رئیس شدن چمران، یعنی شکست اصلاح طلبان؟

قظعا برخی چهره های سیاسی و رسانه ها از موفقیت 18 بر 13 چمران بر مسجدجامعی بهره برداری سیاسی می کنند و چه بسا عده ای آن را به عنوان فتح الفتوح اصولگرایان معرفی نمایند.

نویسنده این سطور لازم می داند دوستان اصولگرا را از شادی عجولانه پرهیز دهد، زیرا همین شادی که برگرفته از تحلیلهای سطحی و شتابزده است قبلا هم اتفاق افتاده و به دلیل خوشبینی و ساده انگاری، کار دست اصولگرایان داده است.

کمترین شناخت نسبت به ترکیب اعضای شورای شهر تهران نشان می دهد که فضای واقعی حاکم بر آن دوقطبی نیست و نقش لابی های سیاسی بنا به عوامل متعدد در آن پر رنگ نشده است. با این حال، هر دوجناح سیاسی کشور تلاش کردند  فضای شورا را به شدت جناحی تصویر کنند و نتیجه انتخاب رئیس را پیروزی یک طرف و شکست رقیب بنامند.

صرفنظر از حاشیه ها و شایعاتی که طی یکی دوهفته اخیر درباره شورای شهر مطرح شد، این نکته کاملا هویداست که با وجود سیاسی بودن تعداد قابل توجهی از اعضا، تعداد کم شماری نیز هستند که وابسنگی سیاسی ندارند و مهمتر آنکه کمترین شناختی نسبت به سیاست و جناحها و رقابتهای سیاسی ندارند.دست بر قضا همین افراد نقش موثری در نتیجه رای داشته اند.

به عبارت بهتر، نه توان سیاسی هر دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب که قدرت لابی غیرسیاسی آنها نتیجه امروز را رقم زد.