

معروف که رفت نشست، بقیه نگران تر بازی را دنبال می کردند.کار به جایی رسید که حتی داورزنی ،مهمان پرست سفیر ایران در لهستان و سید هادی حسینی سخنگوی فراکسیون ورزش هم پیش بقیه آمدند و نتوانستند نمانند. لحظه ها به کندی می گذشت. تیم ولاسکو جلو بود. همه جمع بودند،همه خدا خدا می کردند برد برای ولاسکو باشد. حالا آن قدر استرس ایرانی ها زیاد شده بود که دوربین های تلویزیونی پوشش دهنده بازیها هم روی ایرانی ها زوم شده بود.سالن آماده ورود دو تیم فرانسه و لهستان شده بود اما ایرانی ها همچنان پشت زمین بودند و غرق تماشای بازی.نتیجه 11-8 به نفع آرژانتین بود.کم کم پوئن ها بالا رفت و تیم ولاسکو امریکا را برد.همه پریدند بالا. با داد و فریاد خوشحالی ایرانی ها همه سالن متوجه آنها شد.بالاخره بلندگو هم با اعلام نتیجه باخت امریکا صعود ایران را اعلام کرد.دیگر نیازی به برد فرانسه از لهستان یا حتی تبانی آنها نبود.همه به طرف رختکن رفتند. در رختکن ایران دیگر صدا به صدا نمی رسید. داد بود و اشک .تاریخی ترین اتفاق والیبال رقم خورد. امیر غفور که همیشه با شوخی ولاسکو را پدرش می داند،بعداز تحمل استرس  با خنده می گفت:«دیدی گفتم بابامه. دیدی» شاید آن لحظه همه قدر دان ولاسکو بودند.

البته صعود ایران به  بهترین هدیه تولد سرمربی تیم بود.همان طور که خودش می گوید:«اتفاق خیلی خارق العاده ای بود.که ایران بین 6 تیم اول به دور نهایی مسابقات قهرمانی والیبال جهان رسید. خیلی حیرت آور است.چرا که مسابقات در سطح بالایی  برگزار می شود و قدرتمندان دنیا بازی می کنند.هیچ کس تصورنمی کرد آرژانتین بتواند امریکا را مغلوب کند.اما هم با تلاش خودمان را به این مرحله رساندیم . بازیکنانم دست از تلاش بنداشته . باور کردند می توانند برای پیروزی ادامه دهندو به خاطر همین حالا اینجا هستیم. خیلی خوشحالم که این اتفاق ،به خصوص که همزمان با تولدم شد.این بهترین هدیه برایم بود.»

او خوشحال است که حالا همه از تیمش می ترسند:«ایران حالا به یک قدرت تبدیل شده و خیلی از تیم ها ازآن می ترسند و برای بازی نگران می شوند و به تکاپو می افتند .آنها ناخودآگاه حواسشان را بیشتر جمع می کنند تا اشتباه نکنند. البته این مساله برای ندادن توپ،سرویس وگرفتن امتیاز کار را برای ما سخت تر می کند.» 

251 41