گزارش جدید آژانس درباره فعالیت های هسته ای ایران چه می گوید

حوزه

 گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی در شهریور 93

تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه  ایران

  ایران طبق موافقتنامه پادمان خود، وجود 18 تاسیسات هسته ای و 9 مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای بطور معمول در آنجا استفاده می شود (LOFs) به آژانس اعلام نموده است (پیوست 2) .  با وجود اینکه بعضی از فعالیتهایی که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات  انجام می شود بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت است، همانطور که در ذیل نشان داده می شود، مع ذلک آژانس به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تاسیسات و مکانهای خارج از تاسیسات(LOFs) ادامه می دهد‍

فعالیتهای مرتبط با غنی سازی

از 20 ژانویه 2014، ایران UF6 غنی شده بالاتر از 5 درصد U-235 را تولید نکرده و تمام ذخایر UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 ایران یا از طریق رقیق سازی و یا تبدیل، مورد فرآوری بیشتر قرار گرفته است. تمام فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته ای ‍، آبشارهای نصب شده و ایستگاههای خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت  اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.

تولیدات ایران در نطنز

12772 کیلوگرم ( 795+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 که 7765 کیلوگرم (710- کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل)  آن به شکل UF6غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235   باقی مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیشتری شده اند.

کارخانه غنی سازی سوخت نطنز

کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی برای تولید اورانیوم با غنای پایین(LEU) غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 می باشد که اولین بار در سال 2007 راه اندازی شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است.  مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، 8 واحد برای سالن تولیدA برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل  18 آبشار است و مجموعا حدود 25000 سانتریفیوژ در 144 آبشار دارد . در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-2m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-1 می باشد و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز باید اطلاعات طراحی مشابه را برای سالن تولید B ارائه نماید.

کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت

این کارخانه جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزء تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر 2003 راه اندازی شده است. این تاسیسات می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید UF6غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (آبشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 ، 3 ، 4 و 5) تعیین شده است.

محوطه تحقیق و توسعه

از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-6s  به عنوان ماشین های مجزا و به سانتـــریفیوژهایIR-1،  IR-2m، IR-4 و IR-6 ، بعضی اوقات به ماشین های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه های گوناگون خوراک دهی کرده است.  تک سانتریفیوژ نصب شده IR-5 هنوز با UF6طبیعی تغذیه نشده است. همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل نشان داده شده است آژانس همچنین «غلاف» جدیدی را مشاهده کرده است که در جای خود برقرار مانده است ولی بدون اتصال می باشد.

کارخانه غنی سازی سوخت فردو

کارخانه غنی سازی سوخت فوردو خوراک دهی چهار آبشار واحد دو با UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آنها با UF6طبیعی کرده است. ایران از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک دیگر این آبشارها را به نحوی که به هم متصل شده باشند  بکار نگرفته است.  هیچ یک از 12 آبشار دیگر در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو با UF6 خوراک دهی نشده بودند.

فعالیت باز فرآوری

آژانس در ارتباط با رآکتور تحقیقاتی تهران، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که آژانس در ایران به آنها دسترسی دارد، می تواند تایید کند که هیچ گونه فعالیت مرتبط با بازفرآوری وجود ندارد.

پروژه های مرتبط با آب سنگین

برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه های مرتبط با آب سنگین را معلق نکرده است.  اما از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک نه هیچگونه قطعات اصلی در رآکتور IR-40 نصب کرده و نه مجموعه های سوخت هسته ای برای رآکتور IR-40 در کارخانه تولید سوخت (FMP) تولید کرده است.

کارخانه تولید آب سنگین

اگرچه آب سنگین( HWPP ) تحت پادمان آژانس نیست اما در تاریخ 8 دسامبر 2013 تحت موضوع دسترسی مدیریت شده از سوی آژانس قرار گرفت.  در طول دسترسی مدیریت شده ایران همچنین اطلاعات مربوطه مورد توافق دوطرف را به آژانس ارائه داد. علاوه بر آن دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان آژانس را قادر ساخته است تا آب سنگین را مشخص نمایند.