درباره حکم حبس زیبا کلام

 

صادق زیبا کلام فعال سیاسی فردی که به صراحت حرف های خودش را می زند و کلامش پیراسته از نفاق است، در فضایی علمی به صراحت سؤال خود را مطرح می سازد و از مدعیان انتظار پاسخ دارد. ظاهرا وی بخاطر محتوای بحث و نامه نگاری با حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامۀ کیهان، اتهاماتی را دریافت نمود و بازداشت گردید و به قید وثیقه آزاد شد، بعد از تشکیل دادگاه حکم وی مبنی بر جرم و جزای آن مشخص شد.

حکم صادق زیبا کلام ،چهارشنبه ۲۸ خرداد ماه مبنی بر ۱۸ ماه حبس تعزیری ابلاغ گردید.به گفتۀ وی اتهامات وی که به حکم دادگاه به جرم تبدیل گردیده است،فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی، نشر اکاذیب به‌ قصد تشویش اذهان عمومی و توهین به قضات و مسئولین دستگاه قضایی، عنوان شده است.

پیش تر از این در یادداشت "پاسخ به زیباکلام" پاسخی دربارۀ اظهارات وی راجع به فدا شدن منافع ملی بخاطر ایدئولوژی داده شد که البته در یک بخش گفته شد که آقای زیباکلام ادعایی دارند که اتهام سنگینی است که قطعا باید برای آن دلیلی محکمه پسند داشته باشند و ایشان می دانند و دستگاه قضایی و خدای خودشان و ما از آن اطلاعی نداریم که بخواهیم قضاوت کنیم. اما اتهام ایشان به قوۀ قضائیه چه بود؟:

"محاکمۀ متهمین اختلاس ۳۰۰۰ میلیارد تومانی نه محاکمه بود، نه اجرای عدالت بود، نه تلاش برای رسیدگی به احقاق حق بود، نه هدف آن محاکمۀ پر سر و صدا کشف حقیقت بود و نه هیچ یک از اهداف و مقاصد دیگری که هر دستگاه قضایی علی‌القاعده برای تحقق آنها تشکیل شده است. هدف از برگزاری آن دادگاه صرفا ارضاء، اقناع و خشنود ساختن افکار عمومی بود که ببینند نظام با به‌ اصطلاح غارتگران و مفسدین اقتصادی چقدر جدی است."

این سخنان ارتباطی به آزادی بیان ندارد یعنی صادق زیباکلام مجاز است بگوید: ما اگر انرژی هسته ای نداشته باشیم چه ضرری می کنیم؟ اصلا معنای مکتبی کردن هر مسأله ای چیست؟ علوم انسانی اسلامی معنا ندارد و... اگر بخاطر این مسائل کسی دادگاهی شود ظلم به آزادی بیان است چرا که ما دینی داریم که آن چنان مترقی است که حتی سؤال و بحث راجع به بود و نبود خدایش جایز که نه، واجب است! چه رسد به مسائل دیگر، یعنی راجع به همه چیز بحث و نظر را ستایش می کند اگر چه هر اعتقادی در محضر الهی و مردم جواب و عقوبت دارد یعنی نمی شود مثلا کسی به شرک یا ظلم اعتقاد داشته باشد و بگوید آزادم دلم می خواهد ظلم را ترویج کنم.

اما صادق زیبا کلام وقتی می گوید دستگاه قضایی نمایش می دهد،احقاق حقی درکار نبود و عدالتی نبود، این دیگر وارد مسائل حقوقی شدن است و اگر ادله و مدرک محکمه پسندی در بین نباشد، انسان محکوم می شود، اگر شریعتمداری به زیباکلام بگوید سخنگوی کاخ سفید، این آزادی بیان نیست مسأله ای حقوقی است، اگر وطن امروز ادعا کند در پی توافق ژنو، هولوکاست هسته ای رخ داده است و دلیل محکمه پسند نداشته باشد می شود تبلیغ علیه نظام و تشویش اذهان عمومی، وقتی کریمی قدوسی رییس جمهور را متهم به همکاری با انگلیس برای فرقه گرایی می کند این آزادی بیان نیست باید دلیل داشته باشد وگرنه خائن به حقوق دیگران است.
ما با کارهای خودمان آزادی بیان را به شهادت می رسانیم و کاری می کنیم که طرفدارن امنیتی کردن و محدود کردن بگویند: دیدید! دیدید! اگر آزاد بگذاریم تجمع کنند، بانک آتش می زنند، اگر آزاد بگذاریم مناظره کنند، اسم همه را می برند و همه را غیر قانونی متهم می کنند.

آقای زیبا کلام برای نظام یک فرصت است، اما باید برای ادعاهای تند خود راجع به قوۀ قضائیه دلیل و مدرک داشته باشد که شاید دارد و ما قضاوت نمیکنیم اما باید دلیل و مدرک داشته باشد.

انشاالله مشکل صادق زیباکلام حل شود، به شخصه از حبس اندیشمندان حتی اگر مقصر باشند دلتنگ می شوم، اما خودمان باید یاد بگیریم حرمت آزادی بیان را نگه داریم.

اما روی سخن با مسئولین این است که نباید کسی به راحتی از دیوار سفارت بالا برود و کار خلاف قانون کند یا لیدر این مسائل باشد اما ممکن باشد قصر دربرود چون بخاطر نظام بوده است، چرا که کار خلاف، خلاف است. نباید به رییس مجلس کشور مهر و لنگه کفش پرت کنند، بعد در این رابطه حتی یک نفر از سوی دستگاه قضایی مجرم و معرفی نشود و دادرسی اینقدر طولانی شود اما زیبا کلام به چشم برهم زدنی دادگاهی و محکوم شود و حکم حبس بگیرد. کریمی قدوسی به رییس جمهور کشور بدترین اهانت ها را بکند و از زیر لحاف حرف بزند، آن یکی بگوید در جشن همسر رییس جمهور سکه پخش کرده اند و دیگری از خیانت و فروش اسناد کشور به بیگانگان بگوید بعد حتی یک تذکر دریافت نکند، مردم ما می دانند که اتهام جواب دارد اما از این ناراحت هستند که لااقل عدالت را احساس نمی کنند.