شیر پالمی را ترجیح بدهیم یا مواد مخدر خالص را؟!

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز

رضا ساکی

امنیت در هر فرهنگی تعریف خاصی دارد و کشور به کشور هم فرق می‌کند. مثلا امنیت در پاکستان و عراق و افغانستان با آلمان و فرانسه و انگلیس فرق دارد. در ایران هر وقت می‌خواهند امنیت را تعریف کنند یا بگویند شهر در امن و امان است از آمار رو به کاهش جرم و جنایت حرف می‌زنند یا می‌ریزند یک‌سری اراذل‌واوباش را به سزای اعمال‌شان می‌رسانند و می‌گویند جامعه امن است. همین چند وقت پیش یک آقایی که مثل شهاب می‌درخشید در تلویزیون این‌طور چیزهایی می‌گفت: «شما برو آمریکا ببین چطور زندگی می‌کنن، این‌جا بچه‌ها توی پارک به راحتی بازی می‌کنن و این‌ور و اون‌ور می‌رن. آمریکایی‌ها براشون تعجبه که این‌قدر امنیت هست که بچه‌هامون رو ول می‌کنیم تو پارک. اون‌جا از این خبرا نیست، بچه رو رو هوا می‌زنن...» عادت کرده‌ایم به این‌طور زندگی بگوییم زندگی امن. یعنی چون می‌توانیم شب توی خیابان راه برویم یعنی زندگی امنی داریم. یعنی امنیت فقط امنیت کوچه و خیابان است نه خدای نکرده امنیت غذایی.

نیروی انتظامی سال‌هاست که به شدت دارد با مواد مخدر و تولید و پخش آن در کشور مبارزه می‌کند. دست‌شان درد نکند که نمی‌گذارند جوانان در دام موادمخدر بیفتند اما آیا حالا که جوانان در مهلکه پالم افتاده‌اند خوب است؟ یعنی پالم بدتر است یا مواد مخدر؟ آب آلوده و سبزی آلوده بدتر است یا مواد مخدر. این طوری که خبر می‌رسد، در همه مواد غذایی ایران روغن پالم وجود دارد. یعنی فعلا فقط در آب شهری روغن پالم پیدا نکرده‌اند. حالا فهمیدید چطور شد که مالزی رشد کرد؟ طبق آخرین خبرها ما از سال 1361 مشتری پالم مالزی بوده‌ایم و از 1368 هم با مجوز پالم را ریخته‌ایم توی حلق ملت. باور کنید اگر نیروی انتظامی اجازه بدهد مواد مخدر باکیفیت در کشور خریدوفروش بشود، جامعه سالم‌تری خواهیم داشت. در فامیل ما آقایی هست که به گفته خودش 60 سال است تریاک می‌کشد. هنوز هم بزنم به تخته، سرخ‌وسفید است. مواد درجه یک می‌کشد البته. این فامیل ما همیشه به دیگر اهل فامیل می‌گفت که این‌قدر لبنیات و سبزی نخورید، ضرر دارد، روزی سه کام از این وافور بگیرید و سال‌ها زندگی کنید. حالا که فکر می‌کنم، می‌بینم همه هم‌دوره‌ای و همسالان این فامیل ما سکته قلبی کرده‌اند و مرده‌اند، ولی خودش هنوز در 80 سالگی شاداب است و اتفاقا دیروز زنگ زد که فلانی بیا پیشم و یحتمل می‌روم پیشش!

البته باور نکنید، دروغ گفتم!

با این حال، واقعیت این است که از زمین و آسمان محاصره شده‌ایم. خودمان در محاصره خودمان هستیم. خودمان خودمان را در دام انداخته‌ایم. هر چیزی که دوروبرمان است، یا آلوده است یا مشکوک به آلودگی است یا خطر سقوط و انفجار دارد. این روزها مادرها وقتی می‌خواهند بچه‌های‌شان را از خانه بیرون بفرستند، می‌گویند: مادر کلا مواظب باش. واقعا که به درجه‌ای از حقه‌بازی و نیرنگ و کلک و حیله‌گری رسیده‌ایم که نمونه‌اش در تاریخ بشریت نیست. شما الان یک کشور به من نشان بده که 99 درصد آبلیموهایش تقلبی باشد. آخه پدربیامرز با آبلیمو هم؟

باقی بقای‌تان!

انتهای پیام