عراق در بحران آوارگان دست و پا می زند

در حال حاضر پنج استان عراق شامل ˈصلاح الدینˈ، ˈدیالیˈ، ˈالانبارˈ، ˈبابلˈ و ˈنینواˈ بطور مستقیم درگیر جنگ هستند و بیشتر استان ها از جمله سه استان کردنشین شمالی، کربلا، نجف و بغداد نیز درگیر آوارگان آن استان ها شده اند.

مقامات محلی در کردستان درخواست کمک از مجامع بین المللی کرده اند و استان های جنوبی نیز رفته رفته ظرفیت هایشان پر شده و اعلام می کنند که دیگر توان پذیرش آوارگان جدید را ندارند.

البته منابع آگاه می گویند که ˈعتبه حسینیˈ (ع) در کربلا به دلیل اینکه از وضعیت بهتری نسبت به سایر استان ها برخوردار است، این استان را برای پذیرایی از آوارگان بسیج کرده، اما استان های دیگری مانند ˈقادسیهˈ اعلام کرده اند که دیگر قادر به پذیرش آوارگان جدید نیستند.

اگر چه تاکنون مشکلات حاد بروز نکرده و آوارگان در شرایط ابتدایی آوارگی قرار دارند و برایشان حتی یک سرپناه در حد یک چادر امدادی غنیمت است، اما رفته رفته معضلات درم میان آوارگان عراقی سر باز خواهد کرد.

بزودی، زنان و کودکان در وضعیت نامناسب تری قرار خواهند گرفت. علاوه بر مواد غذایی مورد نیاز، نیازهای بهداشتی، آموزشی و حتی امنیتی آوارگان که تعدادشان حالا حدود یک و نیم میلیون نفر شده، نمود خواهد یافت و انتظارات نیز به شدت افزایش می یابد.

آوارگان نه تنها مشکلات آوارگی را حمل می کنند که نارسایی های جامعه خود را نیز به شهرهای جدید منتقل خواهند کرد. بطوری که از هم اکنون برخی زمزمه های از اهالی بومی شنیده می شود که آوارگان اوضاع جامعه و محله آنان را به هم ریخته اند و این تازه ابتدای کار است.

از طرفی آوارگان در محیط های جدید مشاهده می کنند که شهروندان دیگر شهرهای عراق در منازل خود با امکانات کافی زندگی روزمره را می گذرانند و آنها همه هستی را از دست داده و با حداقل امکانات به همراه کل خانواده در یک اتاق مدرسه گرفتار شده اند.

به عنوان مثال شهرهای جنوبی عراق این روزها گرمایی حدود 50 درجه دارند، درحالی که گفته می شود امکانات سرمایشی در مدارس وجود ندارد. تامین مایحتاج ضروری اعم از آب و غذا نیز برای آوارگان عراقی بسیار دشوار است .

علاوه بر این، دولت عمده این خانواده ها را در مدارس جای داده که در تعطیلات تابستانی بسر می برند و با آغاز فصل مدرسه در نیمه های شهریور، مشکلات دیگری آغاز خواهد شد.

گروه تروریستی داعش، از 20 خرداد گذشته زمانی که بر استان نینوا و مرکز آن ˈموصلˈ تسلط یافت و دستکم پنج استان دیگر را درگیر جنگ کرد، موج سوم آوارگان را دامن زد که تاکنون بیش از یک میلیون و 500 هزار نفر از شهروند عراق، از جمله شیعیان، مسیحیان، ایزدی ها و شبک ها و کردها و عرب های سنی را آواره کرده است.

عراق، سال 2003 زمانی که توسط ارتش آمریکا و همپیمانانش اشغال شد، موج اول آوارگی را تجربه کرد و موج دوم زمانی شکل گرفت که گروههای تروریستی و افراط گرای، این کشور را اسیر یک جنگ فرقه ای داخلی ناخواسته در سالهای 2005 تا 2009 کردند.

به این ترتیب طی ماههای آینده، در کنار داعش، بحران بزرگی در حوزه اجتماعی عراق را درگیر خواهد کرد و بی شک از هم اکنون دولتمردان این کشور باید با جلب و جذب کمک های بین المللی به استقبال آن بروند و جامعه جهانی باید تدبیری برای آن بیاندیشد.

خاورم*1*1770**1651