تحریم‎های غرب علیه مسکو و شباهت های روسیه به ایران 

به گزارش خبرگزاری مهر، واشنگتن پست در تحلیل خود می نویسد: زمانیکه آمریکا برای اولین بار روسیه را تهدید به اعمال تحریم کرد مقامات ایرانی به مقامات مسکو گوشزد کردند که این تهدید را نادیده نگیرند. ایران که تجربه روبرو شدن با این گونه تحریم ها را داشت به مقامات روسیه توصیه کرد که تبعات این تحریم ها را نباید دست کم بگیرند. 

در هفته گذشته آمریکا و اتحادیه اروپا سخت ترین تحریم های خود علیه روسیه را به اجرا گذاشتند و این در حالی است که مقامات مسکو معتقدند مردم روسیه این طوفان را پشت سرخواهند گذاشت. اما با این وجود مهمترین پرسشی که در این خصوص وجود دارد آن است که این تحریم ها چقدر باید بوده و تا چه مدت باید ادامه داشته باشد تا بتواند موجب تغییر موضع روسیه شود؟ و اگر تاثیر این فشارها مشهود شد چه اندازه فشار باید بر روسیه وارد شود تا رویکرد این کشور در قبال اوکراین تغییر کند؟ در پاسخ به این پرسش مورد ایران می تواند کمک زیاد به فهم مسئله کند. 

شباهت های زیادی میان ایران و روسیه وجود دارد و مهمترین مورد آن نفت است که یک منبع مهم کسب درآمد برای هر دو کشور محسوب می شود. در سال 2009  "محمود احمدی نژاد" رئیس جمهور وقت ایران، تحریم های آمریکا را بچه گانه خواند و در ابتدای سال جاری میلادی نیز "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه انتقادت تندی را از آمریکا مطرح کرد و گفت : این تحریم ها به منافع استراتژیک بلندمدت ایالات متحده و مردم این کشور ضربه می زند.

زمانی که در سال 2009 میلادی فشارهای غرب بر ایران افزایش یافت، تهران با بدترین نوع فشارها از سال 1979 یعنی زمان پیروزی انقلاب روبرو شد. "سوزان ملونی" از اندیشکده بروکینگز در این رابطه می گوید : در ایران نوعی اعتماد به نفس کاذب وجود داشت و مقامات این کشور فکر نمی کردند که تحریم ها می تواند با دیگر اقدامات تنبیهی غرب علیه تهران همراه باشند. در آن زمان به سبب بحران های به وجود آمده در سال 2008 میلادی و مجموعه تحولاتی که در سازمان اوپک رخ داد صادرات نفت و همچنین درآمدهای نفتی ایران کاهش یافت. پیامدهای این تغییر برای ایران شوکه کننده بود و اقتصاد ایران در سال های 2012 و 2013 دچار مشکل شد و تورم در این کشور به نزدیک 40 درصد رسید. متعاقب این وضعیت تحولات سیاسی در ایران شروع شد که نتیجه آن مذاکرات اخیر تهران و کشورهای 1+5 است. هر چند نتایج این مذاکرات هنوز روشن نیست، اما آیا می توان همین استراتژی را علیه روسیه به اجرا گذاشت؟ 

اگر چه تحریم های متعددی علیه روسیه اعلام شده اند اما تحریم های هفته گذشته شدیدترین نوع فشارهایی بوده که علیه این کشور به اجرا گذاشته شده اند. بانک های بزرگ این کشور و همچنین شرکت روزنفت در فهرست تحریم ها هستند. علاوه بر این موارد تحریم های اتحادیه اروپا علیه مسکو شباهت زیادی به تحریم های آمریکا علیه این کشور دارد و این بدان معناست که مسکو از این پس باید به دنبال بازارهای شرق باشد. اما آیا این تصمیمات نیروی کافی برای تغییر دادن موضع روسیه در قبال اوکراین را دارند؟ 

"سرگئی گوریف" از موسسه "ساینس پو" در پاریس، در این رابطه می گوید: فقط تحریم های سنگین و قابل توجه هستند که می توانند موجب این این کار شوند و تحریم هایی که تا کنون علیه روسیه اعمال شده اند این ویژگی را ندارند. امروز این تحریم ها تاثیر چندانی بر اقتصاد و شهروندان روسیه ندارند. 

علاوه بر این مورد، اقتصاد روسیه در مقایسه با اقتصاد ایران ارتباطات زیادی با اقتصاد غرب دارد و مسکو می تواند در واکنش به اقدامات اخیر غرب شرکت های آمریکایی و اروپایی را از سرمایه گذاری در روسیه منع کند. و علاوه بر این موارد نباید نادیده گرفت که 30 درصد از گاز مورد نیاز کشورهای اروپایی توسط روسیه تامین می شود. 

"کلیف کوپچان" از کارشناسانی که هم به مسائل ایران و هم روسیه آگاه است در این رابطه می گوید: فشارها می توانند تاثیر زیادی بر روسیه داشته باشند چون اقتصاد این کشور با توجه به بحران اوکراین دچار مشکل شده و ادامه این روند می تواند ضربه پذیری آن را بیشتر کند. 

واشنگتن پست در پایان می نویسد: اگر آمریکا و اتحادیه اروپا خواهان افزایش فشارها بر روسیه باشند باید پذیرای برخی ریسک ها نیز باشند. نظر به آنکه نیاز کشورهای غربی به انرژی روسیه بیش از انرژی ایران است مسکو می تواند با سود بردن از این موضوع از تاثیرات زیاد فشارها جان سالم به در ببرد اما ممکن است اروپا و آمریکا چاره ای برای مقابله با این موضوع بیندیشند.