یک نویسنده کودکان و نوجوانان خروج بیاجازه از مدرسه برای خرید ساندویچ و عواقب آن را بدترین خاطره دوران تحصیلش عنوان کرد.
لاله جعفری در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: من در دوران دبستان همراه با دو نفر از همکلاسیهایم که مهرنوش و شایسته نام داشتند و یکی شاگرد اول و دیگری شاگرد سوم مدرسه بود، برای خرید ساندویچ یواشکی از مدرسه خارج شدیم. در آن زمان قانون مدرسه این بود که بچهها از صبح تا عصر باید در مدرسه میماندند و این اقدام ما کاملا پنهانی انجام شده بود.
او ادامه داد: اما از بخت بد روزگار علیرغم بازگشت پنهانی ما به مدرسه دو تا از همکلاسیهایمان به اسم فریبا و فرحناز، ما را دیدند. اگرچه از این موضوع به شدت ترسیده بودیم ولی به روی خود نیاوردیم و در گوشهای مشغول خوردن ساندویچهایمان شدیم، بیاطلاع از آنچه قرار است فردا بر سرمان بیاید.
نویسنده «ناروال، نهنگ تکشاخ» گفت: فردای آن روز ناظم مدرسه - که مادر سروش صحت بود - اسم ما را پای میکروفن خواند و فهمیدیم که قضیه کلا لو رفته است. او به بچهها گفت، اگرچه این دانشآموزان جزو سه دانشآموز برتر مدرسه هستند اما به دلیل اشتباهی که کردند امروز به کلاس نمیروند و همینجا میمانند تا مدیر تکلیف آنها را روشن کند.
لاله جعفری اظهار کرد: مدیر مدرسه ما فردی جدی و پرابهت بود که بچهها به شدت از او میترسیدند. با شنیدن نام او هر سه ما به گریه افتادیم و التماس کردیم. خواهش کردیم و آنقدر تمنا کردیم تا اینکه دل ناظم به رحم آمد و گفت اینبار شما را استثنائا میبخشم.
انتهای پیام
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است